ο Σάββατο 25 Ιουνίου το βράδυ στον ιερό Ναό του Αγίου Γερασίμου της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά τελέστηκε η κουρά του δοκίμου κ. Ιωάννη Παλαπανίδη, ο οποίος έλαβε το όνομα Αλέξανδρος προς τιμήν του προσφάτος κοιμηθεντος μακαριστού Μητροπολίτου Σταυροπηγίου κυρού Αλεξάνδρου, τον οποίο και διηκόνησε τα τελευταία έτη της ζωής του.
Την κουρά έκανε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, ο οποίος χοροστάτησε στον εσπερινό και ομίλησε στην αδελφότητα της Μονής.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου:
«Δεύτε ούν ως εν άλω μυστική στάχυας ζωής ταμιευσώμεθα».
Με αυτούς τους λόγους μας εκάλεσε, αδελφοί μου, προ ολίγου ο ιερός υμνογράφος να συλλέξουμε από τη νοητή συγκομιδή την οποία φέρει «εν τη θέρους ώρα» η μνήμη του εορταζομένου οσίου και θεοφόρου πατρός ημών Δαβίδ του εν Θεσσαλονίκη, «στάχυας ζωής»· μας εκάλεσε να εντρυφήσουμε στον ισάγγελο βίο του, στα ασκητικά του παλαίσματα, στην αδιάλειπτη προσευχή του, στην κακοπάθεια του σώματός του, στην αγάπη του για τον Θεό και στην παρρησία που έτυχε ενώπιόν του, και να αρυσθούμε από όλα αυτά διδάγματα ζωής αιωνίου· να λάβουμε τροφή πνευματική ικανή να στηρίξει και εμάς στον προσωπικό μας αγώνα· να συνάξουμε στις αποθήκες της ψυχής μας τους πνευματικούς καρπούς τους οποίους άφθονα προσέφερε στην Εκκλησία του Χριστού ο εορταζόμενος όσιος Δαβίδ ο αμυγδαλίτης.
Έζησε σχεδόν ολόκληρη τη ζωή του επάνω σε ένα δένδρο, σε μία αμυγδαλιά, υπομένοντας το ψύχος του χειμώνος και τον καύσωνα του θέρους, και παρότι δεν γεώργησε ποτέ τη γη για να παράξει υλικούς καρπούς, όργωσε με το αλέτρι της προσευχής το γεώργιο της ψυχής του, το πότισε με τα δάκρυα της προσευχής και της μετανοίας, το εφύτευσε με τον σπόρο της πίστεως στον Θεό και του θείου έρωτος, το ελίπανε με τους ιδρώτες των ασκητικών του παλαισμάτων, απομάκρυνε τα ζιζάνια ανθιστάμενος στους πειρασμούς και αποκρούοντας τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού και επέτυχε να αποδώσει στάχεις καλλικάρπους, συγκομιδή αρετών και καρπών πνευματικών, ευαρέστων στον Θεό.
Αυτούς τους μυστικούς στάχεις, αυτή την πνευματική συγκομιδή που προσφέρει στους πιστούς η μνήμη του οσίου πατρός ημών Δαβίδ καλεί όλους μας και σένα ιδιαιτέρως η Εκκλησία μας να κρατήσεις στην ψυχή σου, σήμερα που την ανοίγεις ενώπιον του Θεού για να λάβεις τη χάρη και να ενδυθείς το μοναχικό ένδυμα. Σήμερα που ενώπιον του ιερού βήματος απεκδύεσαι και επισήμως τον μάταιο πλούτο του κόσμου και των υλικών αγαθών. Σήμερα που υπόσχεσαι να ζήσεις τη ζωή σου εν προσευχή και νηστεία, η Εκκλησία σε καλεί να αποθηκεύσεις τους μυστικούς στάχεις που σού προσφέρει ο εορταζόμενος όσιος, ως τροφή, ως πλούτο πνευματικό, ως θησαυρό μη φθειρόμενο αλλά διαμένοντα στους αιώνες.
Και είμαι βέβαιος ότι θα αξιοποιήσεις αυτή την πρόσκληση και αυτή την προσφορά, γιατί γνωρίζω τη διάθεσή σου, γνωρίζω τα αγαθά σου αισθήματα, γνωρίζω την αγάπη σου για τον Θεό και για τη μοναχική πολιτεία την οποία επέλεξες να ακολουθήσεις, εδώ στην Ιερά Μονή της Παναγίας Δοβρά, υπό τη σκέπη της Κυρίας Θεοτόκου, της μητρός και προστάτιδος και εφόρου των μοναζόντων.
Στο διάστημα που έζησες κοντά μας ως δόκιμος είχα πολλές φορές την ευκαιρία να διαπιστώσω την αγάπη σου, την υπακοή σου, την πιστότητα και την αφοσίωση με την οποία διακόνησες τον μακαριστό Μητροπολίτη Σταυροπηγίου, την προθυμία σου και τον ζήλο σου· και πιστεύω ότι με τον ίδιο ζήλο και με την ίδια διάθεση θα συνεχίσεις να αγωνίζεσαι και από σήμερα που η χάρη του Θεού σε αξίωσε να ενδυθείς το μοναχικό τριβώνιο μία ημέρα κατά την οποία η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη ενός μεγάλου ασκητού, ενός θεοφόρου και σημειοφόρου πατρός, του οσίου Δαβίδ του εν Θεσσαλονίκη, του οποίου τα ιερά λείψανα με αξίωσε ο Θεός να μεταφέρω από την Ιταλία στη Θεσσαλονίκη το 1978.
Διότι η μοναχική ζωή, όπως γνωρίζεις, δεν είναι ένας εύκολος και άνετος δρόμος. Είναι η στενή και τεθλιμμένη οδός, την οποία καλεί ο Χριστός να βαδίσουν όσοι μπορούν, υποσχόμενος συγχρόνως ότι μπορεί να είναι δύσκολη και να απαιτεί θυσίες, είναι όμως η οδός εκείνη στην οποία ο άνθρωπος συνοδοιπορεί με τον Χριστό, όπως οι μαθητές προς τους Εμμαούς· είναι η οδός η οποία οδηγεί όσους την βαδίσουν με αγάπη και με αυταπάρνηση στην αιώνια ζωή. Σ᾽ αυτή την οδό της μοναχικής και ισαγγέλου πολιτείας, την οποία επέλεξες και συ να βαδίσεις, θα έχεις τη μητρική σκέπη και φροντίδα της Παναγίας μας· θα σε συνοδεύουν οι ευχές και οι πρεσβείες των αγίων προστατών της Ιεράς Μονής μας· θα σε συνοδεύουν ιδιαιτέρως οι ευχές και οι πρεσβείες του οσίου Δαβίδ και του αγίου Αλεξάνδρου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως, του οποίου το όνομα έλαβες προ ολίγου κατά τη μοναχική σου κουρά προς τιμήν του μακαριστού Μητροπολιτού Σταυροπηγίου, με τον οποίο συνέδεσες τη ζωή σου το τελευταίο διάστημα, και του οποίου η υπομονή στις δοκιμασίες και η πίστη θα αποτελούν πρότυπο και για σένα που τον διακόνησες.
Η ευχή του ασφαλώς θα σε συνοδεύει, μαζί με τις ευχές του καθηγουμένου και όλης της Αδελφότητος και μαζί με τις δικές μου πατρικές ευχές, ώστε να πορευθείς αξίως της κλήσεως, ης εκλήθης, και να ευαρεστήσεις τον Θεό για να αξιωθείς και συ της αιωνίου ζωής και της ουρανίου βασιλείας.