Δεν έχω τη δύναμη να αυτοκτονήσω, σκέφτομαι… και τα παδιά μου, αλλά εύχομαι ολόψυχα να έρθει σύντομα η μέρα που θα βρεθώ δίπλα στην αγαπημένη μου σύζυγο. Τώρα κατάλαβα γιατί όταν χάνει ένα δικό του άνθρωπο ο κόσμος στρέφεται στη θρησκεία. Είναι η μόνη ελπίδα, η μόνη. Δε μπορώ να διανοηθώ ότι δε θα την ξαναδώ ποτέ. Ο λόγος που σας γράφω είναι ο εξής: Παρατηρώ γύρω μου τους νέους, τα παιδιά μου, αλλά και τους μεγαλύτερους. Αρκετοί από αυτούς ζουν ζωές χωρίς νόημα, αναλώσιμες σε περιστασιακές και ανούσιες φιλικές και ερωτικές σχέσεις.
Ξυπνήστε. Η ζωή είναι μικρή και πολύτιμη. Και όσοι είχαν την ευλογία, όπως εγώ, να ζήσουν με ένα σύντροφο -βράχο στο πλευρό τους, βρήκαν το μυστικό της ζωής..
Ξυπνήστε πριν να είναι αργά. Μη χαραμίζετε τον εαυτό σας δεξιά και αριστερά. Αφιερωθείτε στον Ανθρωπο που θα ερωτευτείτε και θα εκτιμήσετε και δε θα το μετανιώσετε.
30 χρόνια παντρεμένος, δεν την απάτησα τη γυναίκα μου. Και οι φίλοι κορόιδευαν.
Ομως εγώ νιώθω ΓΕΜΑΤΟΣ, καταλαβαίνετε; Νιώθω ΓΕΜΑΤΟΣ που συνάντησα αυτή τη Γυναίκα.
Σήμερα συμπληρώνουν 50 μέρες χωρίς εκείνη. Χωρίς να προλάβω να την αποχαιρετήσω….
Άνθρωποι, όταν κοιτάζετε το σύντροφό σας, να σκέφτεστε πάντα ότι ίσως είναι η τελευταία φορά που τον βλέπετε. Γιατί όταν γίνει το Κακό, που εύχομαι σε κανέναν να μην τύχει, θα είναι αργά.
Θα συνεχίσετε τη ζωή σας πλημμυρισμένοι από τις τύψεις για όσα δεν προλάβατε να του πείτε και να κάνετε μαζί.
Δείξτε την αγάπη σας, μη φοβάστε. Μπορεί να μην έχετε άλλες ευκαιρίες.
Αισθάνομαι μέσα στην ατυχία μου τυχερός που τη Γυναίκα Μου την είχα ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ.
Και της το έδειχνα κάθε μέρα. Θέλω να πιστεύω ότι μέσα από τα χέρια μου έφυγε μια ευτυχισμένη γυναίκα.
Γι’ αυτό εσείς οι νεότεροι, μη σπαταλάτε το χρόνο σας.
Δεν είμαστε αθάνατοι…
“Αντίο Αγαπημένη Σύντροφε και Μητέρα των Παιδιών μου” !!!