Η Ευγένεια Του Θεού και το αυτεξούσιο του ανθρώπου

Περιμένει νά Τού ανοίξουμε µόνοι µας τήν πόρτα
Άν έκανε τά έργα Του μέ τρόπο φανερό – εκκωφαντικό θά μάς ανάγκαζε νά Τόν αποδεχτούμε. Άν πάλι επιδίωκε νά συμμορφώσει, θέλοντας καί μή, τόν καθέναν, παρατηρούσε ο π. Πορφύριος, τότε οΊδιος θά έφευγε από τό δρόμο πού έχει χαράξει (δηλ. τό δρόμο τής ελευθερίας). . Ο Θεός καί τό αυτεξούσιο τού ανθρώπου Ο Χριστός γεμίζει τήν ψυχή, όταν ο άνθρωπος ανοιχτεί σ’ Αυτόν. Ποτέ όμως δέν τό κάνει αυτοβούλως καί χωρίς τήν συγκατάθεση τού ανθρώπου. Είναι ο Χριστός Μας Ταπεινός, Αφανής, Διακριτικός.

Ο Θεός, παρατηρούσε ο Γέροντας, εργάζεται μυστικά, δέν θέλει νά επηρεάσει τήν ελευθερία τού ανθρώπου. Ο Πανάγαθος Κύριος γνωρίζει καί ρυθμίζει τά πάντα, αλλά δέν θέλει νά φαίνεται. Άν έκανε τά έργα Του μέ τρόπο φανερό – εκκωφαντικό θά μάς ανάγκαζε νά Τόν αποδεχτούμε. Άν πάλι επιδίωκε νά συμμορφώσει, θέλοντας καί μή, τόν καθέναν, παρατηρούσε ο π. Πορφύριος, τότε οΊδιος θά έφευγε από τό δρόμο πού έχει χαράξει (δηλ. τό δρόμο τής ελευθερίας).

Ο Θεός σέβεται τό αυτεξούσιο τού ανθρώπου καί δέν τό ακυρώνει ποτέ• δέν μάς εξαναγκάζει νά γίνουμε καλοί, ούτε μάς πειθαναγκάζει νά Τόν υπακούουμε. «Οάνθρωπος» δίδασκε ο π. Πορφύριος «είναι ελεύθερος νά διαλέξει τό ένα ή τό άλλο… Ο Θεός εργάζεται μυστικά. Δέ θέλει νά επηρεάσει τού ανθρώπου τήν ελευθερία. Τά φέρνει έτσι καί σιγά-σιγά-σιγά-σιγά πάει ο άνθρωπος εκεί πού πρέπει»

1. Διαλάμπει εδώ η έξοχη, ορθοδοξότατη ανθρωπολογία τού Γέροντα, πού καταδεικνύει ως κύριο συστατικό τού «κατ’ εικόνα» τό αυτεξούσιο, τήν ελευθερία. Γι’ αυτήν θά μιλήσουμε αναλυτικώτερα στό επόμενο κεφάλαιο (Ανθρωπολογία-Σωτηριολογία).

Τούτο τό θεϊκό δώρο τής προσωπικήςελευθερίας τού καθενός είναι απαραβίαστο όχι μόνο από τούς άλλους ανθρώπους αλλά καί από Αυτόν τόν Θεόν.

