Ο αναπληρωτής τομεάρχης Εσωτερικών της Νέας Δημοκρατίας και μέλος της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος παραβρέθηκε, ως εκπρόσωπος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, στις εορταστικές εκδηλώσεις της Ορθόδοξης Ακαδημίας Κρήτης για την Κυριακή της Ορθοδοξίας.
Ο βουλευτής Λαρίσης, μετά τη Λειτουργία στη Σταυροπηγιακή Μονή Γωνιάς στο Κολυμπάρι Χανίων, στην οποία προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, και την περιφορά των εικόνων σε ανάμνηση του Θριάμβου της Ορθοδοξίας στη διένεξη της εικονομαχίας, μετέβη στην εορτάζουσα Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης, όπου ο καθηγητής του ΑΠΘ κ. Παναγιώτης Υφαντής ανέπτυξε το θέμα «Ορθοδοξία και Δεκτική Οικουμενικότητα».
Ο κ. Χαρακόπουλος μετά το πέρας των εκδηλώσεων έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Η παρουσία μας εδώ είναι ένδειξη αναγνώρισης και ευγνωμοσύνης στη αποστολή που επιτελεί η Ορθόδοξη Ακαδημία Κρήτης, που τελεί υπό την πνευματική προστασία του Οικουμενικού μας Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίου. Θέλω να συγχαρώ τον πρόεδρο του Ιδρύματος, Σεβασμιώτατο κ. Αμφιλόχιο, αλλά και τον συμπατριώτη μου Γενικό Διευθυντή δρ Κωνσταντίνο Ζορμπά για το πλούσιο έργο της Ακαδημίας, η οποία με τις ποικίλες δράσεις της προωθεί την αμοιβαία κατανόηση σε διορθόδοξο, διαχριστιανικό και διαθρησκειακό επίπεδο.
[irp posts=”335689″ name=”Η Κυριακή της Ορθοδοξίας στη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης (ΦΩΤΟ)”]
Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα, επίσης, να σημειώσω ότι ο νεώτερος ελληνισμός, δια μέσου των αιώνων, με κεντρικό άξονα την πίστη του στην Ορθοδοξία, κατάφερε να μείνει αλώβητος μέσα στις καταιγίδες που απειλούσαν την εθνική του ύπαρξη. Σήμερα, που το έθνος μας βρίσκεται πάλι εντός μιας διαφορετικής -αλλά εξίσου απειλητικής- καταιγίδας, τα ιδιαίτερα στοιχεία της διαχρονικής μας ταυτότητας όχι μόνον εξακολουθούν να είναι ζωντανά, αλλά συνιστούν και πάλι την ισχυρότερη κιβωτό της επιβίωσής μας.
Αυτή τη ζωτική λειτουργία της παράδοσή μας κάποιοι φαίνεται να μην την κατανοούν και, υπό το πρίσμα ενός ψευδούς προοδευτισμού, εμμένουν στις επιθέσεις τους εναντίον κάθε ιδιαίτερου χαρακτηριστικού μας. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ιδεοληψίες που ήδη αποτελούν απολίθωμα κάποιας άλλης εποχής, που οι φορείς τους, δεν τολμούν να ξεπεράσουν».
