“Tο Τέκτονικό Μέγαρο, για το οποίο έδωσε την έγκρισή του το Ελληνικό Κράτος, αλλά Ναός παγανιστικός για να στεγάζεται η Σατανολατρεία στην Ελλάδα, την κοιτίδα της Χριστια νικής Ορθοδοξίας! ” αναφέρει μεταξύ άλλων ο Μητρ. Πειραιώς σε ανακοίνωσή του. Αναλυτικά:
Δημοσιοποιήθηκε στο διαδίκτυο φωτογραφική σειρά των εσωτερικών χώρων του Τεκτονικού Μεγάρου Αθηνών επί των οδών Αχαρνών και Σουρμελή. Δεν ανεφέρθη όμως ότι με απατεωνικό και ψευδέστατο τρόπο με την 1311/27.8.1927 αίτησί τους οι ιδρυταί του Τεκτονικού Ιδρύματος Μιλτ. Πουρής, Σπ. Βελλής, Σπ. Νάγος, Αθ. Ιωάννου, Χρ. Λαδάς, Αντ. Ανδρια-νόπουλος, Ν. Νώε, Π. Χατζηπάνος, Δημ. Παπούλιας και Γεώργ. Δ. Ράλλης, προς τον Υπουργόν της Προνοίας και Αντιλήψεως «αδ.·.» Μιχ. Κύρκον, μασόνον, «αδ.·.» όπως τον αποκαλεί ο εκ των ιδρυτών Π. Χατζηπάνος 33ος, ζήτησαν την έγκριση του Οργανισμού του εν Αθήναις «Τεκτονικού Ιδρύματος». Ο «αδ.·. Μ. Κύρκος» ενέκρινε την αίτηση, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Παύλος Κουντουριώτης υπέγραψε το Διάταγμα και στις 10/12/ 1927 είχε δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως! Ο σκοπός του Τεκτονικού Ιδρύματος ήταν «η ανέγερσις και διατήρησις Τεκτονικού Μεγάρου εν Αθήναις προς ευόδωσι έργων ευποιίας, ιδία δε περιθάλψεως ενδεών και μορφώσεως απόρων παίδων»! Ο σκοπός αυτός λοιπόν αποτελεί την πρώτη κραυγαλέα απάτη: Το Τεκτονικό Μέγαρο, ανύπαρκτο κατά την έγκρισιν του Ιδρύματος, δεν εκτίσθη ποτέ ως κτίριο περιθάλψεως ενδεών, ως κέντρο φιλανθρωπίας, κτίστηκε εξ’ αρχής κτίριο θρησκευτικό με σκοπό του να υπηρετή την λειτουργία της μασονικής θρησκείας και όχι να περιθάλπει ενδεείς! Να είναι δηλ. Ναός όχι φιλανθρωπική στέγη, όπως ορίζει το ιδρυτικό Διάταγμα!Αυτό αποκαλύπτει, ο εκ των ιδρυτών του Τεκτ. Ιδρύματος, Π. Χατζηπάνος, μασόνος 33ου βαθμού, στο βιβλίο του «Ελληνικός Ελευθεροτεκτονισμός 1740-1950» σελ. 173-174, όπου διαβάζουμε: «Επιτροπή μηχανικών και αρχιτεκτόνων, προεδρευομένη από τον αδ.·. Γ. Γεωργαλάν, ενετάλη να παρασκευάση το καταλληλότερον σχέδιον Ναού Μεγάλου επί του ελεύθερου χώρου, ως και σχεδιάγραμμα της εσωτερικής διαρρυθμίσεως και διακοσμήσεως και άμα τη παραλαβή του ακινήτου να αρχίσουν αι δέουσαι τεχνικαί ύπηρεσίαι… του Τεκτονικού Ιδρύματος αναλαβόντος πλέον την όλην διαχείρισιν και εκπροσώπησιν του Συμβολικού Τεκτονισμού»!
Δεν είναι λοιπόν φιλανθρωπικό, το τονίζουμε, το Τέκτονικό Μέγαρο, για το οποίο έδωσε την έγκρισή του το Ελληνικό Κράτος, αλλά Ναός παγανιστικός για να στεγάζεται η Σατανολατρεία στην Ελλάδα, την κοιτίδα της Χριστιανικής Ορθοδοξίας! Απάτη που δεν τιμά το Ελληνικό Κράτος που την υφίσταται και τους «χρηστοήθεις» της Μασονίας που την διέπραξαν και συνεχίζουν να την διαπράττουν! Επειδή η παρουσίαση των φωτογραφιών του Τεκτονικού Μεγάρου συνοδεύτηκε και με δηλώσεις για το τι είναι ο Τεκτονισμός και εμφαντικώς τονίστηκε ότι δεν αποτελεί θρησκευτική οντότητα επικαιροποιούμε παλαιοτέρα δημοσίευσή μας που αποδεικνύει ότι ο Τεκτονισμός είναι μη γνωστή παγανιστική και αποκρυφιστική λατρεία με κρύφια δόγματα.
Η Μασονική Εγκυκλοπαίδεια Ν. Χ. Λάσκαρη που κυκλοφορεί με την άδεια της Μ. Στ., της Ελλάδος και του Υπάτου Συμβουλίου του 33ου βαθμού, στο λήμμα: «Θρησκεία και Τεκτονισμός» γράφει μεταξύ άλλων: «η Τεκτονική θρησκεία δεν κάνει διακρίσεις. Δέχεται εις τους φιλόξενους κόλπους της, άνδρας παντός δόγματος, ουδέν δε απολύτως θρησκευτικόν δόγμα ευνοεί ή αποδοκιμάζει. Ο Τεκτονισμός δεν είναι Ιουδαισμός ως ηθέλησαν να τον παρουσιάσουν τινές, καίτοι δεν περικλείει εν εαυτώ τίποτε το δυνάμενον να θίξη τον Ιουδαισμόν. Δεν είναι ούτε Χριστιανισμός, καίτοι δεν διδάσκει τίποτα το δυνάμενον να θίξη έναν Χριστιανόν. Η θρησκεία του Τεκτονισμού είναι η γενική θρησκεία της φύσεως και της πρωταρχικής αποκαλύψεως – της κληροδοτηθείσης ημίν υπό αρχαίου τινός και πατριαρχικού ιερατείου – εν τη οποία όλοι οι άνθρωποι δύνανται να συμφωνήσουν. Διδάσκει την άσκησιν της αρετής, αλλά δεν προσφέρει τρόπον απολυτρώσεως εκ της αμαρτίας. Υποδεικνύει εις τους οπαδούς της την ατραπόν της δικαιοσύνης, αλλά δεν ισχυρίζεται ότι αποτελεί «την αλήθειαν και, την ζωήν». Αποτελεί όμως αναμφισβητήτως την πύλην διά της οποίας εισάγονται οι πιστοί εις τον Ναόν της Θείας Αληθείας»!
To κείμενο αυτό είναι η φωτογραφία – η έγχρωμη φωτογραφία – του θεού της Μασονίας Μ.Α.Τ.Σ. (Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος) σε όλα του τα ονόματα: Εωσφόρος Διάβολος, Σατανάς, Βεελζεβούλ, Βελίαλ, Μπαφομέτ, Δαίμονας κ.α., όπως αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη. Ως προεκήρυξεν από της γενέσεώς της η Μασονία πιστεύει στην ύπαρξιν μιάς δημιουργικής αρχής (Principe Createur) υπό το όνομα: «Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος». Το ίδιο ορίζεται και στο άρθρο 1 του Συντάγματος της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος της 20/12/1949: «ο Ελευθεροτεκτονισμός πιστεύει εις την ύπαρξιν του Θεού, υπό την προσωνυμίαν «Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος». Ποιος είναι λοιπόν αυτός ο θεός και υπάρχει ίχνος σοβαρότητος και εντιμότητος στον ισχυρισμό της Μασονίας ότι «δεν διδάσκει τίποτα το δυνάμενον να θίξει ένα χριστιανόν», όταν η μασονική θρησκεία στο σύνολό της, αποτελεί διαστρέβλωση και άρνηση όλης της χριστιανικής διδασκαλίας;
Ποιος είναι ο Θεός της μασονικής θρησκείας, αποκαλύπτουν οι μασόνοι συγγραφείς, Κωστής Μελισσαρόπουλος του 33ου βαθμού, στο βιβλίο του «Επτά Τεκτονικαί Όμιλίαι εις 18ον», στο κεφάλαιο: «η έννοια του Μ. Α. Συμπ.» όπως με φρίκη παρουσιάζεται και ο Δημ. Στεφ. Αναγνωστόπουλος στο βιβλίο του «Κυανούς Τεκτονισμός», στο κεφ. «Η απόκρυφος Χιραμική παράδοσις», απολύτως σύμφωνοι και οι δύο για την σχετική μασονική παράδοση!
