Όγδοη επέτειος από την ενθρόνιση του Πατριάρχη Ιεροσολύμων (φωτο&video)

Την Παρασκευήν, 9ην /22ραν Νοεμβρίου 2013, εωρτάσθη υπό του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων η ογδόη επέτειος της Ενθρονίσεως της Α.Θ.Μ. του Πατρός ημών και Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου.

 Δια την εορταστικήν επέτειον ταύτην ανεπέμφθη Δοξολογία εις τον Πανίερον Ναόν της Αναστάσεως.

Της Δοξολογίας ταύτης προεξήρξεν ο Μακαριώτατος,  συνιερουργούντων Αυτώ των Αγιοταφιτών Αρχιερέων και Ιερομονάχων και Πρεσβυτέρων του ποιμνίου ημών, προσελθόντων εκ των εγγύς και μακράν Μονών και ενοριών της δικαιοδοσίας του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.

Εις την Δοξολογίαν παρέστη ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Γεώργιος Ζαχαριουδάκης μετά συνεργατών αυτού και της εριτίμου συζύγου αυτού  και εντόπιοι πιστοί και προσκυνηταί. Μετά την Δοξολογίαν, των κωδώνων κρουομένων, η Πατριαρχική Συνοδεία ανήλθεν εις τα Πατριαρχεία.

Ενταύθα κατά την τάξιν προσεφώνησε τον Μακαριώτατον ο Γέρων Αρχιγραμματεύς Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης κ. Αρίσταρχος δια της προσφωνήσεως αυτού εχούσης ως έπεται ελληνιστί: Μακαριώτατε Πάτερ και Δέσποτα,

Η των Ιεροσολύμων αγία του Χριστού Εκκλησία και η εξ αρχής πιστώς διακονούσα αυτή Αγιοταφιτική ημών Αδελφότης εορτάζουν σήμερον και πανηγυρίζουν ομού μετά της εορτής του εν αγίοις πατρός ημών Νεκταρίου Μητροπολίτου Πενταπόλεως του νεοφανούς και θαυματουργού γεγονός αφορών αυτάς ιδιαιτέρως,

τούτο δηλαδή της προ οκταετίας εκλογής ψήφοις κανονικαίς και ομοφώνοις της Αγίας και Ιεράς Συνόδου και της μετ’ αυτήν Ενθρονίσεως της Υμετέρας σεπτής Μακαριότητος εις τον ένδοξον  και μαρτυρικόν Θρόνον του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου.

Η βαθυτέρα εκκλησιολογική σημασία του γεγονότος τούτου της Ενθρονίσεως έγκειται εις το ότι τούτο ως πράξις εκκλησιαστική συνέδεσε ως συνεκτικός κρίκος τα επί μέρους  μέλη του σώματος του Χριστού της Σιωνίτιδος Εκκλησίας εν τη εν Αγίω Πνεύματι αναφορά αυτών εις μίαν αρχήν και εξουσίαν,

αυτήν της Υμετέρας Μακαριότητος και απέβη εις το εξής καθοριστικόν δια την συνέχισιν της εν κανονική τάξει ευρύθμου λειτουργίας αυτής, ουχ ήττον όμως  και της Εκκλησίας  όλης, εφ’ όσον κατά τον μέγαν απόστολον Παύλον ” είτε πάσχει εν μέλος, συμπάσχει πάντα τα μέλη,

είτε δοξάζεται εν μέλος, συγχαίρει πάντα τα μέλη” (Α’ Κορ. 12, 26). Δια την τοιαύτην σημασίαν αυτού το γεγονός τούτο εωρτάσθη πανηγυρικώς δια Δοξολογίας εις τον πανίερον Ναόν της Αναστάσεως εν αθρόα συμμετοχή των εγγύς και των μακράν διαβιούντων πατέρων και αδελφών της γεραράς ημών Αγιοταφιτικής  Αδελφότητος, του ευλαβούς κλήρου,