Η ευγένεια τού Θεού

Ο π. Πορφύριος τό διδάσκει μ’ έναν πολύ όμορφο λεκτικά τρόπο: «Ο Χριστός είναι ευγενής» παρατηρεί. Σέβεται τό αυτεξούσιο τού δημιουργήματος. Στέκεται έξω απ’ τή θύρα τής ψυχής μας καί κρούει γιά νά Τού ανοίξουμε, μά δέν μπαίνει μέσα. Νά πώς μάς τό δηλώνει στήν Αποκάλυψη: «Ιδού έστηκα επί τήν θύραν καί κρούω• εάν τίς ακούση τής φωνής μου καί ανοίξη τήν θύραν, εισελεύσομαι πρός αυτόν καί δειπνήσω μετ’ αυτού καί αυτός μετ’ εμού»2. Άν Τού ανοίξουμε θά έλθει μέσα καί θά μάς δώσει τόν Εαυτό Του, θά μάς διακονήσει. Ο φιλοξενούμενος θά γίνει ο φιλοξενών. Θά ζωστεί τό λέντιον γιά νά μάς υπηρετήσει, νά μάς καθαρίσει. Θά τό κάνει δέ, μυστικά καί αθόρυβα. Ο Γέροντας θεολογεί μέ μιά καταπληκτική δογματική συνέπεια, απλά καί αλάνθαστα, τριαδοκεντρικά, αλλά καί μέ λέξεις κατανοητές, από τούς σημερινούς ανθρώπους.

«Καί τώρα τό Άγιο Πνεύμα θέλει νά μπεί στίς ψυχές µας», παρατηρούσε, «όπως καί τότε, αλλά σέβεται τήν ελευθερία µας, δέ θέλει νά τήν παραβιάσει. Περιμένει νά Τού ανοίξουμε µόνοι µας τήν πόρτα• τότε θά μπεί στήν ψυχή µας καί θά τήν µεταµορφώσει. Όταν έρθει καί κατοικήσει σ’ όλο τό χώρο τής ψυχής µας ο Χριστός, τότε φεύγουν όλα τά προβλήματα, όλες οι πλάνες, όλες οι στενοχώριες. Τότε φεύγει καί η αµαρτία»3. Άλλοτε πάλι έλεγε, ότι η Θεία Χάρη κρούει συνεχώς τήν πόρτα τής ψυχής μας καί περιμένει νά Τής ανοίξουμε. Άν τό κάνουμε, τότε η ψυχή μας θά «γεμίσει». Εκείνος, πού μπορεί νά μάς χαρίσει αυτό τό πλήρωμα, αυτό τό γέμισμα τής ψυχής είναι μόνο ο Χριστός, η Παναγία Μας, η Αγία Τριάς. Άς αποτολμηθεί ένα δογματικό σχόλιο στά ανωτέρω τρία αποσπάσματα τών λόγων του. Στό πρώτο λέγει «ο Χριστός κρούει», στό δεύτερο ότι «τό Άγιον Πνεύμα κρούει» καί στό τρίτο ότι η «Θεία Χάρη» είναι αυτή, πού «κρούει».

Φαίνεται καθαρά από αυτά ότι ο Γέροντας διακρίνει σαφώς ουσία καί ενέργειες στό Θεό. Ουσία αμέθεκτη καί ενέργειες μεθεκτές απο τούς ανθρώπους. Πράγματι η Χάρις τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, η οποία στή Αγ. Γραφή λέγεται καί Άγιον Πνεύμα (ως θεία ενέργεια καί όχι ως πρόσωπον, ή ως ουσία), είναι Αυτή, πού κρούει στήν ψυχή τού κάθε ανθρώπου. Αυτή η Θεία Χάρις είναι η κοινή ενέργεια τού Πατρός καί τού Υιού καί τού Αγίου Πνεύματος, η άκτιστη θεοποιός Χάρις, στήν Οποία, όποιος μετέχει γίνεται κατά Χάριν Θεός. Σ΄ αυτήν μετέχει κάθε άνθρωπος πού θέλει, κάθε άνθρωπος, πού μετανοεί, βαπτίζεται καί τηρεί τίς εντολές τού Θεού.

Απόσπασμα από τό Βιβλίο: Η θεραπεία τής ψυχής κατά τόν Γέροντα Πορφύριο. Β΄ ΕΚΔΟΣΗ ΕΠΗΥΞΗΜΕΝΗ (Ιερομονάχου Σάββα Αγιορείτου).

Η Βασιλεία των Ουρανών Με το Σταυρό στο χέρι δεν πας μπροστά. Πας Ψηλά!!