Τα Λάντμαρκς είναι οι 25 Θεμελιώδεις Διατάξεις, νόμοι η αρχαί, της θρησκείας του Σατανά, Μασονίας, που όπως διά μακρών αναπτύσσεται στο «Τεκτονικόν Δελτίον» (επίσημο όργανο της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, τεύχος υπ’ αριθ. 74-75 Ιουλ-Αυγ- Σεπτ.-Οκτωβ. 1967, σελ. 281-289), είναι το δογματικό στήριγμα της μασονικής θρησκείας και γι’ αυτό «ουδεμία ανθρωπίνη δύναμις δύναται να τα θίξη ή τροποποίηση… ο,τι υπήρξαν προ αιώνων, θα απομείνωσι διά παντός και θα εξακολουθούν να ισχύωσιν, εφ’ όσον εξακολουθεί να υφίσταται και ο Ελεύθερος Τεκτονισμός»!
Η μοίρα λοιπόν της Μασονίας είναι στενά δεμένη με τα 25 αυτά δόγματα, ανάμεσα στα οποία και το υπ’ αριθμ. 3 που αναφέρεται στην μυστική παράδοση του Γ’ Βαθμού (Διδασκάλου) που καθιερώνει ως θεό της Μασονίας τον Εωσφόρο ή Σατανά ή Διάβολο! Μασονία χωρίς τα 25 αυτά δόγματα δεν νοείται!
Το υπ’ αριθμ. 3 Landmark είναι, για τον λόγο αυτό, το κλειδί για την πλήρη αποκάλυψη του μυστικού της Μασονίας, ορίζοντας τα εξής: «Η παράδοσις του 3ου. Δεν υπάρχει Τεκτονικός Τύπος εν τω οποίω να μη διδάσκονται τα κυριότερα σημεία της παραδόσεως ταύτης. Άλλωστε, οιοσδήποτε τύπος, ο οποίος θα παρέλειπεν ή θα ετροποποίει την παράδοσιν ταύτην, θα έπαυε να λέγεται Ελευθεροτεκτονικός»! Η λατρεία λοιπόν του Εωσφόρου, ως Θεού της Μασονίας, που αποκαλύπτεται στην μυστική παράδοση του 3ου βαθμού (του βαθμού του Διδασκάλου) επιβεβαιώνεται στο υπ’ αριθμ. 3 Landmark, το οποίο είναι απαραβίαστο!
Η Μασονία «βάφτισε» τον Θεό: Μέγα Αρχιτέκτονα του σύμπαντος (Μ.Α.Τ.Σ.)! Και το ερώτημα είναι: έχει το δικαίωμα ο άνθρωπος να δίδει άλλο όνομα στον Θεό, όταν ο ίδιος ο Θεός έχει αποκαλύψει το αληθινό του όνομα; Ο Ι. Χριστός είπε προσευχόμενος προς τον Πατέρα Toυ: «Εφανέρωσά σου το όνομα τοις ανθρώποις ούς δέδοκάς μοι εκ του κόσμου». Το όνομα αυτό αποτελεί το δόγμα της Αγίας Τριάδος: Το όνομα του ΠΑΤΡΟΣ και του ΥΙΟΥ και του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ. Αυτό είναι η βάση της Ορθόδοξης Χριστιανικής διδασκαλίας, εναντίον της οποίας βάλλουν όλα τα δαιμόνια, ατομικά και συλλογικά, που αρνούνται την θεότητα του Ι. Χριστού, και πρώτη βέβαια η Μασονία, που τον θεωρεί Μύστη και όχι «Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού»!
Με ποιο δικαίωμα λοιπόν η Μασονία, που ιδρύθηκε και δρα μέσα στο Χριστιανικό κόσμο, αγνόησε το αληθινό όνομα του Θεού και επέβαλλε την νεφελοκοκκυγία του «Μ.Α.Τ.Σ.»; Ποια άλλη ερμηνεία μπορεί να έχει το θρασύ αυτό τόλμημα, παρά το μίσος της Μασονίας κατά του Ι. Χριστού και γενικά κατά της Αγίας Τριάδος, της οποίας την ύπαρξη θέλησε τόσο ωμά να αγνοήση;Αλλά δεν ήταν μονάχα αυτό. Με την εισαγωγή του ονόματος της φαντασιοπληξίας του «Μ.Α.Τ.Σ.», οι μασόνοι των Στοών μπλέχτηκαν στα ήξεις αφήξεις της αμπελοφιλοσοφίας της Μασονίας, της Θεοσοφίας, του αποκρυφισμού, του Πνευματισμού, της Μαγείας, χάνοντας τον ίδιο τον εαυτό τους μέσα σ’ αυτά!
Αναφέρομε τα κάτωθι ντοκουμέντα:
α) «ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑ» του ALBEPT PIKE. ο Αλβέρτος Πάικ (1809-1891) Boston Massachusetts, U.S.A., μασόνος, έγραψε το βιβλίο «Ηθική και Δόγμα» (MORALS AND DOGMA) το οποίο θεωρείται βαθυστόχαστο από την μασονία, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα αλλοπρόσαλλο, δόλιο, σατανιστικό κείμενο, που αρνείται την Χριστιανική αλήθεια, αλλά το λέει με τρόπο (σταυρολεξικό για ευνόητους λόγους! Μεταφράστηκε στα Ελληνικά από τον «Ιω. Α. Μαργαρίτη 32ο τ. Σεβ.. της Σ.. Στ. ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ εν ΑΝ. Αθηνών, εγκριθέν υπό της Μεγ. Στ. της Ελλάδος διά του υπ’ αριθ. 63/51 Πίνακος Αυτής». Λόγω της μεγάλης σημασίας του έργου του για τον Μασονισμό και του αξιώματός του (Ύπατος Ταξιάρχης, της Μασονίας) ο Αλβέρτος Πάικ όταν ζούσε αποκλήθηκε «Πάπας του Διαβόλου»! Επίσης στο έργο του Bataille: «Le Diable du xix siιcle = Ο διάβολος του 19ου αιώνα», ο Α. Πάικ σε φανταστική εικόνα παρουσιάζεται τέτοιος! (Εγκυκλοπαίδεια Ελευθέρας Τεκτονικής Ν.Χ. Λάσκαρη σελ. 292), Τι λέει λοιπόν το εγκεκριμένο από τη Μασονία αυτό βιβλίο; Παραθέτομε ένα χαρακτηριστικό δείγμα:
«Χλευάζομεν τους Μάντεις. Ο χλευασμός είναι πολύ εύκολον πράγμα, όσον δύσκολον είναι, ν’ αντιλαμβανόμεθα κάτι καλώς. Αλλ’ ήτο δυνατόν ποτέ, ν’ αφήση ο Θεός τον κόσμον εν τω σκότει επί δύο εικοσάδας αιώνων, διά να φωτίση μόνον μίαν μικράν γωνίαν της Παλαιστίνης και έναν αμαθή και αγνώμονα λαόν; Διατί να συκοφαντώμεν τον Θεόν και τα Ιερά αυτού; Διατί να νομίζωμεν ότι προϋπήρξαν μόνον πανούργοι ιερείς; Δεν ήτο άραγε δυνατόν, να υπάρξουν ειλικρινείς και τίμιοι άνθρωποι, μεταξύ των ιεροφαντών της Δήμητρος και της Αρτέμιδος, του Διονύσου και του Απόλλωνος, του Ερμού και του Μίθρα; Ή θέλετε να δεχθώ μεν ότι όλοι αυτοί απατώντο επί σειράν αιώνων; Η απάτη όμως, δεν είναι τι το μη αποκαλυπτόμενον, ουδέ αθάνατος.
