του Δημήτρη Παπαγεωργίου
Περνώντας από την Περσία ο Μάρκο Πόλο το 1273 δεν μπορούσε παρά να συναντήσει το φρούριο και την κοιλάδα του Αλαμούτ, έδρα του φοβερού Γέροντα του Βουνού και των Ασσασίνων του. Εκεί εργάστηκε ως ιεροκήρυκας ο Σαμπάχ, ο περίφημος «Γηραιός Άνθρωπος» ή «Ηγεμών των Ορέων» και απέκτησε πολλούς οπαδούς με τη βοήθεια των οποίων κατέλαβε το περσικό φρούριο Alamut (βορειοδυτικό Ιράν) ή αλλιώς «Φωλεά των Γυπών».
Το όνομα Ασσασίνοι αποτελεί μέχρι σήμερα στις περισσότερες δυτικοευρωπαϊκές γλώσσες συνώνυμο της έννοιας «δολοφόνος». Στην πραγματικότητα οι Ασσασίνοι ήταν κάτι περισσότερο: ένα μυστικιστικό ισλαμικό τάγμα που έδρασε στη Μέση Ανατολή την περίοδο μεταξύ του 11ου και του 13ου αιώνα και στόχος του οποίου ήταν η επιβολή μέσω του τρόμου που προκαλούσαν τα μέλη του, δολοφονώντας δημόσια αλλόδοξους (σουνίτες) ή αλλόθρησκους (χριστιανούς σταυροφόρους) ηγέτες της περιοχής.
Οι Ασσασίνοι πίστευαν ότι με αυτό τον τρόπο αποσταθεροποιούσαν τα καθεστώτα της Μέσης Ανατολής διευκολύνοντας την επικράτηση του τάγματός τους. Υπ’ αυτή την έννοια όμως η συμμετοχή τους σ’ αυτό δεν αποτελούσε παρά μία τελετουργική προετοιμασία για το θάνατό τους, αφού ο δημόσιος χαρακτήρας των δολοφονικών τους ενεργειών είχε ως φυσική κατάληξη το θάνατο και των ιδίων.
Ενώ όμως το τάγμα των Ασσασίνων ήταν γνωστό για τους ηγέτες της Μέσης Ανατολής, για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Ευρώπης αποτελούσε έναν θρύλο, μία “σκοτεινή ομάδα” που λειτουργούσε με μυστηριώδεις τρόπους. Και ενώ οι τρόποι τους και η μεθοδολογία τους, συμπεριλαμβανομένου και του εθισμού τους στο χασίς ήταν απλοί και εξηγήσιμοι, είχαν προσλάβει μυθικές διαστάσεις. Και πολύ άνετα κάποιος θα κατέτασσε στην κατηγορία των “συνομωσιολόγων” όποιον προσπαθούσε να εξηγήσει το πώς και το γιατί έκαναν το τι έκαναν.
Οι δε σκοποί τους συγκεκριμένοι. Η επιβολή, διά της δολοφονίας προσωπικοτήτων της δικής τους άποψης για την επικυριαρχία του Ισλάμ. Από τότε μέχρι σήμερα, έχουν περάσει πολλά χρόνια. Όμως η δυναμική της δολοφονίας κάποιου πολιτικού παράγοντα που αντιτίθεται στα σχέδια μιας συγκεκριμένης ομάδας, ενός ίσως χαρισματικού ηγέτη πάντα παραμένει η ίδια.
Η περίπτωση της Κίρσνερ
Μετά την δημοσιοποίηση του ότι η Πρόεδρος της Αργεντινής Κίρσνερ πάσχει από καρκίνο, ο πρόσφατα εκλιπών Ούγκο Τσάβες αναρωτήθηκε εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αναπτύξει κάποιου είδους τεχνολογία η οποία τους επιτρέπει να προκαλούν την ανάπτυξη της επάρατου αυτής αρρώστιας σε όποιον αποτελεί εμπόδιο στα σχέδιά τους.
Μια απορία που μπορεί να χαρακτηριστεί ως εύλογη καθώς εκτός από τον ίδιο και την Πρόεδρο της Αργεντινής με καρκίνο έχουν διαγνωστεί και οι Φερνάντο Λούγο πρόεδρος της Παραγουάης, η Ντίλμα Ρούσεφ της Βραζιλίας καθώς και ο προκάτοχός της Ινάσιο Λούλα. Η δε ανάπτυξη του καρκίνου είναι γνωστό πως επηρεάζεται από εξωγενείς παράγοντες.
Πληγείς τότε και ο ίδιος από καρκίνο, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας προέβη στις δηλώσεις αυτές μιλώντας σε στρατιωτική βάση της χώρας του. Διευκρίνισε ότι δεν κάνει κάποια αβασάνιστη καταγγελία αλλά ότι «σκέφτεται φωναχτά», έχοντας προφανώς στο μυαλό του ότι Ο κ. Τσάβες χαρακτήρισε πολύ παράξενο το γεγονός επισημαίνοντας ότι τα περιστατικά καρκινοπαθειών στους ηγέτες της Λατινικής Αμερικής δύσκολα μπορούν να εξηγηθούν «με τους νόμους των πιθανοτήτων».
