Του Γέροντος Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτη
Χρειάζομαι πολλά χρόνια εξομολόγηση, για να βρώ στο διάβα του αγώνος μου την καρδιακή εξομολόγηση που επιθυμώ. Εμείς μέχρι τώρα δεν έχουμε κάνει στην ουσία εξομολόγηση.
Ενενήντα εννιά τοις εκατό, όταν κάποιος λέγει, θέλω να εξομολογηθώ Γέροντα, εννοεί, να σας πω τον πόνο μου, το πρόβλημά μου, το παράπονό μου, τις δυσκολίες μου, τις αρρώστιες μου, δηλαδή τον εγωισμό μου. Έρχεται ένας άλλος αδελφός και λέγει στο Γέροντα: Κουτσομπόλεψα, το κατάλαβα. Αλλά αυτή είναι εξομολόγηση;
Όχι. Δεν πρόκειται να προκόψουμε έτσι. Εξομολογούμαι σημαίνει, ομολογώ την ευθύνη μου και αποφασίζω την μετάνοιά μου. Σας βεβαιώνω ότι δεν θα το ξανακάνω, Γέροντα. Συγχωρέστε με, ήμαρτον ενώπιόν σας και ενώπιον των αοράτων οφθαλμών του Θεού. Σας το λέγω και τηρώ τον λόγο μου.