Κατά τους Καβαλιστάς, το αληθές όνομα του Σατανά είναι Yahaveh προφερόμενον αντιστρόφως, διότι εθεωρείτο ως η άρνησις του Θεού και ουχί ως Μαύρη θεότης. Διά τους Μύστας δεν απετέλεσε ποτέ προσωπικότητα, αλλά δύναμιν δημιουργηθείσαν διά το Καλόν, αλλ’ ήτις δύναται να χρησιμοποιηθή διά το Κακόν. Είναι το όργανον της Ελευθερίας ή της Ελευθέρας βουλήσεως. Αντιπροσωπεύει μίαν προεξέχουσαν φυσικήν δύναμιν, ήτις εις την Μυθολογίαν εσυμβολίσθη ως ο Κερασφόρος Θεός Παν! Εκείθεν δε προήλθεν η θεότης με κεφαλήν Τράγου, αδελφή Θεότης του προιστορικού Όφεως και του Φωσφόρου, του κομίσαντος το Φως, τον οποίον οι Ποιηταί μετέβαλον εις τον μυθικόν Εωσφόρον (Lucifer)»!
»Ο Τεκτονισμός, όπως και αι θρησκείαι, τα Μυστήρια, ο Ερμητισμός και η Αλχημεία, αποκρύπτει και δεν αποκαλύπτει τα μυστικά του, εκτός μόνον εις τους Ειδήμονας, τους Σοφούς και Εκλεκτούς του»!
Ο γνωστός Διευθυντής, επί πολλά έτη του Θεοσοφικού Περιοδικού «ΙΛΙΣΟΣ» Κωστής Μελισσαρόπουλος, Θεοσοφιστής και μασόνος 33ο εξέδωσε το 1974 το βιβλίο του: «ΕΠΤΑ ΤΕΚΤΟΝΙΚΑΙ ΟΜΙΛΙΑΙ εις 18ον» ανάμεσα στις οποίες και η ομιλία για τον ΜΑΤΣ, με τον εν επικεφαλίδι τίτλο: «η έννοια του Μ.Α.Τ.Σ.», την οποία λόγω της μεγάλης σημασίας της για την αποκάλυψη της μασονικής συνωμοσίας σε βάρος της Ορθόδοξης χριστιανικής διδασκαλίας αναφέρεται για να αντιληφθούμε που βρίσκεται η ρίζα και η πηγή του σατανισμού και της σαταναλατρείας που πλήττει τον σημερινό κόσμο και τη Χώρα μας.
«Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ Μ.Α.Τ.Σ.
Ποια είναι η έννοια του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος;
Ο Τεκτονισμός αναφέρει εις όλους τους βαθμούς και επικαλείται κατά το άνοιγμα και το κλείσιμον των εργασιών του το όνομα του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος. Αλλά δεν δίδει εις ουδένα βαθμόν την ανάλυσιν της έννοιάς του. Και πολύ ορθώς. Διότι εάν εδίδετο ένας ορισμός διά τον Μέγαν Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος, ο ορισμός αυτός δεν θα ήτο επιτυχής. Το απροσδιόριστον δεν είναι δυνατόν να προσδιορισθή. Το ανέκφραστον δεν είναι δυνατόν να εκφρασθή. Το απροσμέτρητον δεν είναι δυνατόν να προσμετρηθή.»Αλλά και άλλος είναι ο λόγος διά τον οποίον δεν είναι δυνατόν να δοθή από τον Τεκτονισμόν η έννοια του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος. Η ανάπτυξις της οιασδήποτε εννοίας θα απηυθύνετο προς την διανοητικήν αντίληψιν των ακροατών. Αλλά ο Τεκτονισμός – και γενικώτερον τα Μυστήρια – δεν απευθύνεται εις την διάνοιαν, αλλά εις την καρδίαν. Όχι εις την σκέψιν, αλλά εις το ψυχικόν Είναι του ανθρώπου. Συνεπώς δεν ανήκει εις την φύσιν του Τεκτονισμού να αναπτύση εννοίας, αλλά να τας υποβάλη εις την αντίληψιν των Μυστών του, διά των τελετουργιών των Μυήσεων, διά των συμβόλων και αλληγοριών.
»Την μέθοδον ταύτην είμαι και εγώ υποχρεωμένος να ακολούθη-σω. Δεν πρόκειται, λοιπόν, να αναπτύξω την έννοιαν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος, αλλά να επιστήσω την προσοχήν εις τα σημεία των Τυπικών του, τα οποία αναφέρονται εις την έννοιαν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος. Και ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω.
»Η αληθής έννοια του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος είναι όπως το περίφημον «Μυστικόν του Τεκτονισμού». Ενδέχεται μερικοί από τους νεωτέρους να μη έχουν επιστήσει την προσοχήν των εις το σημείον τούτο. Αλλά κατά τα παλαιότερα Τυπικά, εις τον βαθμόν του Διδασκάλου, «απεκαλύπτετο» το Μυστικόν του Τεκτονισμού. Η σχετική περικοπή του Τυπικού είναι η ακόλουθη:
»Ουδείς Τεκτονικός βαθμός διδάσκει ή αποκαλύπτει την Αλήθειαν. Έκαστος Τέκτων σχίζει μόνος του το παραπέτασμα υπό το οποίον κρύπτεται αύτη. Το μυστικόν του Ελευθεροτεκτονισμού είναι, ως εξ αυτής της φύσεώς του, απαραβίαστον. Διότι ο Τέκτων όστις το γνωρίζει δεν είναι δυνατόν ή να το διέγνωσε μόνος του. Το ανεκάλυψε φοιτών εις Στοάς σοφών Τεκτόνων, παρατηρών, παραβάλλων, κρίνων. Και όταν κατορθώση τις να το διάγνωση, θα το τηρήσει βεβαίως δι’ εαυτόν και δεν θα το καταστήσει γνωστόν ούτε εις εκείνον εκ των Αδελφών προς τον οποίον τρέφει την μεγαλυτέραν εμπιστοσύνην. Διότι αφού ούτος δεν ήτο ικανός να το εννοήση μόνος του, θα είναι επίσης ανίκανος να επωφεληθή αυτού, εάν το μάθη παρ’ άλλου».
»Αυτά έγγραφον τα παλαιότερα τυπικά του Γ΄ βαθμού. Και ορθώς έγραφον. Διότι η Αλήθεια εις τα Μυστήρια δεν αποκαλύπτεται εις τους Μύστας, αλλά προσφέρεται εις την ανακάλυψίν των. Και ανήκει εις τους επιμελείς και μελετηρούς Μύστας να την ανακαλύψουν, σχίζαντες το παραπέτασμα, αφού φοιτήσουν εις Στοάς Σοφών Τεκτόνων, παρατηρούντες, παραβάλλοντες, κρίνοντες.
»Συμβαίνει ο καθένας – και πριν μυηθή εις τον Τεκτονισμόν, αλλά και αφού μυηθή – να έχη σχηματίσει μερικάς αντιλήψεις, μερικάς πεποιθήσεις, σχετικώς με την έννοιαν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος. Ενδέχεται να είναι στεναί, ενδέχεται να είναι ευρείαι. Ενδέχεται να προέρχονται από ανεξέταστον παραδοχήν ξένων αντιλήψεων, ενδέχεται να είναι προιόν ιδίας μελέτης και επεξεργασίας. Αλλά η έρευνα δεν μπορεί ποτέ να σταματήση. Και η είσοδος εις το Τεκτονικόν Τάγμα αποτελεί μίαν νέαν ευκαιρίαν, μίαν νέαν αφετηρίαν ερεύνης, όπως και η αύξησις φωτός εις έκαστον βαθμόν.
»Εις τον 4ον βαθμόν του Μυστικού Διδασκάλου ακούομεν ότι «το λυκαυγές της πρωίας αποδιώκει τα σκότη και το φως της ημέρας αρχίζει να αναφαίνεται». Και ο Μυστικός Διδάσκαλος ορκίζεται: «Θα συντελέσω εν τω μέτρω των δυνάμεών μου ίνα εξαλείψω τα σοφίσματα, άτινα εμποδίζουν την ελευθέραν ανάπτυξιν της διανοίας». Συνεπώς δεν είναι δυνατόν να υπάρχη μεταξύ των Μυστών του Φιλοσοφικού Τεκτονισμού αντίρρησις διά την συνεχή έρευναν της εννοίας του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος. Διότι η έννοια αυτή συνεχώς δύναται να τελειοποιείται και να διευρύνεται από το προσδιορισμένον εις το απροσμέτρητον, από το συγκεκριμένον εις το ανέκφραστον, από το προσωπικόν εις το απρόσωπον. Άλλωστε εις τον βαθμόν του Μυστικού Διδασκάλου διδασκόμεθα «την αιωνίαν πάλην της προόδου κατά της αμαθείας, τον διαρκή αγώνα του φωτός κατά του σκότους, τον αδιάλειπτον πόλεμον της αληθείας κατά της πλάνης».
