Σάλος έχει δημιουργηθεί από την αποκάλυψη του ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ πως το επίσημο όργανο της Ελλαδικής Εκκλησίας , η Ιερά Σύνοδος, αμφισβητεί την συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία του λόγου σε κληρικούς, μοναχούς και γενικά όσους δεν έχουν….επισκοπικό αξίωμα!
Τη στιγμή που ο πλανήτης συγκλονίζεται από την τραγωδία του γαλλικού περιοδικού charlie hebdo και τόσο μελάνι έχει χυθεί για την ελευθερία της έκφρασης, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος εξέδωσε εγκύκλιο με την οποία ζητάει από ενορίες, κληρικούς και μοναχούς να κρατούν τις απόψεις τους για τον εαυτό τους και να μην τις δημοσιοποιούν χαρακτηρίζοντάς τους μάλιστα και “αιρετικούς” αν δεν το κάνουν!!!!!
Αυτή η απίστευτη αυθαιρεσία της διοικούσης Εκκλησίας που θυμίζει οργουελικά βιβλία παραβιάζει κατάφωρα το άρθρο 19 της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που υιοθετήθηκε το 1948 και ορίζει ότι:
Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης. Το δικαίωμα αυτό περιλαμβάνει την ελευθερία γνώμης χωρίς παρεμβάσεις και την αναζήτηση, λήψη και διάδοση πληροφοριών και ιδεών με οποιοδήποτε μέσο και ανεξαρτήτως συνόρων
Το σκανδαλώδες, αν διαβάσει κάποιος πίσω από τις αράδες της ανακοίνωσης, είναι πως ούτε λίγο ούτε πολύ η Σύνοδος ευθυγραμμίζεται πλήρως με τον αντιρατσιστικό νόμο, τον οποίον “ευλόγησε” πρόσφατα , και ο οποίος όμως περιέχει τεράστιες παγίδες για το λόγο που εκφέρει-και πρέπει να εκφέρει- το ράσο!
Ας μάθουν λοιπόν οι κύριοι της Συνόδου πως η ελευθερία του λόγου δεν είναι υποχρέωση, είναι καθήκον! “Η δημοσίευση είναι η ψυχή της δικαιοσύνης”, όπως γράφει και η πρώτη σελίδα της Ένωσης Συντακτών Ημερήσιων Εφημερίδων Αθηνών.
Τέτοια λογοκρισία είχε πολλά χρόνια να δει αυτός ο τόπος και μας γυρνάει σε μαύρες εποχές! Μήπως η ΔΙΣ διεκδικεί και το αλάθητο του πάπα;;;
Διαβάστε ολόκληρο το ρεπορτάζ εδω