“Όταν ενωθείς με τον Θεό, πάνε όλα τ’άλλα! Τα ξεχνάεις και σώζεσαι”. Αυτό είναι το πρόβλημά μας. Όλη η ταλαιπωρία στις σχέσεις μας τι είναι; Είναι άλλοθι του κενού. Όταν έχεις τον Θεό, τα ξεχνάς όλα και σώζεσαι. Τα ξεχνάς. Δεν υπάρχει τίποτα.
Βλέπεις ότι είναι μια απάτη! Έχεις ένα πρόβλημα βρε παιδάκι μου. Φαντάζεσαι ότι είναι σημαντικό. Του μυαλού σου είναι σημαντικό.
Όταν δεν ζεις Τον σημαντικό, όλα τα ασήμαντα σου φαίνονται σημαντικά και πρόβλημα.
Έχεις ένα πρόβλημα και πας κοντά στον Θεό και του το καταθέτεις. Όταν πλησιάσει ο Θεός στην καρδιά μας και μας συγκινήσει, είναι τόσο ευλογημένη αυτή η εμπειρία που τι;
[irp posts=”354815″ name=”Κύριε, σαν γη κατάξερη σε διψάει η ψυχή μου!”]
Δεν σ’ενδιαφέρει μετά να σου λυθεί το πρόβλημα. Γιατί καταλαβαίνεις πόσο ασήμαντο, πόσο σαχλό ήταν αυτό που εσύ όριζες ως πρόβλημα. Και αυτό είναι η δυστυχία μας. Η πτώση μας είναι ότι τα ασήμαντα τα λαμβάνουμε ως σημαντικά και τα σημαντικά ως ασήμαντα…
Aπόσπασμα από ομιλία του π.Βαρνάβα Γιάγκου – Ι.Ν.Παναγίας Λαοδηγήτριας Θεσσαλονίκης.