»Επομένως, πρέπει να είμεθα σύμφωνοι ότι διαρκώς πρέπει να παλαίωμεν κατά της αμαθείας, κατά του σκότους, κατά της πλάνης, αναζητούντες την πρόοδον, το φως, την αλήθειαν, επομένως και την πληρεστέραν έννοιαν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος.Ένα τοιούτον αγώνα πρέπει διαρκώς να διεξάγομεν κατά των σκοτεινών τάσεων του εαυτού μας, εάν πράγματι θέλωμεν να ατενίσωμεν το φως και την αλήθειαν.
»Η έρευνα, συνεπώς, πρέπει να είναι συνεχής. Ας ερευνήσωμεν εις τα τυπικά μας διά την έννοιαν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος. Ίσως ανεύρωμεν σημαντικάς νύξεις, διά να σχίσωμεν το παραπέτασμα και να προσπελάσίομεν προς την ανακάλυψίν της προσφερόμενης εις την ανακάλυψίν μας αποκαλύψεως.
»Ο Συμβολικός Τεκτονισμός τηρεί σκόπιμον αοριστίαν σχετικώς με την έννοιαν και την φύσιν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος.
»Ευθύς εξ αρχής, από του Α΄ βαθμού, διακηρύσσει ότι αφήνει εις έκαστον την ελευθερίαν των δοξασιών του και ουδέν θέτει όριον εν τη αναζητήσει της Αληθείας. Αναγνωρίζει όμως και διακηρύττει την ύπαρξιν του Θεού, τον οποίον δεν καθορίζει, αλλ’ ονομάζει «Μέγαν Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος», συνοψίζουν τα προς Αυτόν καθήκοντα εις το «Σέβας».
»Εάν επιστήσωμεν την προσοχήν μας εις την έννοιαν της λέξως «Αρχιτέκτων», ίσως παρατηρήσωμεν ότι οι αρχιτέκτονες δεν δημιουργούν εκ του μη όντος, αλλά χρησιμοποιούν υπάρχοντα υλικά, διευθετούντες αυτά συμφώνως προς σχέδιον το οποίον έχουν καταρτίσει.
»Κάποια απόπειρα προσδιορισμού της εννοίας του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος γίνεται εις το τέλος της τελετής της Μυήσεως, κατά την απονομήν ευχαριστιών, όπου ο Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος ονομάζεται «γόνιμος και αιωνία πηγή φωτός.
»Εις τον Β΄ βαθμόν το Τυπικόν αναγράφει: «ο Φωτοβόλος Αστήρ είναι η εικών ήτις υπενθυμίζει εις ημάς το μυστηριώδες αίτιον τοσούτων θαυμασίων κόσμων». Και προστίθεται ότι «ο Φωτοβόλος Αστήρ είναι το σύμβολον της ανεξαρτήτου διανοίας, ήτις είναι απηλλαγμένη προλήψεων και δεισιδαιμονιών».
»Εις τον Γ΄ βαθμόν το Τυπικόν ομιλεί περί υπάρξεως «δύο μεγά-λων και εις άκρον αντιθέτων αρχών, αίτινες ιθύνουν τον κόσμον: Το καλόν και το κακόν, το φως και το σκότος».
»Και λέγει ότι ο Σολομών «ανήγειρε Ναόν εις δόξαν του Ιεχωβά» και ότι η Βασίλισσα της Σαβά ωδηγήθη «εις τον μεγαλοπρεπή Ναόν του Πατρός της Φύσεως». Ονομάζεται, λοιπόν, ευστοχώτατα ο Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος «Πατήρ της φύσεως».
»Ουδείς άλλος υπαινιγμός γίνεται εις τον Συμβολικόν Τεκτονισμόν σχετικώς με την έννοιαν και την φύσιν του «Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος», εις δόξαν του οποίου διεξάγονται όλαι μας αι εργασίαι. Εν τούτοις, πλην των επισήμων Τυπικών, υπάρχει και «η πλήρης παράδοσις του Γ΄ βαθμού», η οποία αναφέρει πολλά και περίεργα. Είμαι υποχρεωμένος να τα υπενθυμίσω εις εκείνους οι οποίοι τα γνωρίζουν και να τα εκθέσω εις εκείνους οι οποίοι τυχόν τα αγνοούν. Και θα προσπαθήσω να δώσω την ερμηνείαν των.
»Αναφέρει, λοιπόν, η πλήρης παράδοσις του Γ’ βαθμού ότι ο άγγελος του φωτός Εβλίς, το Πνεύμα του Πυρός, ηράσθη της Εύας, ήτις ενέδωσεν εις τον έρωτά του και ούτω εγεννήθη ο Κάιν, απείρως υπέρτερος του Άβελ. Ότι ο Θεός Αδωνάι, φθονών τον Κάιν διά το πνεύμα όπερ μετέδωσεν εις αυτόν ο άγγελος του φωτός Εβλίς, εξώρισε τον Αδάμ και την Εύαν εκ της Εδέμ. Ότι ο ζηλότυπος ούτος θεός είχε ζυμώσει ιλύν διά να πλάση τον Αδάμ και τω είχε δώσει ψυχήν δουλικήν. Εφοβείτο δε την ελευθέραν και ανεξάρτητον ψυχήν του Κάιν. Ότι ο Κάιν, εξωργισθείς εκ της αδικίας του Αδωνάι, εθανάτωσε τον Άβελ, ο δε Αδωνάι, ο θεός όστις έμελλε να πνίξη τόσας χιλιάδας ανθρώπων εις τα ύδατα του κατακλυσμού, εχαρακτήρισε τον φόνον του Άβελ ως έγκλημα ασυγχώρητον. Ότι ο αμνησίκακος απόγονος του Κάιν Χιράμ, υιός των Πνευμάτων του Πυρός, καταβάλλει όλην του την μεγαλοφυίαν και ενεργητικότητα προς οικοδόμησιν του Ναού, τον οποίον η υπερηφάνεια του Σολομώντος ανεγείρει εις τον αμείλικτον θεόν Αδωνάι, του οποίου το μίσος καταδιώκει από αιώνων το γένος του Κάιν. Ότι μετά την καταστροφήν της χάλκινης θαλάσσης, ο Χιράμ άγεται υπό του προγόνου του Τουβαλκάιν, εν μέσω του πυρός, εις το κέντρον της γης, εν τη ψυχή του κόσμου, εις το Βασίλειον του Εβλίς και του Κάιν, εκεί όπου παύει η τυραννία του φθονερού Αδωνάι και γεύονται των καρπών του δέντρου της Επιστήμης. Ο Χιράμ εισάγεται εις το άδυτον του πυρός και ο Τουβαλκάιν του εξηγεί τας αδυναμίας και τα ταπεινά πάθη του θεού Αδωνάι, του μισούντος το πλάσμα του και καταδικάσαντος αυτό να αποθνήσκη, όπως εκδικηθή διά τα ευεργετήματα, τα οποία τα πνεύματα του Πυρός τω επεδαψίλευσαν. Τέλος, ο Τουβαλκάιν προφητεύει την επικράτησιν των απογόνων του Χιράμ, οίτινες θα καθιερώσουν καθ’ όλην την γην την λατρείαν του Πυρός, καταρρίπτοντες την τυραννίαν του Αδωνάι.
»Όσοι διά πρώτην φοράν ακούουν όλα αυτά, θα με δικαιώσουν διότι μεταχειρίσθην την λέξιν «περίεργα».
»Ποία είναι η ερμηνεία αυτών όλων, τα οποία θα ανεστάτωναν κάθε αγαθόν θρησκόληπτον, αν τα ήκουε;
»Κατά την ταπεινήν μου γνώμην είναι πρώτον η προσπάθεια να απαλλαγούν οι Ελεύθεροι Τέκτονες από κάθε φανατισμόν και θρησκοληψίαν. Είναι η προσπάθεια να καταστούν πραγματικά ελεύθεροι εις την σκέψιν και ανεξάρτητοι από κάθε γνώμην που είχον σχηματίσει ανεξετάστως, από κάθε προκατάληψιν, από κάθε μισσαλοδοξίαν. Να μάθουν να ακούουν ατάραχοι και τα τελείως αντίθετα από εκείνα τα οποία έως τώρα εγνώριζον.
