Τη μεγάλη προσφορά του π. Ιωάννη Τσιτούρα αναγνώρισε ο Μητροπολίτης Μαντινείας κ.Αλέξανδρος και γι’αυτό το λόγο του απένειμε το οφφίκιο του Πρωτοπρεσβύτερου.
Η ανακοίνωση της Μητρόπολης αναφέρει: «Την Τετάρτη 1η Απριλίου 2015 ο Σεβ. Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ, τέλεσε την Εσπερινή Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων στον Ιερό Ναό Αγίου Ραφαηλ Τριπόλεως, παρουσία Ιερέων της πόλεως και πλήθους κόσμου, ο οποίος και μετείχε στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.
Πριν την Απόλυση της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας απένειμε το οφφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου στον Εφημέριο – Προιστάμενο της Ενορίας του Αγίου Ραφαήλ Τριπόλεως π. Ιωάννη Τσίτουρα.
Ο Ιερεύς Ιωάννης Τσίτουρας, του Νικολάου και της Φωτούλας, εγεννήθη εις Αράχοβα Γορτυνίας την 1ην Νοεμβρίου 1970. Είναι απόφοιτος του Εκκλησιαστικού Λυκείου Κορίνθου. Την 4ην Μαίου 1997 ενυμφεύθη την Φωτεινή Νικήτα, μεθ” ης απέκτησε δύο τέκνα. Ηργάσθη προ της χειροτονίας του ως ιδιωτικός υπάλληλος. Έχειροτονηθη υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ Διάκονος την 22αν Ιουνίου 1997 εις την Ιεράν Μονήν Παναγίας Μαλεβής και Πρεσβύτερος την 25ην Ιανουαρίου 1998 εις τον Μητροπολιτικόν Ιερόν Ναόν Αγίου Βασιλείου Τριπόλεως. Έλαβεν υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ το οφφίκιον του Καστρηνσίου την 30ην Αυγούστου 2005 και την 31ην Μαρτίου 2013 έλαβεν την Πνευματικήν Πατρότητα.
Διωρίσθη ως Διάκονος του Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής Αλωνισταίνης και ως Πρεσβύτερος διηκόνησε επί τρεις μήνες ως Εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος Αθηναίου. Από 6ης Απριλίου 1998 ανέλαβε καθήκοντα τακτικού Εφημερίου του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Κάψια και παραλλήλως εξυπηρετεί εις την Ενορία Αγίου Ραφαήλ Τριπόλεως από την 1η Αυγούστου 2012 έως της σήμερον.
Παραλλήλως διακονεί ως υπεύθυνος του Γραφείου Γάμων και Διαζυγίων της Ιεράς Μητροπόλεως από του έτους 1997.
ΟΜΙΛΙΑ π. ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΣΙΤΟΥΡΑ
Αισθήματα βαθιάς συγκίνησης, μεγάλης ευχαριστίας προς τον Θεόν και πολλής ευγνωμοσύνης προς το πρόσωπό Σας, Σεβασμιώτατε, με διακατέχουν και αυλακώνουν αυτή τη στιγμή την ψυχή μου. Διότι από τα τίμια χέρια Σας και με την ευλογία της Μυροβλυζούσης Εικόνος της Υπεραγίας Θεοτόκου Μαλεβής, έλαβα τον Μάιο του 1997 τόχάρισμα της διακονίας, εισερχόμενος «εις τα Άγια των Αγίων, όπου παρακύψαι οι άγιοι Άγγελοι επιθυμούσι». Τον Ιανουάριο του 1998 στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου με καταστήσατε λειτουργό των ιερών Μυστηρίων του Θεού. Αναρωτιέμαι, απευθυνόμενος στον εαυτό μου, Σεβασμιώτατε, ποιός μπορεί να εισέλθει, να προσεγγίσειή να λειτουργήσει τα ουράνια Μυστήρια της θείας Βασιλείας; Αλλά, και τον Μάρτιο του 2013, στην Ακολουθία του Κατανυκτικού Εσπερινού, με εμπιστευθήκατε, δίνοντάς μου το οφίκιο του εντεταλμένου Ιερέως – Εξομολόγου, το δεύτερο Βάπτισμα, το λούσιμο της ψυχής μας και την κάθαρση του μυαλού μας, όπως Εσείς τονίσατε. Δεν μπορώ, Σεβασμιώτατε, να παραλείψω και να μην αναφερθώ στην αγάπη και τη νουθεσία, που κάθε μέρα αντιμετωπίζω πλάι Σας, από τον Ιούνιο του 1997, στα Γραφεία της Ιεράς Μητροπόλεως, όπου μου εμπιστευτήκατε το Γραφείο Γάμων και Διαζυγίων, αλλά και στον κρυφό θαυμασμό μου τόσο για τις γνώσεις Σας και τις συμβουλές Σας, όσο και τόνακούραστο εργάτη – παράδειγμα για όλους μας, όχι μόνο στον αμπελώνα της Εκκλησίας, τελώντας ανελλιπώς τις ιερές Ακολουθίες, αλλά και στη χειρονακτική διακονία, ως πρωτεργάτης, ως γεωργός, ως ακούραστος οδηγός για όλους εμάς, τα παιδιά Σας.
