Το Σάββατο 6 Ιουνίου 2015, εωρτάσθη η μνήμη του αγίου Ιερομάρτυρος Πατρικίου Επισκόπου Προύσης εις τον επ’ ονόματι αυτού Ιερόν Ναόν της κώμης Ζντέιντε του βορείου Ισραήλ της περιοχής Άκκρης -Πτολεμαΐδος.
Ο άγιος Ιερομάρτυς Πατρίκιος, συμφώνως προς το συναξάριον απεκεφαλίσθη διά Χριστόν μετά τριών Πρεσβυτέρων εις άγνωστον τόπον.
Προς τιμήν αυτού ετελέσθη η θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος της Α.Θ.Μ. του Πατρός ημών και Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αυτώ του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Ναζαρέτ κ. Κυριακού, του Γέροντος Αρχιγραματέως Σεβ. Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, του Οικονόμου κ. Ηλία Χούρη, Προισταμένου του Ιερού Ναού της Ελληνορθοδόξου Αραβοφώνου Κοινότητος ταύτης του Ζντέιντε και του πρώην Προισταμένου π. Τζίριες Κασίς, και άλλων ιερέων των ομόρων ενοριών της περιοχής Άκκρης, ψαλλούσης αραβιστί της χορωδίας Άκκρης υπό τον Πατριαρχικόν Επίτροπον Αρχιμανδρίτην π. Φιλόθεον και μετεχόντων εν ευλαβεία των ενοριτών της Ορθοδόξου ενορίας της κώμης ταύτης.
Εις το Κοινωνικόν της θ. Λειτουργίας εκήρυξε τον θείον λόγον ο Μακαριώτατος αραβιστί έχοντα ούτως ίδε:
«Εν τοις Προφήταις ανήγγειλας ημίν οδόν σωτηρίας και εν Αποστόλοις και μάρτυσιν έλαμψε Σωτήρ ημών η χάρις του Πνεύματός Σου. Συ ει Θεός, πρώτος συ και μετά ταύτα και εις τους αιώνας συ ει Θεός ημών», αναφωνεί ο μελωδός της Εκκλησίας.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί,
Σήμερον, Σάββατον μετά την αγίαν Πεντηκοστήν, εορτάζομεν την Απόδοσιν της μεγάλης ταύτης εορτής. Δηλονότι την εν είδει πυρίνων γλωσσών κάθοδον του Παναγίου και Ζωοποιού και Παντοδυνάμου Πνεύματος επί τοις αγίοις Αποστόλοις και μαθητάς του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.
Το άγιον Πνεύμα του ενανθρωπήσαντος Θεού Λόγου, του Χριστού, συνήγαγε πάντας ημάς εν τω ιερώ Ναώ του Αγίου Ιερομάρτυρος Πατρικίου, Επισκόπου γενομένου Προύσης, ίνα πανηγυρικώς τιμήσωμεν την Αγίαν Πεντηκοστήν αφ’ ενός και δοξολογικώς ευχαριστήσωμεν αφ’ ετέρου τω Αγίω Τριαδικώ Θεώ, την μίαν Θεότητα, την εν Πνεύματι Αγίω αναδείξασαν μάρτυρα της αγάπης του Χριστού τον άγιον Ιερομάρτυρα Πατρίκιον και τους συν αυτώ Ακάκιον, Μένανδρον και Πολύαινον.
Η εορτή αύτη η μεγάλη και λαμπροφόρος ενέχει ιδιαιτέραν σημασίαν διά την ημών σωτηρίαν, αλλά και διά τον θεόσδοτον θεσμόν της μιάς αγίας Καθολικής και Αποστολικής Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας. Καί τούτο διότι κατά τον Ιερόν Χρυσόστομον, «Όπου ευρίσκεται η Εκκλησία εκεί είναι παρόν και το Άγιον Πνεύμα και τ’ ανάπαλιν». «Ει μη Πνεύμα παρήν, ουκ αν συνέστη η Εκκλησία. Ει δε συνίσταται η Εκκλησία, εύδηλον ότι το Πνεύμα πάρεστιν». Κατά δε τον μελωδόν της Εκκλησίας: «Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το άγιον· βρύει προφητείας, ιερέας τελειοί, αγραμμάτους σοφίαν εδίδαξεν, αλιείς θεολόγους ανέδειξεν. Όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας».
Το Άγιον Πνεύμα, το οποίον επεδήμησε την ημέραν της Πεντηκοστής, ως λέγει ο μελωδός, «Πεντηκοστήν εορτάζομεν και Πνεύματος επιδημίαν», είναι αυτό το οποίον ευαγγελίζεται διά των αγίων Απόστόλων «τον ανεξιχνίαστον πλούτον του Χριστού» (Εφ. 3,8), τον διασωζόμενον εντός της Εκκλησίας.