»Δεύτερον, είναι η προσπάθεια να αναθεωρήσουν όσας ιδέας είχον σχηματίσει από παιδικής ηλικίας, σχετικώς με την υπερτάτην δύναμιν ήτις διευθύνει τον κόσμον, ιδέας τας οποίας εσχημάτισαν από την ανερμήνευτον ανάγνωσιν ενός κατ’ εξοχήν συμβολικού και κρυπτογραφικού κειμένου, όπως είναι η Γένεσις.
»Τρίτον, είναι η προσπάθεια να εξαρθή η Ελευθερία της σκέψεως και συνειδήσεως, η οποία είναι απαραίτητον να διακρίνη κάθε Ελεύθερον Τέκτονα, και μάλιστα εις τον βαθμόν του Διδασκάλου. Είναι επίσης η υπογράμμισις της υπεροχής του πνεύματος απέναντι της ύλης, της ανεξικακίας απέναντι της εκδικήσεως, της μεγαλοφροσύνης απέναντι του φθόνου», του δικαίου απέναντι της αδικίας, της ελευθερίας απέναντι της τυραννίας, της ελευθέρας και ανεπηρεάστου ερεύνης απέναντι της προκαταλήψεως και της δεισιδαιμονίας. Τοιαύται είναι αι ερμηνείαι τας οποίας δίδει εις τα Τεκτονικά κείμενα η ταπεινή μου κατανόησις.
»Αυτά σχετικώς με την θέσιν την οποίαν λαμβάνει ο Συμβολικός Τεκτονισμός ως προς την έννοιαν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος» Και κλείεται ούτω το κεφάλαιον του Κ.Μ. Μελισσαρόπουλου για το ποιος είναι ο Μ.Α.Τ.Σ.
Στις παραπάνω οφθαλμοφανείς σατανοεμπευσμένες πλάνες της Μασονίας και κακοδοξίες παρατηρούμε τα εξής:
1) Πόση σοβαρότητα έχει η Μασονία και πόσο σοβαροί είναι οι μεγαλόσχημοι της πολιτικής, των γραμμάτων και του πλούτου, που γίνονται και παραμένουν μέλη της, είναι το γεγονός ότι, πιστεύουν, προσεύχονται και περιμένουν βοήθεια και αγιασμό, από έναν θεό, ανθρωποποίητο.
2) Είναι τραγική η άποψη ότι η Μασονία δίδει στα μέλη της, εικόνες παραστάσεις και σύμβολα και αφήνει σ’ αυτά να τα ερμηνεύσουν και κατανοήσουν, ανάλογα με την «διανοητικήν αντίληψιν» του καθενός! Το θέμα είναι αμείλικτο: Αν η Μασονία ξέρει τι πιστεύει γιατί το κρατάει μυστικό, αν η ίδια αγνοεί τι πιστεύει, πως περιμένει να το βρούν τα μέλη της; Αλλά η αλήθεια είναι άλλη: Η Μασονία ξέρει πολύ καλά το αφεντικό στο οποίο δουλεύει, αλλά δεν τολμά να το πεί καθαρά, γιατί φοβάται τις αντιδράσεις! Το λέει λοιπόν στα μέλη της μέσα σε σύμβολα τέτοιας υφής, ώστε να οδηγούνται αναγκαστικά στο μονόδρομο του Σατανά.Αυτή είναι η αλήθεια, το μεγάλο μυστικό της Μασονίας! Μια παγίδα καθαρά σατανική: Παγιδεύει χωρίς να εκτίθεται! Την ευθύνη της παγίδευσης την φορτώνεται το ίδιο το θύμα, που νομίζει, αυταπατώμενο, ότι μόνο του ανεκάλυψε την «αλήθεια», αφού ο δρόμος της Μασονίας είναι φτιαγμένος για κεί! Αυτό σημαίνει η φράση του κειμένου»: «Διότι η Αλήθεια εις τα Μυστήρια δεν αποκαλύπτεται εις τους Μύστας, αλλά προσφέ-ρεται εις την ανακάλυψίν των»!
3) Διαβάζομε στο κείμενο: «Επομένως, πρέπει να είμεθα σύμφω-νοι ότι διαρκώς πρέπει να παλαίωμεν κατά της αμαθείας, κατά του σκότους, κατά της πλάνης, αναζητούντες την πρόοδον, το φως, την αλήθειαν, επομένως και την πληρεστέραν έννοιαν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος»! Ρωτάμε την Μασονία: Πως αυτά μπορούν να ταιριάξουν με την απάντηση του Χριστού στους μαθητές του: «Εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή, ουδείς έρχεται προς τον πατέρα ειμή δι’ εμού»; (Ιω. 14, 5-6).
Μπορεί ένας πιστός Χριστιανός να αμφιβάλλει για την αλήθεια του Ι. Χριστού και να παραμένει Χριστιανός; Η λογική του κειμένου ταιριάζει σ’ όλες τις θρησκείες που έχουν ανθρωποποίητους θεούς. Αλλά σ’ ένα Θεό αληθινό, με χίλιες αποδείξεις αληθινό, όπως ο Θεός της Αγίας Τριάδος, στον οποίο πιστεύει ο Ορθόδοξος Χριστιανός, τι νόημα έχουν τα λόγια του κειμένου;
Θα βάλομε λοιπόν στην ίδια γραμμή τον Ι.Χριστό, με τον Αλλάχ, τον Βούδα, τον Δία, τον Βισνού, τον Κρίσνα, τον ΜΑΤΣ, χωρίς αυτό να σημαίνει άρνηση της Αγίας Τριάδος; Μπορείς να πιστεύεις στο Χριστό «ως Θεό αληθινό εκ Θεού αληθινού, γεννηθέντα ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι’ ου τα πάντα εγένετο» και συνάμα ν’ αμφιβάλλεις γι’ αυτά και να ψάχνεις να βρείς την αλήθεια στους γραώδεις μύθους της Ειδωλολατρείας, όπως κάνει η Μασονία; 4) Σε ποιο κανόνα του Πολιτισμού, της Δημοκρατίας, της Επιστή-μης μπορεί να στηριχτεί και να σταθεί «η σκόπιμος αοριστία» που τηρεί ο Συμβολικός Τεκτονισμός σχετικώς με την έννοιαν και την φύσιν του «Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος», ενός θέματος θεμελιακού για την επίγεια και αιώνια πορεία του ανθρώπου; Γιατί «σκόπιμη αοριστία» σ’ ένα θέμα που χρειάζεται όσο γίνεται περισσότερο φως και σαφήνεια;
Πως όμως οι Χριστιανοί να πούμε ότι δεν την ξέρουμε, όταν: «ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας» (Ιω). 1,14);
5) Πρέπει να προσέξομε τα όσα περιέχει «η πλήρης παράδοσις του Γ΄ Βαθμού» (Διδασκάλου) της Μασονίας, τα οποία είναι όντως «πολλά και περίεργα» όπως ο συγγραφέας ομολογεί, αλλά εμείς θα λέγαμε πολλά και φρικτά! Πλήρης ανατροπή και διαστροφή της Αγίας Γραφής! Καθαρά σατανιστική διδασκαλία! Και αυτά σε μια Χριστιανική Χώρα ενώπιον υποτίθεται χριστιανών, που έγιναν μασόνοι για να βρούν την αλήθεια στο δρόμο του Εωσφόρου, και απαλλαγούν από την τυραννία «του φθονερού Αδωνάι»!
6) Για περισσότερη κατανόηση του φοβερού αυτού κειμένου, κατά την Μασονία μερικών λέξεων: α) Άγγελος του φωτός Εβλίς: Αραβικόν όνομα του πρίγκηπος των αποστατών αγγέλων, του κατακρημνισθέντος εκ του ουρανού, διότι ηρνήθη να υπακούση εις τον Ύψιστον και να προσκυνήσει τον Αδάμ, ισχυριζόμενος ότι αυτός μεν είναι κατασκευασμένος εξ αιθερίου πυρός, ενώ ο Αδάμ εδημιουργήθη εξ ιλύος. Ο Εβλίς εξομοιούται προς τον Εωσφόρον και τον Αζαλήλ των Εβραίων.
Κατά την αποκρυφιστικήν παράδοσιν όταν ακόμα οι πρωτόπλαστοι Αδάμ και Εύα ευρίσκοντο εις τον κήπον της Εδέμ, ο Εβλίς, ο άγγελος του φωτός, δεν ηδυνήθη να ίδη το κάλλος της πρώτης γυναικός, χωρίς να συλλάβει προς αυτήν αίσθημα έρωτος. Ούτε και η Εύα ηδυνήθη ν’ αντιστεί εις τον έρωτα ενός αγγέλου. Ο Κάιν υπήρξε καρπός του έρωτος τούτου, οι δ’ απόγονοι είναι τέκνα του φωτός, ενώ οι εκ του Αδάμ απόγονοι είναι τέκνα της ιλύος»! (Εγκυκλοπαίδεια της Ελευθέρας Τεκτονικής υπό Ν.Χ.Λάσκαρη Έκδοσις Στ.·. ΟΜΗΡΟΣ Αθηνών, ΑΘΗΝΑΙ 1951 σελ. 329).