εκπροσώπων των Κοινοτήτων του Ρωμαιορθοδόξου ποιμνίου ημών και τοπικών Κυβερνητικών παραγόντων, εορτάζεται δε και νυν εν τη  συνάξει  πάντων ημών εν τη αιθούση ταύτη, έδρα του παλαιφάτου ημών Πατριαρχείου, εν η εκφράζομεν τη Υμετέρα Μακαριότητι τας εγκαρδίους ημών ευχάς και απονέμομεν Αυτή τον δίκαιον έπαινον, εφ  οἷς αγαθοίς υπέρ του Ιερού ημών Κοινού και του Ορθοδόξου ημών ποιμνίου  Αύτη ειργάσατο.

Λεχθήτω εν πρώτοις ότι η ποιμαντική μέριμνα της Υμετέρας Μακαριότητος δια την κατά Χριστόν οικοδομήν και στήριξιν του ποιμνίου ημών εσυνεχίσθη, εφανερώθη δε τούτο εις τας επισκέψεις  των εκπροσώπων των Κοινοτήτων αυτού εις το Πατριαρχείον και εις την δια του διαλόγου επίλυσιν χρονιζόντων προβλημάτων αυτού, εις τας ποιμαντικάς επισκέψεις τήςΥμετέρας Μακαριότητος εις Κοινότητας πόλεων και χωρίων δια την θείαν λειτουργίαν μετά του κηρυγματικού  κατηχητικού λόγου και εις το εν είδει οδηγού Ορθοδόξου πνευματικότητος δωρεάν διανεμόμενον εις τας εν Ισραήλ, Ιορδανία, Παλαιστίνη και Κατάρ ενορίας αυτού καθ’ εκάστην Κυριακήν φυλλάδιον και το μηνιαίον εκκλησιαστικόν περιοδικόν “Φως Χριστού.” 

Πέραν της ηθικής βοηθείας, δεν έλειψε και η χρηματική τοιαύτη δια την αποτελείωσιν των επιτελουμένων υπό του ποιμνίου έργων ανακαινίσεως ιερών ναών και σχολείων.

Η βοήθεια αύτη δεν περιωρίσθη εις τους οικείους της πίστεως μόνον, αλλ’ επεξετάθη και εις την αδιακρίτως θρησκεύματος διανομήν ανθρωπιστικής βοηθείας δια του εν Αμμάν Γραφείου του Πατριαρχείου και της Υπηρεσίας DSPR του ΠΣΕ εις τους εκ Συρίας εκτοπισθέντας και εις Ιορδανίαν φιλοξενίαν δεχομένους συνανθρώπους ημών. 

Μνημονευθήτω επίσης ότι δια την διαπαδαγώγησιν της νεολαίας του ποιμνίου ημών εις την διατήρησιν της Ρωμαιορθοδόξου ταυτότητος αυτής ανηγέρθη εν τη Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος εν Ραμάλλα αίθουσα Κατηχητικού σχολείου και άλλων ενοριακών χρήσεων,

ενεκαινιάσθη το  εν Βηθλεέμ Εκπολιτιστικόν Πνευματικόν Κέντρον της Βασιλικής της Γεννήσεως δια την διδασκαλίαν της Βυζαντινής Μουσικής και της Ελληνικής γλώσσης και ανεκαινίσθη η αίθουσα ενοριακών εκδηλώσεων της εν Κάρακ της Νοτίου Ιορδανίας Ελληνορθοδόξου Κοινότητος ημών.

Δι’ ενεργειών της Υμετέρας Μακαριότητος και φιλοτίμως εργασθέντων Αγιοταφιτών Πατέρων κατεχωρίσθησαν και πάλιν εις την ιδιοκτησίαν του Πατριαρχείου εγκαταλειφθέντες ιεροί ναοί του ποιμνίου ημών, υποστάντες τας συνεπείας των πολιτικών εξελίξεων της περιοχής ημών, ως αυτός της Κοινότητος του Μααλούλε παρά την Ναζαρέτ και αυτός του Μπάσια της περιοχής της Άκκρης.