Όμως, με τη δική Σας αγάπη, με τη δική Σας προσευχή, με τη δική Σας εμπιστοσύνη, αλλά και με την συμπαράσταση και αγάπη του Λαού του Θεού, παρήλθε όλο αυτό το διάστημα των δεκαοκτώ ετών.
Στο πρόσωπό Σας, Σεβασμιώτατε, βλέπω τον Πατέρα της εκκλησιαστικής συνάξεως, τον Επίσκοπο του αποστολικού κηρύγματος, τον συνεχιστή της αγιοπατερικής Παραδόσεως, τον εκφραστή της χαρισματικής ζωής, αλλά και τον δικό μου πατέρα και στήριγμα, τη δύναμη, που αναζητά κάθε παιδί από τον σαρκικό του πατέρα, σύμβουλο και αρωγό, συμπαραστάτη στον πόνο και τη λύπη, δύναμη και προσευχή στον σταυρό, που ο Παντοδύναμος Θεός μου χάρισε.
Διαισθάνομαι τον «αγρυπνούντα υπέρ των ψυχών ημών» πατέρα, τον «ποιμένα και επίσκοπο των ψυχών ημών», ο οποίος μας κατευθύνει ακλινώς στον δρόμο της εν Χριστώ σωτηρίας, και, ουσιαστικά, μας διαπορθμεύει στη βασιλεία του Θεού.Γι” αυτό, επιθυμώ αυτή τη στιγμή να εκφράσω τη μεγάλη μου ευγνωμοσύνη και την υική αφοσίωση προς Εσάς. Να Σας ευχαριστήσω για τη σημερινή μέγιστη δυνατή τιμητική διάκριση έγγαμου Ιερέα, το οφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου. Γνωρίζω ότι ο σταυρός για τον μαθητή του Χριστού, γίνεται σταυρός του Χριστού. Γι” αυτό οαληθινός μαθητής του Χριστού πρέπει να θεωρεί ως μοναδικό σκοπό της ζωής του την εκπλήρωση των εντολών του Χριστού. Αυτές οι αγιώτατες εντολές γι” αυτόν είναι σταυρός, στον οποίο αυτός συνεχώς ανασταυρώνει τον παλαιόν άνθρωπο «συν τοις παθήμασιν αυτού και ταίς επιθυμίαις», Σας διαβεβαιώ ότι θα είναι ο στόχος μου.
Να ευχαριστήσω τον πιστό Λαό του Θεού, διότι τόσο εδώ στον μεγαλοπρεπή Ναό των Αγίων Νεοφανών Μαρτύρων Ραφαήλ Νικόλαου και Ειρήνης, που διακονώκατά την τελευταία τετραετία, όσο και στον κατανυκτικό Ναό του Αγίου Νικολάου στο χωριό Κάψια Μαντινείας, που υπηρετώ από το 1998, η Ιερωσύνη που βιώνω είναι μια γλυκιά Ιερωσύνη, μια Ιερωσύνη άλυπη, μια Ιερωσύνη μυστική ενώπιόν του ιερού Θυσιαστηρίου και παρακαλώ όλους, τα πνευματικά μου τέκνα να προσεύχονται καίυπέρ εμού, Ιωάννου του αναξίου Ιερέως.
Ευχηθείτε, Σεβασμιώτατε, η επιφανείσα σωτήρια Χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και η άφατη αγάπη του Θεού και Πατρός και η ανέκφραστη μυστικήκοινωνία του Αγίου Πνεύματος να είναι πάντοτε μαζί μου.
Σεβασμιώτατε, ευχαριστώ για όλες τις ευεργεσίες. Εκζητώ τις δικές Σας ευχές και τις προσευχές, ώστε να μου δίδει ο Θεός «ανένοχον και ακατάκριτον την παράστασιν του αγίου Θυσιαστηρίου». Να στέκομαι όρθριος και καθαρός μπροστά στην Αγία Τράπεζα και να ιερουργώ τα ιερά Αυτού Μυστήρια.
Καί προς τον Θεόν απευθυνόμενος, λέγω: «ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ του Σεβασμιωτάτου και Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου της Αγιωτάτης Μητροπόλεως Μαντινείας καί Κυνουρίας, ημών δε Πατρός και Ποιμενάρχου, πολλά και ευλογημένα τα έτη». Αμήν».