β) Χάλκινη Θάλασσα: Μέγας στρογγυλός λουτήρας στον Ναό του Σολομώντος έργο του Χιράμ. Ύψος πέντε πήχεις, περίμετρο τριάντα και στήριγμα δώδεκα χάλκινα βόδια, τρία σε κάθε ένα από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντος.
γ) Αδωνάι: Εβραική ονομασία του Θεού, την οποία οι Ιουδαίοι χρησιμοποιούσαν από σεβασμό, για να μη χρησιμοποιούν τη λέξη «Ιεχωβά».
δ) Τουμπαλκάιν. Τεχνίτης επεξεργασίας των μετάλλων, όπως ο Ήφαιστος στην Αρχαία Ειδωλολατρεία. Εδώ θεωρείται συνεργάτης του Εβλίς (Εωσφόρου).
ε) Χιράμ. Το πλέον συνδεδεμένο με την Μασονία πρόσωπο. Ήτο ο γενικός υπεύθυνος για την οικοδόμηση του Ναού του Σολομώντος. Στο τέλος έγινε θρύλος, αντιπρόσωπος «λαικού Σύριου θεού εναντίον του οποίου ηγωνίζοντο διαρκώς οι οπαδοί του Ιεχωβά…» (Εγκυκλοπαίδεια, ως άνω, σελ. 779)! Το Τυπικό του 3ου βαθμού αποκαλεί τους μασόνους τέκνα του Χιράμ. Και έχει μεγάλη σημασία η «προφητεία» του σκοτεινού Τουμπαλκάιν ότι «οι απόγονοι του Χιράμ» δηλαδή οι Μασόνοι, θα επικρατήσουν και θα καθιερώσουν σ’ όλη τη γη την λατρεία του Εωσφόρου, «καταρρίπτοντες την τυραννία του Αδωνάι»!
Ο Θεός λοιπόν του Ευαγγελίου, που όπως γράφει ο Ιωάννης «αγάπη εστίν και ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ» (Α΄ Ιω. 4,16), ο μασόνος, μυούμενος στον Τρίτο Βαθμό (Διδάσκαλος) μαθαίνει ότι ο Θεός αυτός είναι φθονερός, τύραννος, ζηλότυπος, σαδιστής και κακούργος (κατακλυσμός)! Πλήρης διαστροφή της Αγίας Γραφής, καθαρά σατανογέννητη, για να επιρρίψει στο Θεό της αγάπης, όλα τα δεινά που επεσώρευσε στην ανθρωπότητα η κακία του Διαβόλου και η επιπολαιότητα του ανθρώπου.
7) Είναι χαρακτηριστικό δείγμα φανατισμού και σατανισμού, η ευκολία με την οποία ο Μασόνος συγγραφέας του ως άνω κειμένου, αποκαλεί «θρησκόληπτο», τον Χριστιανό, που θα διάβαζε τα παραπάνω και θ’ αγανακτούσε!
Καταλάβατε; Νάσαι Χριστιανός, να διαβάζεις ότι η Εύα εμοίχευσε, ότι ο Κάιν ήτο «απείρως υπέρτερος του Άβελ», ότι ο Εωσφόρος και η αμαρτία της μοιχείας έδωσαν καλύτερο τύπο ανθρώπου, από αυτόν που έπλασε ο Θεός, ότι ο Θεός ζήλεψε για το κατόρθωμα του Εωσφόρου και να μην εξανίστασε!
Ο,τι ο απόγονος του σατανογέννητου Κάιν, Χιράμ, ήτο «αμνησίκακος» αφού δέχτηκε να βοηθήσει στην οικοδόμηση του Ναού στον «αμείλικτο Θεό Αδωνάι του οποίου το μίσος καταδιώκει από αιώνων το γένος του Κάιν»!
Ο,τι η πλευρά του Σατανά είναι ηθικά ανώτερη από την πλευρά του Θεού! Να βλέπεις την άνω ποταμών μασονική υποστήριξη και συμπαράσταση στους δαίμονες, τους οποίους παρουσιάζουν θύματα του θεού σε βάρος του οποίου καταλογίζουν τα πάντα: ο Θεός είναι κακός, φθονερός, άδικος! Ο Σατανάς και οι δαίμονες είναι ανώτεροι, αμνησίκακοι, δημοκράτες, ελευθερωτές, που τους καταδιώκει η κακία του Θεού!
Να βλέπεις όλη αυτήν την δαιμονική όντως διαστροφή της αλήθειας και να μη μιλάς! Να βλέπεις τα Σόδομα και τα Γόμορα και συ να είσαι ήρεμος, σα να μην συμβαίνει τίποτα!
Και έρχεται στο νού η καθημερινή πραγματικότητα: Κάθε ζηλω-της χριστιανός ν’ αποκαλείται φανατικός, αγράμματος και γραφικός και οι στυγνοί εγκληματίες και μεγάλοι απατεώνες, σχεδόν ν’ αντιμετωπίζονται σαν ήρωες!
Κι’ η φωνή του προφήτη: «Επαχύνθη γαρ η καρδία του λαού τούτου και τοις ωσί βαρέως ήκουσαν και τους οφθαλμούς αυτών εκάμμυσαν, μήποτε ίδωσι τοις οφθαλμοίς και τοις ωσίν ακούσωσι και τη καρδία συνώσι και επιστρέψωσι και ιάσομαι αυτούς», ηχεί εις ώτα μη ακουόντων! Και το κακό αντί να σταματά, μεγαλώνει! Ποιος φταίει γι’ αυτό; Δεν φταίει ο άνθρωπος; Όχι, απαντά ο διάβολος! Φταίει ο Θεός! Κι’ η Μασονία τον πιστεύει και πολλοί άλλοι, που όλοι τους μιλάνε την ίδια γλώσσα!
8) Σκοπός του αντίχριστου ως άνω μασονικού κειμένου είναι να κλονισθεί η πίστη των Χριστιανών στον θεό της Αγίας Τριάδος και να τους κάμει «ν’ αναθεωρήσουν όσας ιδέας είχον σχηματίσει από παιδικής ηλικίας σχετικώς με την υπερτάτην δύναμιν ήτις διευθύνει τον κόσμον»! Να πάψουν δηλαδή να πιστεύουν στον Θεό του Ευαγγελίου και να πιστέψουν στον Θεό της Μασονίας Εωσφόρο, Διάβολο και Σατανά! Και ύστερα απορούμε γιατί απλώθηκε στον κόσμο και στην Χώρα μας η Σατανολατρεία και όλη η θρησκευτική υποκουλτούρα της Ειδωλολατρείας, της Θεοσοφίας, της Μαγείας, του αποκρυφισμού, του Πνευματισμού, της Αστρολογίας, της Νέας Εποχής κ.α.!
Είναι αποκαλυπτικό του σκοτεινού πνευματικού χαρακτήρος της Μασονίας το βιβλίο του αμερικανού συγγραφέα ED. DECKER: «THE QUESTION OF FREEMASONRY» που αναλύει τα Τυπικά της Μασονίας όπω ςεκτίθενται στο ανωτέρω αναφερόμενο βιβλίο του A. PIKE “Morals and Dogma” στο οποίο περιληπτικά περιέχονται τα ακόλουθα:
1. Η Μασονία είναι ο χώρος φύλαξης και διατήρησης απ’ την εποχή του Ενώχ, όλων των μεγάλων φιλοσοφικών και θρησκευτικών αληθειών, άγνωστων στο ευρύ κοινό, που παραδίδονται από γενιά σε γενιά, κρυμμένα σε σύμβολα, εμβλήματα και αλληγορίες!
2. Κάθε μασονικός ναός, είναι ναός θρησκείας και τα διδάγματά του είναι θρησκευτικές οδηγίες.
3. Η Μασονία είναι η παγκόσμια, αιώνια και αμετάβλητη θρη-σκεία έτσι όπως ο θεός την τοποθέτησε στην καρδιά της ανθρωπότητας!