Όσον αφορά την συνεργασίαν του ημετέρου Πατριαρχείου μετά των αδελφών Ορθοδόξων  Εκκλησιών, μνημονευθήτω η “ειρηνική” επίσκεψις της Υμετέρας Μακαριότητος εις το Πατριαρχείον της Ρωσίας ως και η συμμετοχή Αυτής εις τους εορτασμούς  της 1025ης  επετείου από της Βαπτίσεως των Ρώσων.

Κατά τας δύο επισκέψεις ταύτας δια της εκ του σύνεγγυς συναναστροφής και του διαλόγου κατέστησαν έτι στενώτεροι οι υπάρχοντες δεσμοί μεταξύ των δύο Εκκλησιών, Σιωνίτιδος και Ρωσικής, εδόθη εις την Υμετέραν Μακαριότητα η δυνατότης παρουσιάσεως των προβλημάτων των χριστιανών της Μέσης Ανατολής, ιδία της Συρίας και των αναγκών του ημετέρου Πατριαρχείου, δια τας οποίας η Ρωσική Εκκλησία, φιλοτιμουμένη, επέδειξεν ιδιαίτερον έμπρακτον ενδιαφέρον.

Το αυτό πνεύμα της συνεργασίας και της εν Χριστώ κοινωνίας εξεδηλώθη και δια της συμμετοχής της Υμετέρας Μακαριότητος εις τους πανορθοδόξους εορτασμούς του Πατριαρχείου της Σερβίας επί τη 1700η επετείω από της υπογραφής  του Διατάγματος των Μεδιολάνων υπό του αυτοκράτορος αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου.

Το Πατριαρχείον ημών εξηκολούθησε επίσης να εξασκή  τον ρόλον αυτού ως η πρώτη Εκκλησία της Αγίας Γης εις την συνεργασίαν μετά των τοπικών χριστιανικών Εκκλησιών  δια την υποστήριξιν της θέσεως των χριστιανών προς τας τοπικάς πολιτικάς κυβερνήσεις. Ενεργός ήτο η συμμετοχή του ημετέρου Πατριαρχείου εις το εν αρχή του παρελθόντος μηνός Σεπτεμβρίου υπό της Βασιλικής οικογενείας της Ιορδανίας διοργανωθέν Συνέδριον με θέμα “Αι προκλήσεις  των Αράβων χριστιανών.”

  Εις αναγνώρισιν της προσωπικής συμβολής της Υμετέρας Μακαριότητος εις την ειρηνικήν διαθρησκειακήν συνύπαρξιν και την διαφύλαξιν του καθεστώτος της Ιερουσαλήμ ο Βασιλεύς της Ιορδανίας απένειμεν Αυτή το ανώτατον παράσημον του Ιορδανικού κράτους, όπερ αντανακλά  την διάθεσιν στηρίξεως και προστασίας των εν Ιορδανία  διαβιούντων χριστιανών.

Τα ακουσθέντα, Μακαριώτατε, τυγχάνουν ουχί υποκειμενικαί εκτιμήσεις αλλά  γεγονότα επιτευχθέντα, τη πρωτοβουλία της Υμετέρας Μακαριότητος  και τη συνεργασία μετ’ Αυτής της  Αγίας και Ιεράς Συνόδου, της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος  και των εκπροσώπων του ποιμνίου ημών,

αναφερόμενα σήμερον επί τη ογδόη  επετείω  της Ενθρονίσεως Υμών ουχί δια καύχησιν η επανάπαυσιν αλλά δια στήριξιν επ’ αυτών και συνέχισιν του χριστιανικού πνευματικού, ασκητικού και Αγιοταφιτικού ημών αγώνος, ίνα και τα έτι ‘”ασθενή παρ’ ημίν θεραπεύσωμεν και τα ελλείποντα αναπληρώσωμεν,” τη βοηθεία και ενεργεία της θείας χάριτος.

