Την Κυριακή 1η Ιανουαρίου 2017, Εορτή της κατά σάρκα Περιτομής του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού και μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών Βασιλείου του Μεγάλου, ο Σεβ. Μητροπολίτης Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Ευγένιος ιερούργησε στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου της πόλεως Ρεθύμνης.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, τελέσθηκε η καθιερωμένη Δοξολογία για την έναρξη του νέου έτους, με την παρουσία των τοπικών Αρχών, και στη συνέχεια παρετέθη δεξίωση για τις Αρχές και το λαό στο Μητροπολιτικό Μέγαρο. Εκεί ο Σεβασμιώτατος κ. Ευγένιος ευλόγησε την Αγιοβασιλόπιτα της Μητροπόλεως και αντήλλαξε ευχές για το νέο έτος με όλους τους παρισταμένους, στους οποίους προσέφερε αντίτυπα του βιβλίου του Καθηγητού κ. Θεοχάρη Δετοράκη με τίτλο «ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΡΗΤΗΣ – Συνοπτικό Διάγραμμα» καθώς και το Εγκόλπιο Ημερολόγιο της Μητροπόλεως για το έτος 2017.
Σε δηλώσεις του προς την κ. Στυλιανή Μαθιουδάκη, δημοσιογράφο του τηλεοπτικού σταθμού «ΝΕΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ», ο Επίσκοπoς αναφέρθηκε στο μεγάλο ζητούμενο και για το νέο έτος, την ειρήνη, με τους εξής λόγους: «Μόλις πριν από λίγο, στο τέλος της Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Μητροπολιτικό μας Ναό, ευχόμουν για την ειρήνη του κόσμου και προέτρεπα τους ανθρώπους μας μ᾿ εκείνες τις λέξεις που έλεγαν· «για να έλθει η ειρήνη του κόσμου, απαιτείται να ξεκινήσει από τους δικούς μας καρδιακούς χώρους». Η ειρήνη στον κόσμο δεν έρχεται, παρά μόνο εάν επικρατήσει μέσα μας. Και αυτή η Ειρήνη, για εμάς τους Χριστιανούς, είναι ο ίδιος ο Χριστός.
Η ειρήνη μέσα μας, για να έλθει, χρειάζεται πολύς πνευματικός αγώνας. Και υπάρχουν πολλοί και πολλά που μας κρατούν καθημερινά ανειρήνευτους. Και έκανα μια ευχή· τούτο το έτος, το 2017, να ξεκινήσει με την αυτοκριτική μας για όσα δεν κάναμε για την ειρήνη των ψυχικών μας δυνάμεων, και για την ειρήνη του κόσμου έπειτα, το έτος που μας πέρασε. Και είναι αλήθεια ότι δεν
κάναμε πολλά. Είναι αλήθεια ότι όλοι μας γινόμασταν μάρτυρες καθημερινά απίστευτων εικόνων. Ο Πατριάρχης μας μάλιστα το επεσήμανε στο Χριστουγεννιάτικο Μήνυμά Του, δίνοντας ιδιαίτερη αναφορά σ᾿ εκείνα τα παιδιά που έπεσαν θύματα της ανειρήνευτης ζωής μας. Τελικά, θύματα των ανειρήνευτων ψυχών μας.
Ιδιαίτερα λοιπόν αυτήν την ημέρα, μέσα στο ρομαντισμό της, μέσα στις ευχετικές της διαστάσεις, πρέπει όλοι μας να μην ξεχνάμε την ευθύνη που έχομε και να λέμε, παραφράζοντας εκείνους τους λόγους του μεγάλου λογοτέχνη συμπολίτη μας, πως αν δεν σωθεί και αν δεν ειρηνεύσει ο κόσμος, εμείς θα φταίμε.
Γι αὐτό ο καθένας μας ας κάνει ο,τι μπορεί, ξεκινώντας από την προσευχή του, ξεκινώντας από το στενό η το ευρύτερο κοινωνικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο ζει και αναστρέφεται, για να επικρατήσει η ειρήνη στον άνθρωπο και, τελικά, η ειρήνη στον κόσμο».