700 χρόνια Συμπληρώνονται φέτος από την ίδρυση της Ιεράς Μονής Εισοδίων της Θεοτόκου Ομπλού Πατρών (1315-2015).
Γιά τον λόγο αυτό, κατά την διάρκεια του έτους, θα πραγματοποιηθούν εορταστικές εκδηλώσεις, οι οποίες θα κορυφωθούν τον προσεχή Νοέμβριο κατά την διάρκεια των Πρωτοκλητείων.
Οι εορτασμοί των 700 ετών από την ίδρυση του ιερού ιστορικού Μοναστηρίου της Παναγίας του Ομπλού στην Πάτρα, άρχισαν το Σάββατο 10 Ιανουαρίου με Αρχιερατικό Εσπερινό, στην Ιερά Μονή, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου και συγχοροστατούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Κερνίτσης κ. Χρυσάνθου. Πλήθος πιστών ανήλθε στην Ιερά Μονή της Παναγίας μας για να δοξάση τον εξ’ αυτής τεχθέντα Κύριον και να προσκυνήση την περίπυστη και θαυματουργή εικόνα της, με το γλυκύτατο πρόσωπο και το ιλαρό της βλέμμα.
Μετά τον Εσπερινό ο Σεβασμιώτατος, έκειρε Μοναχό τον δόκιμο της Ιεράς Μονής Χρίστο Μπαλάσκα, Καθηγητή Θεολόγο, ο οποίος εγκατέλειψε τα εγκόσμια και την εν τω κόσμω εργασία του και εισήλθε στην Ιερά Μονή, όπου πλέον εγκαταβιώνει μονίμως.
Στον καρέντα Μοναχό, ο Σεβασμιώτατος έδωσε το όνομα, Παρθένιος, προς τιμήν του Οσίου Παρθενίου Επισκόπου Λαμψάκου, και ενός εκ των Οσίων κτητόρων της Μονής, Μοναχού Παρθενίου, ο οποίος ίδρυσε την Ιερά Μονή, ομού μετά του Ιερομονάχου Ιωακείμ και του Μοναχού Ιωάσαφ.
Ο Σεβασμιώτατος στην εξαιρετικά συγκινητική και με βάθος θεολογικό ομιλία του, ανεφέρθη στην ιερά επέτειο για τα 700 χρόνια από την ίδρυση της Ιεράς Μονής και στην οδό της θεώσεως την οποία ακολουθούν οι μοναχοί αναδεικνύονται με την καλλιέργεια των μοναχικών αρετών, σε φως του κόσμου και του κόσμου ευκοσμία. Μέσα από χωρία του εν Αγίοις Πατρός ημών Γρηγορίου του Παλαμά και του Οσίου Ισαάκ του Σύρου έδωσε στο πολυπληθές εκκλησίασμα να κατανοήση το μέγεθος, το βάθος και την αξία της «πολιτείας του βίου τελεοτάτης», της μοναχικής δηλ. πολιτείας.
Τέλος, επήνεσε τον νέο Μοναχό για την επιλογή του, του ευχήθηκε δύναμη και ευλογία στον πνευματικό του αγώνα, ώστε να φθάση στη θέωση και αφού εκάλεσε τους γονείς του νέου Μοναχού για να τους δώση την ευχή του, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του, διότι ανέθρεψαν τα τρία παιδιά τους εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου και το ένα εξ’ αυτών, το προσέφεραν με όλη τους την καρδιά και με τη ευχή τους στην Εκκλησία, ώστε να αγωνισθή μέσα από τις τάξεις του Μοναχισμού, προς δόξα Θεού και σωτηρία των ανθρώπων.