Υψών το ποτήριον εξ ονόματος της Αγίας και Ιεράς Συνόδου και της Αγιοταφιτικής ημών Αδελφότητος, εύχομαι Υμίν, Μακαριώτατε,  έτη όσα πλείστα, ειρηνικά, υγιεινά και ευφρόσυνα, ίνα εν αυτοίς, ενισχυόμενος άνωθεν, βλέπητε οσημέραι συντελούμενον, προοδεύον, αυξάνον και ολοκληρούμενον το  ύψιστον και πολύτιμον εκκλησιαστικόν,

ειρηνευτικόν και πολιτιστικόν έργον του σεπτού ημών Πατριαρχείου εις τους υπό της Θεανθρωπίνης παρουσίας ευλογηθέντας αγίους τόπους προς δόξαν Θεού και έπαινον του ευλογημένου ημών έθνους. Γένοιτο.  

{youtube}VQPwzXwNcwk{/youtube}

Ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος κ. Γεώργιος Ζαχαριουδάκης προσεφώνησε τον Μακαριώτατον δια της προσφωνήσεως αυτού εχούσης ως έπεται ελληνιστί:

«Μακαριώτατε, Αναλάβατε τις υψηλές σας ευθύνες σε μία περίοδο κρίσης του ιερού καθιδρύματος. Έκτοτε, αναλώνετε τις δυνάμεις σας σε εργώδεις προσπάθειες για την αποκατάσταση του τρωθέντος κύρους του, την επάνοδο της ηρεμίας στους κόλπους της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας, την διαφύλαξη και περαιτέρω ανάδειξη των πανίερων προσκυνημάτων της Χριστιανοσύνης στους θεοβάδιστους τόπους και την γενικότερη προάσπιση της Ορθοδοξίας.

Η αφοσίωση Σας στα ιερά Σας καθήκοντα, η προσήλωσή Σας στο ποιμαντικό Σας έργο, η πατρική Σας μέριμνα προς την Αδελφότητα και το ποίμνιο, που τόσο την έχουν ανάγκη, αλλά και η σύνεση και διορατικότητα, με την οποία αντιμετωπίζετε άκρως ευαίσθητα εκκλησιαστικά θέματα, εν μέσω δοκιμασιών και βίαιων κλυδωνισμών με αβέβαιη έκβαση στην ευρύτερη περιοχή, ενισχύουν τον ρόλο του Πατριαρχείου ως πόλου σταθερότητας και ως πηγής ελπίδας για επικράτηση της ειρήνης, επίτευξη της συμφιλίωσης και εμπέδωση της καταλλαγής.

Παράλληλα, οι επισκέψεις Σας σε άλλες Εκκλησίες, η συμμετοχή Σας σε διεθνή Συνέδρια και συναντήσεις και οι εν γένει επαφές Σας και η πολυσχιδής δραστηριότητά Σας στο εξωτερικό, προβάλλουν το Πατριαρχείο, επιβάλλουν τον σεβασμό του και αποκαθιστούν εις τα όμματα της διεθνούς Κοινότητας τη βαρύτητα και τις πραγματικές διαστάσεις της αποστολής του ιστορικού θεσμού.

Μακαριώτατε, Η Ελλάδα, αναγνωρίζοντας την προσωπική προσφορά Σας και τιμώντας τους ακατάλυτους δεσμούς της με το ιερό καθίδρυμα,

Σας παρέχει την πλήρη υποστήριξη και αμέριστησυμπαράστασή της και Σας περιβάλλει με την εμπιστοσύνη της. Παραμένουμε αρωγοί στις άοκνες και επίπονες προσπάθειές Σας.

Οι πρόσφατες επισκέψεις του Πρωθυπουργού της χώρας, του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και πολλών Υπουργών και λοιπών Αξιωματούχων αποτελούν αδιάψευστη περί τούτου μαρτυρία και απόδειξη περί της αφοσίωσης στο πρόσωπό Σας και περί της αδιαπραγμάτευτης και αταλάντευτης συμπόρευσής μας μαζί σας και με τον ιερό θεσμό.

