Σερρών Θεολόγος: «Ας εμπιστευόμεθα την ζωή μας στη μητρική Της προστασία»

Να τιμούμε, να ικετεύουμε και να προσεχόμαστε στην Παναγία για την σωτηρία μας αλλά και για τις δυσκολίες που περνούμε, τονίζει στο μήνυμά του για την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ο Μητροπολίτης Σερρών και Νιγρίτης κ.Θεολόγος.

Αναλυτικά:

«Την εν πρεσβείαις ακοίμητον Θεοτόκον και μεσιτείαις αμετάθετον ελπίδα»

«Θεοτόκος γαρ υπάρχεις, η τον Λόγον εκ σού σαρκωθέντα τεκούσα· Θεοτόκος υπάρχεις η τον Θεόν Λόγον εν μορφή δούλου κυήσασα· Θεοτόκος υπάρχεις ότι Θεόν Λόγον δεξαμένη σαρκωθέντα έτεκες· Θεοτόκος υπάρχεις η μόνη του μόνου μονογενή Υιόν του Θεού γεννήσασα· ου πρόσκαιρον Θεόν γεννήσασα, αλλ’ αιώνιον τον προ σού και πάντων Θεόν, εκ σού σαρκωθέντα». Αγίου
Επιφανίου Κύπρου, PG 43, σ. 493).

* *
Ένθεος πνευματικός εορτασμός επιτελείται σε όλους τους ιερούς Ναούς της θεοσκεπάστου πατρίδος μας επί τη ιερά μνήμη της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου. Συγκίνησις, πνευματική ανάτασις και συνεορτασμός γης και ουρανού, συνιστούν τα ιερά συναισθή­ματα της ευλογημένης αυτής ημέρας. Η Παντάνασσα Θεοτόκος Μαρία μετά δόξης πολλής ανέρχεται εις τα άνω βασίλεια, δορυφορουμένη υπό πλήθους στρατιάς ουρανίου, όπως εμπρέπει στην Βασίλισσα του παντός. Χαίρονται και αγάλλονται των αγγέλων τα συστήματα υποδεχόμενα την Υπεραγία Θεοτόκο, την Κυρία και χαρά τους, αυτήν η οποία έζησε βίο αγγελικό. Χαίρεται και αγάλλεται σήμερα και των ανθρώπων το γένος, γιατί στον ουρανό ανέρχεται μετά δόξης πολλής σήμερον, η «νέα Εύα», η ευλογημένη απαρχή της «καινής κτίσεως».

Η Πλατυτέρα των Ουρανών, Θεοτόκος, έγινε ο έμψυχος θρόνος που εβάσταξε σωματικώς τον Παμβασιλέα Χριστό και εχώρησε με την δύναμιν του Παναγίου Πνεύματος στους κόλπους Της τον αχώρητον παντί. Η πανακήρατη ύπαρξή Της έγινε το ιερό εργαστήριο της ενώσεώς μας με τον Κύριο. Στο πρόσωπο του ενανθρωπήσαντος Υιού και Λόγου του Θεού οι άνθρωποι «ευρήκαμεν τον Μεσσίαν», τον λυτρωτήν και Σωτήρα. Στο πρόσωπο της Παναγίας Μητέρας Του όμως, ευρήκαμε την αιτία όλων αυτών των αγαθών και κυρίως την φιλόστοργη μητέρα. Με την δική της ελεύθερη υπακοή στην κλήση και το θέλημα του Θεού πραγματοποιήθηκε το φιλάνθρωπο σχέδιο της θείας οικονομίας για την σωτηρία μας. Εκείνη ευρισκομένη ανάμεσα στον Θεό και σ’ ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, τον μεν Θεό κατέστησε υιό ανθρώπου, τους δε ανθρώπους κατά χάριν υιούς του Θεού.

