Του Γιώργου Θεοχάρη
O γηραιότερος ασκητής των Αγιορείτικων Καρουλίων ανοίγει τη καρδιά του στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. Η γενναιότητα του παρά την ηλικία του είναι αξιοθαύμαστη!
Ο 84χρονος, γέροντας Αρσένιος εγκαταβοιώνει σε σπηλιά που πρόχειρα έχει διαμορφώσει με τα χέρια του την είσοδο της, χτίζοντας ένα λασπόσπιτο για να προστατεύεται από τις κρύες νύχτες του χειμώνα. Εδώ αναπαύεται τους χειμερινούς καθώς μέσα στο σπήλαιο-τούνελ, λόγω της υγρασίας, είναι αδύνατο να επιζήσει.Τον συνάντησα στη Μονή Μεγίστης Λαύρας στην πανήγυρη του Όσίου Αθανασίου του Αθωνίτου, τον περασμένο Ιούλιο .Στεκότανε σε μία γωνιά με ένα κομποσκοίνι έξω από το καθολικό του μοναστηριού και χαμηλόφωνα έδειχνε να προσεύχεται.
Ήταν τέσσερις τα ξημερώματα, η πανηγυρική αγρυπνία ήταν σε εξέλιξη. Χωρίς να τον γνωρίζω, χωρίς να τον έχω συναντήσει ποτέ, με θάμπωσε η λάμψη που εξέπεμπε το πρόσωπο του, η γαλήνη και η ηρεμία, η αγνότητα. Διακριτικά τον πλησίασα.
Ζήτησα την ευχή του, συστήθηκα και τον παρακάλεσα να μου μιλήσει για την ζωή
του. Μου είπε ότι ΄΄ δεν ζω εδώ , στα Καρούλια είμαι εδώ και εξήνταχρόνια΄΄.
Ξαφνιάστηκα! Επειδή έχω περιηγηθεί στα λεγόμενα ”φρικτά Καρούλια” μπόρεσα να καταλάβω τι σημαίνει να ζει κάποιος εκεί και μάλιστα σε αυτή τη ηλικία. Η αλυσίδες που είναι καρφωμένες στα βράχια αποτελούν το μοναδικό μέσο για να κατέβει κανείς στα λιτά ασκηταριά. Η πιο ”άγριοι” ασκητές του Αγίου Όρους βρίσκονται εδώ. Ζουν με λίγη φρυγανιά και καμία κονσέρβα τα οποία μεταφέρουν με ένα καλάθι που έχουν δεμένο σε ένα συρματόσχοινο που συνδέει τα βράχια των ΄΄Καρουλίων΄΄ με την υπόλοιπη ερημική περιοχή.
Αυτή είναι η καθημερινότητα και του γέροντα Αρσένιου. ”Μία κουρελού, μερικές σανίδες που διαμορφώνουν το κρεβάτι του και τα βιβλία της Αγίας Γραφής , είναι αρκετά για να ζήσεις εδώ”, όπως λέει ο ίδιος στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Επέλεξε να γίνει ασκητής από την ηλικία των είκοσι δυο χρονών, άφησε τη νιότη, συγγενείς και φίλους και κατέφυγε στο ερημικότερο μέρος του Αγίου Όρους . Εργόχειρο του, το κομποσχοίνι. Το εντυπωσιακότερο από όλα είναι ότι ο 84χρονος μοναχός ανεβοκατεβαίνει στα Καρούλια σχεδόν καθημερινά μέσα από την ‘οδό του μαρτυρίου”, υποβασταζόμενος από τις αλυσίδες και έτσι φτάνει στο καταφύγιο του!