Οι προκλήσεις των καιρών είναι τεράστιες και οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν πολλοί. Δεν είστε, όμως, μόνος Σας. Είμαστε μαζί Σας και Σας στηρίζουμε όλοι εμείς, που έχουμε ακλόνητη πίστη στην αποστολή του Πατριαρχείου και στη δική Σας εμπνευσμένη καθοδήγηση.

Όλοι εμείς, που συνειδητοποιούμε τις απαιτήσεις, και τις ιστορικές διαστάσεις της συγκυρίας, που αντιλαμβανόμαστέ τις δυσκολίες και το βάρος των ευθυνών, που συμμεριζόμαστε τις αγωνίες Σας, που στεκόμαστε με ανιδιοτέλεια στο πλευρό Σας και που, ενωμένοι, Σας ευχόμαστε υγεία, μακροημέρευση και δύναμη για να συνεχίσετε το έργο Σας προς όφελος του Πατριαρχείου, της Αγιοταφιτικής Αδελφότητας, της Ορθοδοξίας και του Έθνους».

Ακολούθως προσεφώνησαν τον Μακαριώτατον ο Ιερώτατος Μητροπολίτης Ναζαρέτ κ. Κυριακός, ο εκπρόσωπος της Ρωσικής Πνευματικής Αποστολής (MISSIA) Αρχιμανδρίτης π. Θεοφάνης, ο Αρχιεπίσκοπος Ιόππης κ. Δαμασκηνός, ο Αρχιεπίσκοπος Καττάρων κ. Μακάριος εκ μέρους του Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ. Βενεδίκτου και εκ μέρους της οικείας Αρχιεπισκοπής αυτού Καττάρων, ο Αρχιεπίσκοπος Πέλλης κ. Φιλούμενος, ο ηγούμενος Άκκρης Αρχιμανδρίτης π. Φιλόθεος, ο Σχολάρχης της Πατριαρχικής Σχολής Σιών, ο Διευθυντής της Σχολής Αγίου Δημητρίου, ο π. Ήσσα Αουάδ εφημέριος του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, ο ηγούμενος της Κοινότητος Μπετζάλλας Αρχιμανδρίτης Νάρκισσος δια στόματος π. Γεωργίου Σαχουάν και η Κοινότης της Ρέμλης. Ο Μακαριώτατος  ανταπαντών ηυχαρίστησε πάντας δια της κάτωθι προσφωνήσεως αυτού ελληνιστί εχούσης ως έπεται: Εκλαμπρότατε  κ. Γενικέ Πρόξενε της Ελλάδος, Σεβαστοί  Άγιοι  Πατέρες και Αδελφοί, Αγαπητοί  Χριστιανοί, Ευλαβείς προσκυνηταί, Τη θεία χάριτι του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ευχαριστήριον δοξολογίαν ανεπέμψαμεν σήμερον τω Μεγάλω και Θαυμαστώ Θεώ ημών, εν τω Πανιέρω Ναώ της Αναστάσεως, επί τη ογδόη επετείω της αναρρήσεως της ημών Μετριότητος εις τον μαρτυρικόν και αποστολικόν θρόνον του Αγίου Ιερομάρτυρος Ιακώβου του Αδελφοθέου και πρώτου Ιεράρχου της Εκκλησίας των Ιεροσολύμων.

Την ιεράν ταύτην επέτειον πρεπόντως και εορτίως τιμώμεν, επόμενοι τοις παραγγέλμασιν του σοφού Παύλου λέγοντος:  «Αδελφοί, στήκετε, και κρατείτε τας παραδόσεις ας εδιδάχθητε είτε δια λόγου είτε δι’ επιστολής ημών» (Β  Θεσ. 2,15).

