Την Σύναξη των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων εόρτασε λαμπρώς η Τοπική Εκκλησία, με επίκεντρο τον ομώνυμο Ιερό Ναό της Αγριάς, όπου την παραμονή της εορτής τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβ. Ποιμενάρχου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, παρουσία μεγάλου πλήθους πιστών.
Ο κ. Ιγνάτιος στην ομιλία του επεσήμανε ότι «οι Απόστολοι κράτησαν την Εκκλησία ενωμένη, Την έφεραν στα πέρατα της οικουμένης και την σφράγισαν με την Αποστολική τους παράδοση… Εμείς οι Ορθόδοξοι έχουμε το προνόμιο να ανήκουμε στην Εκκλησία των Αποστόλων, την Μία Εκκλησία, την οποία συγκροτούμε εν Αγίω Πνεύματι. Ανήκουμε στην Αγία Εκκλησία, γιατί ακρογωνιαίος λίθος της είναι ο Χριστός, ο Οποίος αγιάζει τους πιστούς, διά των Μυστηρίων μέσα στην Εκκλησία. Ανήκουμε στην Καθολική Εκκλησία, δηλ. στην Οικουμενική, καθότι ο Χριστός ήλθε στη γη, δίδαξε και έπαθε για όλους τους ανθρώπους. Στη λογική αυτή οι Απόστολοι ξεχύθηκαν στα έθνη και διέδωσαν το Ευαγγέλιο της αληθείας, καλώντας όλους στην εν Χριστώ ενότητα. Η Εκκλησία μέσα στην οικουμενικότητά της, διατηρεί ζωντανή την Αποστολική παράδοση…»
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι «η Εκκλησία διέσωσε την ενότητα της πίστεως μέσω των Οικουμενικών Συνόδων. Το γεγονός, όμως, που κλονίζει την ενότητα της πίστεως είναι η αίρεση, που κατακερματίζει την αλήθεια ή επιλέγει μέρος της αλήθειας. Δυστυχώς, μέσα στην πορεία της ιστορίας, κάποιοι χριστιανοί έχασαν την αληθινή πίστη, έπεσαν στην αίρεση και κλονίστηκε η ενότητα του Σώματος, χωρίς, όμως, να χαθεί το Σώμα αυτό καθαυτό της Μιάς Εκκλησίας. Ο κίνδυνος της αίρεσης πάντοτε είναι υπαρκτός και μία αίρεση που ευδοκιμεί, δυστυχώς, στις μέρες μας, είναι αυτή του ατομοκεντρισμού, που προκύπτει όταν κάποιοι μέσα στην Εκκλησία νομίζουν ότι την ατομικότητα τους, τον εγωισμό τους, την «αυθεντία» τους, μπορούν να επιβάλουν όπως οι ίδιοι νομίζουν, ξεχνώντας ότι η Εκκλησία στηρίζεται στη Συνοδικότητά Της και εκεί διαφυλάσσει την αλήθεια Της. Χαρακτηρίζονται από φανατισμό, πείσμα και εγωισμό, από την αίσθηση ότι είναι δήθεν οι θεματοφύλακες της Ορθοδοξίας. Αν αυτό δεν είναι αίρεση, τότε τί είναι! Και παρασύρουν ψυχές, οδηγούν στην απώλεια, στο ξεχώρισμα και ό,τι ξεχωρίζει δεν είναι Μία Εκκλησία…»
Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος μίλησε για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η Αγιότητα της Εκκλησίας από την αποϊεροποίηση της ζωής μας και την μετατροπή της πίστης σε άνευρη, εκκοσμικευμένη θρησκευτικότητα. «Κινδυνεύει, όμως, ιδιαίτερα στην εποχή μας και Καθολικότητα της Εκκλησίας. Οι Απόστολοι είναι οι Ευαγγελιστές των εθνών, όχι, όμως, των εθνικισμών, που συνιστούν, επίσης αίρεση, καταδικασμένη από την Εκκλησία. Δυστυχώς, όμως, ο εθνοφυλετισμός κυριαρχεί στις μέρες μας, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε στην πράξη την Μυστηριακή μας ενότητα να την κάνουμε τρόπο ζωής και κοινωνίας μεταξύ των Εκκλησιών. Τα αποτελέσματα του εθνοφυλετισμού τα ζήσαμε στην πρόσφατη Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, όπου αναιτιολόγητα απουσίασαν τέσσερις Εκκλησίες, υποτασσόμενες, ουσιαστικά, στον πειρασμό το εθνοφυλετισμού».
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στους κινδύνους που αντιμετωπίζει στις μέρες μας η Αποστολικότητα της Εκκλησίας από τον πειρασμό της εσωστρέφειας και κατέληξε: «Όποιος, λοιπόν, δε μπορεί να καταλάβει τί σημαίνει Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, μπορεί να κραυγάζει, να ορθώνει τις γροθιές, αλλά έτσι θα διακινδυνεύσει την σωτηρία του… Να σταθούμε εδραίοι στην πίστη των Αποστόλων, έχοντας εμπιστοσύνη στην Εκκλησία, γιατί ανοίγεται μπροστά μας μια δύσκολη, όσο και ενδιαφέρουσα εποχή».
Στο τέλος του Εσπερινού ο Σεβασμιώτατος απένειμε το οφίκιο του Οικονόμου στον εφημέριο του Ναού π. Βάιο Κορομπίλια.