Η Παρθένος Μαρία αναδείχθηκε ο ολόφωτος ναός της θείας δόξης και ο λογικός παράδεισος. Ο Θεός Λόγος επέβλεψε στην έκπαγλη ωραιότητα της ψυχής Της και δανείσθηκε εκ των τιμίων αιμάτων Της την ανθρωπίνη φύση, την οποία και εθέωσε στην θεανδρική Του υπόσταση. Ένεκα αυτής της θείας διακονίας Της η Παναγία καλείται μεσίτρια του κόσμου προς τον Θεό. Τιμάται από όλον τον Ορθόδοξον λαόν Της για την αξεπέραστη αγιότητά Της. Υμνείται ως πρότυπο και υπό­δειγμα πίστεως, ευλαβείας και καθαρότητος, επειδή ελευθέρως ταύτισε το θέλημά Της με το πανάγιο θέλημα του Θεού. Δικαίως, λοιπόν, ο άγιος Κοσμάς ο μελωδός στον εόρτιο κανόνα του προς την Υπεραγία Θεοτόκο την εγκωμιάζει ως ζωαρχική πηγή, βλυστάνουσα τη ζωήν.

Απόδειξη αυτού του μοναδικού Της προνομίου αποτελεί τόσον η ζωή όσον και η πάνσεπτος Κοίμησή Της. Δεν αξιώθηκε η Παναγία μας να γίνει μόνο η αληθής μητέρα της Αυτοζωής, του Κυρίου μας δηλαδή Ιησού Χριστού μας, αλλά αξιώθηκε να παραμένει και η ίδια «και μετά θάνατον ζώσα». Εκείνη αποτελεί το αδιάψευστο τεκμήριο της αληθείας, της δυνάμεως, της σοφίας, της αγάπης, της δικαιοσύνης και της χάριτος του Θεού για όλους τους ανθρώπους. Ο θάνατός Της, η μετά την πτώσι των προπατόρων μας κοινή κληρονομία όλων των ανθρώπων, ονομάζεται «αθάνα­τος Κοίμησις». Είναι ένας θάνατος ζωηφόρος γιατί την μεταβιβάζει σε αθάνατη και ουράνια ζωή. Εκείνη πρώτη, η Παναγία μας, μεταξύ των ανθρωπίνων πλασμάτων έφθασε με την χάριν του Αγίου Πνεύματος και τον προσωπικό Της αγώνα στην θεοκοινωνία. Αυτή, την κατά χάριν δυνατότητα της ανθρωπίνης φύσεως να γεννά τον Θεόν φανερώνει κυρίως μέσα από την ζωή Της αλλά και την αθάνατη Κοίμησή Της η Θεοτόκος στον κόσμο, λογικό και αισθητό.

Στην ιστορία της ανθρωπότητος δεν υπήρξε ποτέ ούτε μία στιγμή κατά την οποία ο άνθρωπος να μην αναζητά τη χαρά της ζωής και την απαλλαγή του από την υπαρξιακή αγωνία και τη οντολογική λύπη της φθοράς και του θανάτου. Αμέριστες σ’ αυτόν τον αγώνα είναι η συμπαράσταση και η στοργή της Παναγίας Μητέρας μας προς τον αγωνιώντα, πονεμένο και πληγωμένο άνθρωπο, που προστρέχει στην προστασία και βοήθειά Της.

Μέσα από την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου η αγία μας Εκκλησία μας υποδεικνύει τον τρόπο για να ζήσουμε πραγματικά. Προβάλλει η Εκκλησία μας την θεόπαιδα Μαρία, την μητέρα του ελέους, την αγιωτέρα πάσης της κτίσεως, ως φωτεινό ορόσημο και πρότυπο και της ιδικής μας ζωής. Εκείνη μας οδηγεί με ασφάλεια στον Υιό και Θεό της, τον Κύριό μας Ιησούν Χριστόν, που μας ελευθερώνει για πάντα από τα δεσμά της αμαρτίας, μας θεραπεύει, μας φωτίζει, μας ενώνει μαζί Του. Ας μην απομακρυνόμεθα ποτέ από κοντά Της!

Ας εμπιστευόμεθα την ζωή μας στη μητρική Της προστασία! Ας την τιμούμε με έργα και λόγους θεοσεβείας και αγάπης! Ας την παρακαλούμε να μεσιτεύει πάντοτε στον θείον Υιό Της για τη σωτηρία μας! Ας την ικετεύσουμε, τέλος, αυτές τις δύσκολες για τον τόπο μας ώρες να σκεπάσει προστατευτικώς τον λαόν και την πατρίδα μας.

Χρόνια πολλά, άγια και θεοχαρίτωτα

Διάπυρος προς την εν πρεσβείαις ακοίμητον Θεοτόκον ευχέτης σας

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΣΕΡΡΩΝ ΚΑΙ ΝΙΓΡΙΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