Απολυτίκιον Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου. Ήχος α´. Της ερήμου πολίτης
Της Ευβοίας τον γόνον, Οικουμένης αγλάισμα, της Θεολογίας τον μύστην και Χριστού φίλον γνήσιον, Πορφύριον τιμήσωμεν, πιστοί, τον πλήρη χαρισμάτων εκ παιδός. Δαιμονώντας γαρ λυτρούται, και ασθενείς ιάται πίστει κράζοντας· δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε αγιάσαντι, δόξα τω ενεργούντι διά σού πάσιν ιάματα.
Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ´. Τη υπερμάχω.
Τού Παρακλήτου τον ναόν τον αγιώτατον
και της πανάγνου Θεοτόκου προσφιλέστατον,
ανυμνήσωμεν Πορφύριον εκ καρδίας.
Αγαπά γαρ και ιάται πάντας και φρουρεί
και πρεσβεύει όπως τύχωμεν θεώσεως.
Όθεν κράζομεν· χαίροις, πάτερ Πορφύριε.
Η ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ ΕΔΩ
Μεγαλυνάριον.
Χαίροις χαρισμάτων ο θησαυρός και των ιαμάτων η πηγή η θαυματουργός. Χαίροις ο προφήτης ο νέος Εκκλησίας, Πορφύριε, τρισμάκαρ, Άθωνος καύχημα.