Τον πλούτον τούτον του Χριστού εζήλωσε και ο άγιος Ιερομάρτυς ημών Πατρίκιος μετά των συμμαρτύρων αυτού Ακακίου, Μενάνδρου και Πολυαίνου. Η χάρις αύτη κατά Παύλον τον θείον, εδόθη αυτώ συν τοις λοιποίς Αποστόλοις και μάρτυσιν «του φωτίσαι πάντας τις η οικονομία του μυστηρίου του αποκεκρυμμένου από των αιώνων εν τω Θεώ τω τα πάντα κτίσαντι διά Ιησού Χριστού, ίνα γνωρισθή νυν ταίς αρχαίς και ταίς εξουσίαις εν τοις επουρανίοις διά της Εκκλησίας, η πολυποίκιλος σοφία του Θεού», (Εφεσ. 3, 9-10).
Με άλλα λόγια, αγαπητοί μου αδελφοί, το Άγιον Πνεύμα είναι αυτό το οποίον φωτίζει και αγιάζει και οδηγεί πάντας εις την αλήθειαν διά της Εκκλησίας, εντός της οποίας ενεργοποιείται το μέγα της ευσεβείας μυστήριον, (Α’ Τιμ. 3,16). Δηλονότι το σωτηριώδες έργον της θείας Οικονομίας, του οποίου έργου διαπρύσιος κήρυξ και διδάσκαλος ανεδείχθη ο σοφός Παύλος λέγων: «είγε ηκούσατε την οικονομίαν της χάριτος του Θεού της δοθείσης μοι εις υμάς» (Εφ. 3,2) «κοινωνοί δε και μέτοχοι της χάριτος αυτής εγένοντο διά του αίματος πάντες οι συμμάρτυριες του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, εν οις και ο σήμερον τιμώμενος άγιος Πατρίκιος.
Της χάριτος ταύτης καλούμεθα υπό του υμνωδού να γίνωμεν κοινωνοί. Καί τούτο διότι η χάρις του Αγίου Πνεύματος είναι αυτή η οποία δύναται να καθαρίση την ψυχήν ημών από τον ρύπον της αμαρτίας, ως λέγει ο μελωδός: «Λυτήριον κάθαρσιν αμπλακημάτων,
Πυρίπνοον δέξασθε Πνεύματος δρόσον,
Ω τέκνα φωτόμορφα της Εκκλησίας·
Νυν εκ Σιών γαρ εξελήλυθε νόμος,
Η γλωσσοπυρσόμορφος Πνεύματος χάρις».
Κατά τον άγιον Γρηγόριον τον Παλαμάν: «Όλη η Οικουμένη φωτίζεται διά της χάριτος του αγίου Πνεύματος. Η Εκκλησία από τότε, δηλαδή την ημέραν της Πεντηκοστής, κρατούσα το φως αυτό με την διαδοχήν από τους Αποστόλους διά της χειροτονίας των διαδόχων των, μεταδίδει την χάριν του Αγίου Πνεύματος εις όλας τας γενεάς και φωτίζει όλους, όσοι είναι πιστοί και τους πνευματικούς ποιμένας και διδασκάλους. Αυτήν την χάριν και την δωρεάν του Θεού έρχεται να φέρη εις κάθε πόλιν ο καθείς από τους κατά καιρούς Αρχιερείς/ Ποιμενάρχας διακόπτουν την χάριν από τον Θεόν. Εάν ο Χριστός δεν έστελνε το άγιον Πνεύμα, δεν θα εκηρύττετο το Ευαγγέλιον της Χάριτος εις όλα τα έθνη. Το άγιον Πνεύμα τώρα συνδημιουργεί και ανακαινίζει τα σύμπαντα και συγκρατεί άπασαν την κτίσιν», (Ομιλία εις φανέρωσιν και διανομήν του αγίου Πνεύματος)
Όντως η μία Θεότης της αγίας Τριάδος, δηλονότι η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και Πατρός και η Κοινωνία του Αγίου Πνεύματος», (Β’ Κορινθ. 13,3) , εφανέρωσεν εν τω κόσμω το απ’ αιώνων αποκεκρυμμένον μυστήριον της Εκκλησίας. Τούτου ένεκεν η Εκκλησία ως «η σάρκα του Χριστού» θεωρείται «η οικονομία της Χάριτος» του Αγίου Τριαδικού Θεού. Κατά την εκ της Παρθένου Μαρίας και εν Πνεύματι Αγίω ενανθρώπησιν Του ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός «Εκκλησίας σάρκα ανέλαβε» κηρύττει ο Ιερός Χρυσόστομος «και κατέστησε την Εκκλησίαν σάρκα και σώμα Αυτού» Κατά δε τον θείον Παύλον: «…καθώς και ο Χριστός ηγάπησε την εκκλησίαν και εαυτόν παρέδωκεν υπέρ αυτής, ίνα αυτήν αγιάση καθαρίσας τω λουτρώ του ύδατος εν ρήματι, ίνα παραστήση αυτήν εαυτώ ένδοξον την εκκλησίαν, μη έχουσαν σπίλον η ρυτίδα ή τι των τοιούτων, αλλ’ ίνα η αγία και άμωμος», (Εφεσ. 5, 25-27).
