του Αθανάσιου Γκάτζιου
Πατέρας και γιος συμμετείχαν στη θεία Λειτουργία ο ένας δίπλα στον άλλον. Ξαφνικά ο γιος σκουντά το πατέρα και γελά.
«Μπαμπά, κοίτα αυτόν τον κύριο, τον πήρε ο ύπνος!»
Ο πατέρας ρίχνει ένα αυστηρό βλέμμα στο γιο του και τού λέει:
«Θα ήταν προτιμότερο να κοιμάσαι βαθιά παρά να μιλάς άσχημα για τους άλλους.»
●
Μερικοί μοναχοί επισκέφτηκαν κάποτε τον αββά Ποιμένα και τον ρώτησαν:
«Αββά, κατά τη γνώμη σου, αν ο αδελφός κοιμηθεί στην Εκκλησία στην ώρα της ακολουθίας, θα πρέπει να τον σκουντήσουμε για να ξυπνήσει;»
Περιμένοντας την απάντηση, τα μάτια των αδελφών ανοίχτηκαν διάπλατα και τα αυτιά τεντώθηκαν στο έπακρο μη χάσουν το παραμικρό από την απάντηση του αββά Ποιμένα.
«Στη θέση σας, απάντησε ήρεμα ο αββάς, θα έπαιρνα ένα μαξιλάρι να το βάλω κάτω από το κεφάλι για να τον αναπαύσω περισσότερο. Γιατί ο αδελφός για μένα είναι ο κρυμμένος Χριστός…» (από το Γεροντικό)
Μήπως πρέπει όλοι μας να ανακαλύψουμε ξανά τι σημαίνει ανοχή;