«Δεν θα ήταν παράξενο να έχουν (σσ: οι ΗΠΑ) αναπτύξει μια τεχνολογία ώστε να προκαλούν καρκίνο χωρίς κανείς να το ξέρει;», διερωτήθηκε ο Τσάβες. Και, μεταξύ σοβαρού και αστείου, πρόσθεσε ότι στο εξής θα προσέχει ιδιαίτερα τον Εβο Μοράλες και τον Ράφαελ Κορία (προέδρους Βολιβίας και Εκουαδόρ αντίστοιχα) μήπως κι αυτοί πάθουν τα ίδια.
Η αντίδραση των ΗΠΑ
Από την πλευρά τους οι ΗΠΑ χαρακτήρισαν φρικτές” και “καταδικαστέες” τις δηλώσεις του προέδρου της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες, ο οποίος άφησε να εννοηθεί ότι υπάρχει μια αμερικανική “τεχνολογία” που προκαλεί καρκίνο, μία ημέρα αφότου ανακοινώθηκε ότι η πρόεδρος της Αργεντινής θα υποβληθεί σε επέμβαση για την αφαίρεση όγκου.
“Όσον αφορά τις δηλώσεις του Ούγκο Τσάβες, θα πως απλώς ότι είναι φρικτές και καταδικαστέες”, είπε η εκπρόσωπος του State Department, Βικτόρια Νούλαντ, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε.
Όσο όμως και αν το χαρακτηρίζουν… φρικιαστικό οι ΗΠΑ, η αλήθεια είναι ότι διαθέτουν “προϊστορία”.
Τα πειράματα στην Γουατεμάλα
Την διετία 1946-48 ενώ στην Ευρώπη οι νικητές δίκαζαν τους Γερμανούς ηττημένους του πολέμου, οι Αμερικανοί έκαναν πειράματα στην Γουατεμάλα. Περίπου 1.500 άνθρωποι μολύνθηκαν εν αγνοία τους με σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα, όπως η σύφιλη και η βλεννόρροια, στο πλαίσιο των πειραμάτων, προκειμένου να δοκιμαστεί η αποτελεσματικότητα της πενικιλίνης.
Οι ερευνητές, όπως αποδεικνύεται, είχαν επιλέξει ως πειραματόζωα για τα 17 είδη ιατρικών πειραμάτων άτομα από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.
Τα πειράματα που έγιναν σε ανθρώπους στη Γουατεμάλα αποκαλύφθηκαν μετά την εύρεση των αρχείων του γιατρού που ήταν υπεύθυνος για αυτά. Ο γιατρός Τζον Κάτλερ πέθανε το 2003.
Η υπουργός Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, όταν αποκαλύφθηκαν τα παραπάνω, Χίλαρι Κλίντον, ζήτησε συγγνώμη από τη Γουατεμάλα , ενώ ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα τηλεφώνησε για τον ίδιο λόγο στον ομόλογό του Αλβάρο Κολόμ και του εξέφρασε τη βαθειά του λύπη.
Ο Αραφάτ, ο Χριστόδουλος και πόσοι άλλοι!
Οι Λατινοαμερικάνοι ηγέτες όμως δεν είναι οι μοναδικοί που πλήττονται από τέτοιες περίεργες περιπτώσεις ξαφνικών καρκίνων! Και σε άλλα μέρη του κόσμου, άτομα που βρίσκονται να υψώνουν τους εαυτούς τους ως εμπόδια στα σχέδια της Νέας Τάξης πλήττονται από ξαφνικές και θανατηφόρες ασθένειες.
Όπως παραδείγματος χάριν η περίπτωση του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου που κινούταν σε εντελώς διαφορετικό μονοπάτι από αυτό του σημερινού Αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου.
Ο προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών Φίλιππος Κουτσάφτης μετά από ερώτημα του βουλευτή Νίκου Νικολόπουλου με έγγραφό του αναφέρει ότι δεν υπήρξε έγγραφη παραγγελία για τη διενέργεια ιατροδικαστικής διερεύνησης στη σορό του μακαριστού αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, συνεπώς τα ακριβή αιτία του θανάτου του δεν είναι γνωστά!
Μάλιστα φίλος του μακαριστού Αρχιεπισκόπου επικαλούμενος μαρτυρία του πρώην θεράποντος ιατρού του μεγάλου ιεράρχη, γιατρού Φώλια, τόνισε ότι “μου είχε πει ο γιατρός του ότι δύο καρκίνοι δεν δικαιολογούνται. Στο Αρεταίειο όπως έλεγε και ο Χριστόδουλος είχε υποστεί αλλεπάλληλες ακτινοβολίες. Μετά τον πήγαν στην Αμερική, τον άνοιξαν και δεν του έκαναν μεταμόσχευση. Και εκεί κάτι έγινε”.
Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση του θανάτου του Αραφάτ, ο οποίος ακόμη ερευνάται μετά τις αποδείξεις που βρέθηκαν για την ύπαρξη δηλητηριωδών ουσιών στην σορό του.
