Ένας πήγε μία φορά στον Πνευματικό και του είπε μία αμαρτία του και του την είπε όπως την έκανε.
Μετά από ένα διάστημα ξαναπήγε και είπε την ίδια αμαρτία. “Έπεσα” του λέει του Πνευματικού. Τού λέει ο Πνευματικός “σήκω”.
Μετά από ένα διάστημα ξαναπήγε και του λέει “ξανά έπεσα” του Πνευματικού. “Ξανασήκω” του λέει ο Πνευματικός και τόκανε πολλές φορές και τον ρώτησε ο εξομολογούμενος: “Ως πότε θα μου λες σήκω;”
Καί του λέει ο Πνευματικός: “ώσπου να πάψεις να μου λες έπεσα. Αν πας από εδώ ως εκεί και στο δρόμο βρείς μία πέτρα και πέσεις, θα κάτσεις εκεί”;
– Όχι, λέει, θα σηκωθώ.
– Αν πάλι πας παρακάτω και βρείς μία πέτρα και πέσεις τι θα κάνεις; θα κάτσεις πάλι εκεί;
– Όχι θα σηκωθώ του λέει.
– Έτσι θα κάνεις, του λέει, μέχρι που να μάθεις να περπατάς…