Η δε παράδοσις αύτη αφορά εις την διαφύλαξιν του θεανθρωπίνου πολιτεύματος της Εκκλησίας ως και την προσοχήν του ευσεβούς ποιμνίου, « εν ω υμάς», ως κηρύττει ο θείος Παύλος, « το Πνεύμα το Άγιον  έθετο επισκόπους, ποιμαίνειν την Εκκλησίαν του Κυρίου και Θεού, ην περιεποιήσατο δια του ιδίου αίματος» (Πραξ. 20, 28).

Ημείς ασθενείς όντες, «λαβόντες τον τόπον της εν Χριστώ αποστολικής ταύτης διακονίας» (Πραξ.1,25), ου παυόμεθα εργάζεσθαι εν ταις ασθενείαις Ημών «το αγαθόν προς πάντας, μάλιστα δε προς τους οικείους της πίστεως» (Γαλ. 6, 10), ίνα φανερωθή ότι Χριστός  «Θεός ων τέλειος, άνθρωπος τέλειος γίνεται, και επιτελείται το πάντων καινών καινότατον  το μόνον καινόν υπό τον ήλιον μέγα της θείας οικονομίας μυστήριον, δηλονότι η σωτηρία του ανθρώπου» κατά τον Κλήμεντα Ρώμης.

Την μαρτυρίαν ταύτην ευαγγελιζόμενοι και Ημείς, μετά της γεραράς Αγιοταφιτικής Αδελφότητος ημών, εν τη ιερά ημών αποστολή  της διαφυλάξεως και διακονίας των Παναγίων Προσκυνημάτων, δηλονότι της τιμιωτάτης παρακαταθήκης των μαρτυρίων της πίστεως ημών, των προνομίων του ευσεβούς γένους των Ρωμαίων Ορθοδόξων, της μερίμνης του Χριστεπωνύμου ημών πληρώματος και των αθρόως προσερχομένων προσκυνητών, ου φειδόμεθα κόπων και μόχθων αλλά και θυσιών μέχρις  αίματος ίνα: «παντί τρόπω Χριστός σταυρωθείς και αναστάς καταγγέλληται» (Φιλιπ. 1, 18).

Η σεπτή αύτη Πατριαρχική Ενθρονιστήριος επέτειος εν τη έδρα της βασιλίδος του Χριστού πόλεως, δεν αφορά εις την Μετριότητα ημών  μόνον αλλά και εις την Χριστιανικήν ημών κοινότητα, την τελούσαν επί των Εκκλησιαστικών ορίων της πνευματικής Ημών δικαιοδοσίας.

Λέγομεν δε τούτο, διότι σύμπασα η Οικουμένη και δη η περιοχή ημών, δοκιμάζεται σκληρώς υπό ορατών και αοράτων δυνάμεων του κοσμοκράτορος του σκότους  του αιώνος τούτου ( Εφεσ. 6, 12) κατά Παύλον.

Τούτου ένεκεν άπασα η ανθρωπότης προσβλέπει εις τον ασφαλή λιμένα της ελπίδος, τον σταυρωθέντα και αναστάντα Χριστόν, «ον ημείς οι ταπεινοί κηρύττομεν και ομολογούμεν λατρευτικώς και ευχαριστιακώς» εν αυτοίς τοις φυσικοίς τόποις  του απολυτρωτικού έργου Αυτού.

«Έστιν γαρ Χριστός εν υμίν, η ελπίς της δόξης» (Κολ.1,27). Της κλήσεως ταύτης, εν η εκλήθημεν (Α Κορ. 7, 20), καλούμεθα να αναδειχθώμεν άξιοι της Αγιοταφιτικής ημών αποστολής «εν χρηστότητι, εν Πνεύματι αγίω, εν αγάπη ανυποκρίτω, εν λόγω αληθείας, εν δυνάμει Θεού, δια των όπλων της δικαιοσύνης των δεξιών και αριστερών» (Β  Κορ. 6,6-7). Παρακαλέσωμεν τον Σωτήρα ημών Χριστόν τον Υιόν του Πατρός των  Φώτων, «ίνα εν τω φωτί περιπατώμεν, ως αυτός εστιν εν τω φωτί»  ( Ιωάν. 1, 7) και κατευθύνη τα διαβήματα ημών εις παν έργον αγαθόν και ευάρεστον Αυτώ και την αγίαν Αυτού Εκκλησίαν δια πρεσβειών της Υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας.