4. Ο πρώτος μασόνος νομοθέτης του οποίου η μύηση τιμάται σε μας ήταν ο Βούδας, που 1000 χρόνια πριν τον Χριστό, αναπροσάρμοσε τη θρησκεία του Manous.
5. Η Μασονία τρέφει σεβασμό σ’ όλους τους μεγάλους μεταρρυθμιστές, όπως ο Μωϋσής, ο Κομφούκιος, ο Ζωροάστρης, ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ, ο άραβας εικονομάχος (Μωάμεθ) και αφήνει στον κάθε «αδελφό» να πιστεύει σ’ όποια από αυτές τις θεικές προσωπικότητες θέλει!
6. Η Μασονία, όλα τα χριστιανικά δόγματα, τους Εβραίους, τους Μουσουλμάνους, τους Βραχμάνους, τους πιστούς του Κομφούκιου και του Ζωροάστρη, τους συνενώνει όλους στην προσευχή κάτω από το όνομα Βααλείμ!
(η λέξη Βααλείμ είναι πληθυντικός του Βάαλ, που σημαίνει ψευδής θεός, είδωλο. Βααλείμ = ψευδείς θεοί, είδωλα! Ο μασόνος του 33ου Α. Πάικ, σ’ αυτήν την κατηγορία κατατάσσει και τον θεό των Χριστιανών! Η προσθήκη της παρένθεσης είναι δική μας).
7. Οι Διδάσκαλοι ακόμα και της Χριστιανοσύνης είναι οι περισ-σότερο ανίδεοι του αληθινού νοήματος αυτών που διδάσκουν. Δεν υπάρχει άλλο βιβλίο που να ξέρουμε τόσα λίγα όσο η Βίβλος.
8. Όλες οι αληθινές δογματικές θρησκείες προέρχονται από την Καββάλα και επιστρέφουν σ’ αυτήν. Όλες οι μασονικές οργανώσεις χρεωστούν σ’ αυτήν τα μυστικά τους και τα σύμβολά τους. Η Καββάλα αποδείχνει την συμφωνία της Παγκόσμιας Αιτιότητας και του Θείου Λόγου. Η Βίβλος με τις κατηγορίες που περιέχει, εκφράζει, μ’ ένα ελλιπή και κεκαλυμμένο τρόπο, την θρησκευτική πίστη των Εβραίων, τα δόγματα του Μωϋσή και των Προφητών, όμοια κατά βάθος μ’ εκείνα των αρχαίων Αιγυπτίων, επίσης έχουν τα εξωτερικά νοήματα και τα πέπλα τους. Τα εβραικά βιβλία έχουν γραφεί μόνο για να επαναφέ-ρουν στη μνήμη τις παραδόσεις και ήταν γραμμένα με σύμβολα ακατανόητα για τον αμύητο… Έτσι γεννήθηκε μια δεύτερη Βίβλος, άγνωστη ή μάλλον ακατανόητη απ’ τους Χριστιανούς, μια συλλογή λένε από τερατώδεις ασυναρτησίες. Ο οποιοσδήποτε γεμίζει με θαυμασμό εισχωρώντας στα άδυτα της Καββάλα, καθώς βλέπει ένα δόγμα τόσο λογικό, τόσο απλό και την ίδια στιγμή τόσο απόλυτο. (Σχόλιο του Ε. DECKER σ’ αυτά: Η Καββάλα είναι ένα βιβλίο αρχαίου εβραικού μυστικισμού και Μαγείας!)
9. Κάθε τι καλό στη Φύση έρχεται από τον Όσιρι: Τάξη, αρμονία, ευνοικές θερμοκρασίες, ουράνιοι περίοδοι.
10. Η Μασονία, όπως όλες οι θρησκείες, όλα τα Μυστήρια, Αλχημεία και Ερμητισμός, αποκρύπτει τα μυστικά της από όλους, εκτός από τους δικούς της.
11. Ο Σεβάσμιος, είναι η Κεφαλή, κι’ ο Αρχηγός της Στοάς. Η πηγή του φωτός, της Γνώσης και Καθοδηγητής της Μασονίας. Το πρωταρχικό καθήκον του Μασόνου είναι να υπακούει ασυζητητί στον Αρχηγό.
12. Για να εμποδίσουν, οι δαίμονες, το φως να ξεχυθεί μονομιάς, απαγόρευσαν στον Αδάμ να φάει το φρούτο της γνώσης του Καλού και του Κακού, απ’ το οποίο θα γνώριζε την Εξουσία του Φωτός και την Εξουσία του Σκότους! Αυτός υπάκουσε. Τότε ένας Άγγελος του Φωτός τον ώθησε σε παράβαση και του έδωσε τα μέσα της νίκης! Όμως οι Δαίμονες δημιούργησαν την Εύα, η οποία τον παρέσυρε σε μια πράξη αισθησιασμού, που τον αποδυνάμωσε και τον ξανάδεσε στα δεσμά της ύλης! Αυτό επαναλαμβάνεται σε κάθε ζώντα άνθρωπο. Ο Άγγελος αυτός του Φωτός πήρε ανθρώπινο σώμα και ονομάσθηκε Μεσσίας Χριστός, για να μπορέσει να προσαρμοστεί στη γλώσσα των Εβραίων. Το φως πέτυχε στο έργο του, αποσπώντας τους Εβραίους από τη λατρεία της Σατανικής Αρχής και τους Παγανιστές από την λατρεία των Δαιμόνων. Αλλά ο Αρχηγός των Σκοτεινών Δυνάμεων τον άφησε να σταυρωθεί από τους Εβραίους, αν και πάλι υπέφερε μόνο επιφανειακά…
(Σχόλιο του Ε.DECKER: Αυτά όλα είναι άκρως αντίθετα με τη Βίβλο: Τοποθετεί την δύναμη της σωτηρίας και τη θέση του Ιησού Χριστού στα πόδια του Εωσφόρου και ονομάζει τον Άγιο Θεό Δαίμονα! Αρνείται όλη την σημασία της θυσίας του Ιησού Χριστού στο σταυρό και αντίθετα, τοποθετεί εκεί τον Εωσφόρο!).
13. «Όταν ο Μασόνος καταλάβει ότι το μυστικό της επιτυχίας είναι η σωστή χρησιμοποίηση της ζωτικής ενέργειας, τότε έχει κατανοήσει το μυστικό της τέχνης του: Οι μεγάλες δυνάμεις του Εωσφόρου είναι στα χέρια του και προτού προχωρήσει μπροστά πρέπει ν’ αποδείξει ότι ξέρει να χρησιμοποιεί καλά αυτή την ενέργεια» (Locked Keys of Freemasonry, Manly P. Hall, Page 48)!
14. «Ναί, ο Εωσφόρος είναι θεός! Αυτό που πρέπει να πούμε στο πλήθος είναι: Λατρεύουμε ένα θεό, αλλά είναι θεός που λατρεύεται χωρίς προκατάληψη. «Σε σένα, Υπέρτατε Μεγάλε Γενικέ Επιθεωρητή, (σ.σ. έτσι λέγεται ο 33ος Βαθμός της Μασονίας), λέμε αυτό που πρέπει να επαναλάβεις στην Αδελφότητα του 32ου, 31ου και 30ου Βαθμού: Η Μασονική θρησκεία πρέπει να κρατήσει και να διατηρήσει, μέσω υμών των υψηλοβάθμων, την καθαρότητα του Εωσφορικού Δόγματος: «Εάν ο Εωσφόρος δεν ήταν θεός, θα μπορούσε ο Αδωνάι (ο Θεός των Χριστιανών) του οποίου οι πράξεις αποδείχνουν την σκληρότητα, περιφρόνηση και μίσος για τον άνθρωπο, βαρβαρότητα και απέχθεια για την επιστήμη, να στρέφεται εναντίον του και να τον διαβάλει τόσο αυτός όσο κι’ οι ιερείς του; Ναί, ο Εωσφόρος είναι θεός και δυστυχώς ο Αδωνάι είναι επίσης θεός. Ο αιώνιος νόμος λέει ότι δεν υπάρχει φως χωρίς σκιά, ομορφιά χωρίς ασκήμια, μαύρο χωρίς άσπρο, γιατί το απόλυτο μπορεί να υπάρξει μονάχα σαν Θεός με δύο όψεις: Το σκότος είναι αναγκαίο για το φως για να χρησιμεύει σαν αντίθεσή του. Έτσι όλα τα περί Σατανισμού είναι λάθος. Η αληθινή και φιλοσοφημένη θρησκεία είναι η πίστη στον Εωσφόρο, τον ισότιμο του Αδωνάι! Αλλά ο Εωσφόρος, θεός του φωτός και θεός του Καλού, παλεύει χάριν της ανθρωπότητας, εναντίον του Αδωνάι, θεού του Κακού και του Σκότους! (Οδηγίες για το 23 Ύπατο Παγκόσμιο Συμβούλιο, ALBERT PIKE, Ύπατου Αρμοστή, Υπέρτατου Επισκόπου της Διεθνούς Μασονίας, 14 Ιουλίου 1889)!