Η σήμερον αποδιδομένη τιμή εις την μίαν θεότητα της Αγίας και Ζωαρχικής Τριάδος έχει ιδιαιτέραν σημασίαν διά την μίαν, αγίαν, καθολικήν και αποστολικήν ημών των Ορθοδόξων Εκκλησίαν, η οποία ευρίσκεται αντιμέτωπος με τας σκοτεινάς δυνάμεις του παρόντος αιώνος, δηλονότι της ανομίας και της αποστασίας, αλλά και της συγχύσεως. Αι δυνάμεις αύται εις ουδέν έτερον αποσκοπούν, ει μη εις την διάσπασιν του εν Αγιω Πνεύματι συνδέσμου της ενότητος των κατά τόπους αυτοκεφάλων Εκκλησιών ημών, ως και εις τον διαμελισμόν των μελών του Σώματος της Εκκλησίας δηλαδή του Σώματος του Χριστού. Τούτου ένεκεν ο Απόστολος Παύλος παραγγέλλει, ίνα «σπουδάζωμεν τηρείν την ενότητα του Πνεύματος εν τω συνδέσμω της ειρήνης» (Εφ. 4,3). Τούτο σημαίνει κατά τον άγιον Οικουμένιον, «την ενότητα, την διά του Αγίου Πνεύματος δοθείσαν ημίν». Κατά τον ερμηνευτήν Ζιγαβηνόν, «τηρείν την ένωσιν, ην ενοί το Άγιον Πνεύμα». Σχολιάζων τους ανωτέρω Παυλείους λόγους, ο Ιερός Χρυσόστομος λέγει: «Αλλήλοις προσδέδεσθαι βούλεται. ουχ απλώς ειρηνεύειν ουδέν απλώς φιλείν, αλλ’ εν πάσιν είναι μίαν ψυχήν… τούτω τω δεσμώ και αλλήλοις και προς τον Θεόν συνδήσωμεν εαυτούς».
Εις αυτόν ακριβώς τον δεσμόν και αλλήλων και προς τον Θεόν μας εκάλεσε πάντας ο Θεός Πατήρ διά της αποστολής του Παρακλήτου Πνεύματος. Εις την ενότητα της πίστεως και της κοινωνίας του αγίου Πνεύματος μας καλει διά του μαρτυρικού αυτού αίματος ο σήμερον εορταζόμενος Άγιος Ιερομάρτυς Πατρίκιος.
Δεηθώμεν λοιπόν του Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού, ταμίου όντως του Αγίου Πνεύματος, όπως διά των Πρεσβειών της Υπερευλογημένης Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας και των ικεσιών του αγίου Ιερομάρτυρος Πατρικίου, δοχείου γενομένου του Αγίου Πνεύματος, χαρίζηται ημίν πάσιν ειρήνην, ομόνοιαν και Πνεύμα ηγεμονικόν, ίνα συνημμένοι αυτώ (τω Χριστώ) όντες, υμνώμεν κάι συμφώνως το Πανάγιον Αυτού Πνεύμα δοξάζομεν. Αμήν.
Επί τη ευκαιρία ταύτη ευθύς άμα τη απολύσει της θ. Λειτουργίας, ο Μακαριώτατος ετίμησε διά του παρασήμου του μικρού Σταυροφόρου του Τάγματος των Ιπποτών του Παναγίου Τάφου τον πρώην εφημέριον της ενορίας ταύτης π. Τζίριες Κασίς διά την πολυετή και αφοσιωμένην αυτού Ιερατικήν διακονίαν εις το Πατριαρχείον και το πλήρωμα της Εκκλησίας.
Μετά την θείαν Λειτουργίαν ηκολούθησε σύντομος δεξίωσις εις την παρακειμένην τη Εκκλησία αίθουσαν, εν συνεχεία δε παρετέθη γεύμα υπό της Κοινότητος εις ξενοδοχείον της κώμης.
Επί τη ευκαιρία της συναντήσεως ταύτης ο Μακαριώτατος προσέφερε οικονομικήν ενίσχυσιν διά την συντήρησιν του ιερού Ναού και διά τον Σύλλογον Κυριών.
){kind=link}