Επί τούτοις δεόμενοι του Κυρίου και Θεού ημών, όπως κατευθύνη το σκάφος της Εκκλησίας αυτού εις λιμένας ασφαλείς, ευδίους και ειρηνικούς, επικαλούμεθα επί πάντας τους τιμήσαντας την ημέραν ταύτην,

δύναμιν την εξ  ύψους, υπομονήν και πάσαν παρά Θεού ευλογίαν, εκφράζοντες θερμάς ευχαριστίας και προς τους προσφωνήσαντας Ημάς, τον Γέροντα Αρχιγραμματέα, Ιερώτατον Αρχιεπίσκοπον Κωνσταντίνης κ. Αρίσταρχον, ομιλήσαντα εξ ονόματος των μελών της Αγίας και Ιεράς Συνόδου και της Αγιοταφιτικής ημών Αδελφότητος, τον Εκλαμπρότατον Γενικόν Πρόξενον της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ._Γεώργιον Ζαχαριουδάκην, τον Πανοσιολογιώτατον Αρχιμανδρίτην  π. Θεοφάνην,

αντιπρόσωπον της Αδελφής Αγιωτάτης Εκκλησίας της Ρωσίας, διαβιβάσαντα Ημίν τας ευχάς του Μακαριωτάτου Πατριάρχου
Μόσχας κ.κ._Κυρίλλου, τον Ιερώτατον Μητροπολίτην Ναζαρέτ κ. Κυριακόν, ομιλήσαντα εξ ονόματος του ποιμνίου Ημών εις Ναζαρέτ, τον Ιερώτατον Μητροπολίτην Φιλαδελφείας κ. Βενέδικτον, ομιλήσαντα εξ ονόματος του ποιμνίου Ημών εις Ιορδανίαν δια στόματος του Ιερωτάτου Αρχιεπισκόπου Καττάρων κ. Μακαρίου, τον Ιερώτατον Αρχιεπίσκοπον Ιόππης κ. Δαμασκηνόν, ομιλήσαντα εξ ονόματος του ποιμνίου Ημών  εις Ιόππην, τον Ιερώτατον Αρχιεπίσκοπον Καττάρων κ. Μακάριον, ομιλήσαντα εξ ονόματος του ποιμνίου Ημών εις Κατάρ, τον Σχολάρχην της Πατριαρχικής ημών Σχολής, Οσιολογιώτατον Μοναχόν π. Φώτιον,  τον αιδεσιμώτατον π. Αΐσα Αουάδ, ομιλήσαντα εξ ονόματος του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Ιακώβου, τον Διευθυντήν της Σχολής του Αγίου Δημητρίου, εντιμότατον κ. Σαμίρ Ζανανίρη, τον Πανοσιολογιώτατον Αρχιμανδρίτην π. Φιλόθεον, ομιλήσαντα εξ ονόματος της Μητροπόλεως Άκκρης, τον π. Γεώργιον Σαχουάν, ομιλήσαντα εξ ονόματος της Κοινότητος Μπετζάλλας, το προσωπικόν της πολυκλινικής Αγίου Βενεδίκτου και άπαντας τους μετασχόντας εις τον εορτασμόν τούτον της Ενθρονιστηρίου ταύτης επετείου.

Επιδαψιλεύομεν πάσιν υμίν τας Πατρικάς Ημών ευχάς και Πατριαρχικάς ευλογίας. Εις υγιείαν πάντων υμών! Tήν αντιφώνησιν του Μακαριωτάτουμετέφρασε αραβιστί ο εκπρόσωπος του Πατριαρχείου εις τα αραβικά Μ.Μ.Ε. π. Ήσσα Μούσλεχ.