15. Η Μασονία ασχολείται με την επανεύρεση του ονόματος του Θεού το οποίο υποτίθεται, χάθηκε, κατά την διάρκεια του χτισίματος του Ναού του Σολομώντος, με τον φόνο του Αρχιτέκτονα Χιράμ Αμπίφ, αναζήτηση που συνεχίζεται μέχρι το βαθμό της «Βασιλικής Αψίδος». Εδώ το χαμένο αυτό όνομα ξαναβρίσκεται και είναι το όνομα: «JAOBULON». Όπου JAO είναι η απόδοση του Εβραικού θεού «ΙΕΧΩΒΑ», «ΒΟΥΔ» είναι η απόδοση του Βαβυλωνικού θεού «ΒΑΑΛ» και «ΟΝ» είναι η απόδοση του Αιγυπτιακού θεού «ΟΣΙΡΙΣ»! Το Τυπικό της τελετής έχει τυπωμένα τα γράμματα J.B.O. που σημαίνει: Εμείς οι τρεις συμφωνούμε να φυλάξουμε την ιερή λέξη. Έτσι κανένας μασόνος της Βασιλικής Αψίδος δεν μπορεί να προφέρει όλο το ιερό όνομα μόνος του: Το προφέρουν κι’ οι τρεις μαζί προφέροντας καθένας διαδοχικά μια από τις τρεις συλλαβές.
Στο κλείσιμο της Τελετής μυήσεως στο Βαθμό της Βασιλικής Αψίδος ο υποψήφιος ερωτάται: Αδελφέ Επόπτα τι είσαι; Κι’ αυτός απαντά: «Είμαι ο ων»! Μπορείτε να το φαντασθείτε αυτό; Όταν ο Μωϋσής ζήτησε από τον θεό το όνομά Του, ο Θεός είπε: «Είμαι ο ων»! Πείτε μου, πως ένας Χριστιανός που είναι μασόνος της Βασιλικής Αψίδος μπορεί να ονομασθεί με το όνομα του Θεού του Ισραήλ; Ο Θεός της χριστιανικής πίστεως είπε: « Μην πλανάστε Ιουδαίοι. Ευθύς εξ αρχής δεν ακούσατε προφητείες που σας είπα και που όλες εξεπληρώθησαν; Μάρτυρές μου λοιπόν είστε σείς ότι (βάσει των προφητειών αυτών) δεν υπάρχει άλλος Θεός πλην εμού»; (Ησ. 44, 8-9).
16. Αλλά δεν βεβηλώνουν μονάχα την Αγία Τριάδα, οι μασόνοι, βεβηλώνουν και την αιώνια Ιερωσύνη του Ιησού Χριστού): Στον 19ο Βαθμό: «Μέγας Ποντίφηξ», ο Σεβάσμιος αφού αλοίφει τον υποψήφιο με λάδι του λέει: «Γίνε λοιπόν για πάντα ένας επίσκοπος κατά την τάξιν Μελχισεδέκ!» Κι’ αφού του ανακοινωθεί το σύνθημα (Εμμανουήλ) και η Ιερή λέξη (Αλληλούια), τον ντύνουν με μια ρόμπα από άσπρο λινό και του φορούν ένα στέμμα κόκκινο με 12 άστρα που αντιπροσωπεύουν τις 12 πύλες της Νέας Πόλης, τα 12 σημάδια του Ζωδιακού κύκλου, τα 12 φρούτα του δένδρου της ζωής, τις 12 φυλές του Ισραήλ και τους 12 Αποστόλους (Scottish Rite Masonry lieustrated, The Complete Ritual, Vol. 2, Pages 26-27, E. Cook Publications, 1974).
Είναι ολοφάνερο ότι η τελετή αυτή είναι η Μασονική Εωσφορική Ιερωσύνη, απομίμηση της Ιερωσύνης του Ιησού Χριστού, αφού είναι γνωστό από την Αγία Γραφή ότι η Ιερωσύνη έχει δοθεί αποκλειστικά και μόνο στον Ιησού Χριστό. Η ως άνω λοιπόν τελετή παίρνει την Ιερωσύνη αυτή από τον Ι. Χριστό και την δίδει σ’ έναν άνθρωπο αμαρτωλό που φορά ένα στέμμα που μεταξύ των άλλων αντιπροσωπεύει τα δώδεκα σημεία του Ζωδιακού κύκλου, την στιγμή που ο Λόγος του Θεού καταδικάζει την προσφυγή του πιστού στα Ζώδια, για να γνωρίσει το μέλλον (Οιωνοσκοπία, Αστρολογία) (Δευτ. 18, 10 – 12)! Η δύναμη της Ιερωσύνης του Χριστού, δίδεται στο Σατανά, τον θεό της Μασονίας!
17. Στον 17ο Βαθμό: «Ιππότης της Ανατολής και Δύσεως», αφού έχει ολοκληρωθεί η μύηση και αφού έχει δοθεί στον μυηθέντα η εισητήριος λέξις ΜΥΟΛΥΟΒΑΖ (διαβάζεται από το τέλος) = ΖΑΒΟΥΛΟΥΜ και η ιερή λέξη ΝΩΔΔΑΒΑ (διαβάζεται από το τέλος) = ΑΒΑΔΔΩΝ, ο υποψήφιος οδηγείται σε ανυψωμένο θεωρείο στα δεξιά του Υπάτου Επιθεωρητού. Η σκηνή αναπαριστά το τέλος του κόσμου, όταν όλοι οι καλοί μασόνοι παίρνουν τον μισθό τους οδηγούμενοι σ’ ένα θρόνο στα δεξιά του Παντεπόπτη, έχοντας εξαγνιστεί αφού έχουν πλύνει τα ρούχα τους, στο αίμα τους.
Στην συνομιλία που ακολουθεί μεταξύ του Παντεπόπτη και του Πρεσβύτερου Φύλακα, το βιβλίο με τις 7 σφραγίδες που κανένας δεν μπορεί ν’ ανοίξει (Αποκ. 5,4-5), έχει διαστρεβλωθεί και παριστάνει «Μια Στοά την οποία ο Παντεπόπτης μόνο έχει το δικαίωμα να συγκαλεί και να ανοίγει». Η τέταρτη σφραγίδα, αναπαρίσταται από ένα κρανίο και πληροφορούμαστε ότι αυτή είναι η εικόνα ενός αδελφού που αποκλείσθηκε από τη Στοά!
Η 5η Σφραγίδα αναπαρίσταται από ένα πανί βουτηγμένο στο αίμα. Ο Παντεπόπτης το ερμηνεύει αυτό ως σύμβολο του χρέους να χύσουμε το αίμα μας για το καλό της Μασονίας (Scottish Rite., ενθ. ανωτ. 18)! Τι φρικτή διαστροφή του Ιερού Λόγου του Θεού! Πρώτα, μονάχα ο Ι.Χριστός μπορεί ν’ ανοίξει το βιβλίο με τις 7 σφραγίδες. Εδώ βλέπουμε την εξουσία αυτή να την παίρνει ο Μασόνος! Αυτό πράγματι είναι το πνεύμα του Αντίχριστου! Αλλά και ένα άλλο στοιχείο της σατανολατρείας της Μασονίας αποκαλύπτεται στο πρόσωπο του αγγέλου της Αβύσσου Αβαδδών: «Έχουσι βασιλέα επ’ αυτών τον άγγελον της αβύσσου. Όνομα αυτώ Εβραιστί Αβαδδών, εν δε τη Ελληνική όνομα έχει Απόλλύων». (Αποκ. 9, 11)!
Κατόπιν των ανωτέρω οι Τέκτονες αποδεικνύονται Σατανολάτραι και Εωσφορισταί και εάν μείνουν αμεταμέλλητοι υπόκεινται στα αναθέματα και τας αράς της Αγιωτάτης Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας αφωρισμένοι από του ζώντος Θεού, υπόδικοι και ένοχοι του πυρός της γεένης.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
