Βεροίας Παντελεήμων: Αυ­θόρ­μητα κάνουμε στα δύσκολα τον Σταυρό μας ώστε μπο­ρεί και να μην αντιλαμ­βανό­μα­­στε ότι το κα­νου­με (ΦΩΤΟ)

Πανηγύρισε ο ιερός ναός οσίου Αντωνίου του Νέου Πολιούχου

Το διήμερο 31 Ιουλίου και 1 Αυγούστου εόρτασε ο ιερός ναός αγίου Αντωνίου πολιούχου Βεροίας.

Το εσπέρας έγινε επίσημη υποδοχή του Τιμίου Σταυρού από το Προσκύνημα της Παναγίας Σουμελά και εν συνεχεία Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός χοροστατούντος του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος.
Μετά το πέρας του Εσπερινού πραγματοποιήθηκε ιερά λιτανεία των λειψάνων του αγίου Αντωνίου του Βεροιέως και του Τιμίου Σταυρού προς ευλογία της πόλεως των Βεροιέων.

Το πρωί τελέστηκε όρθρος της εορτής και θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονος ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο, ενώ μετά το πέρας της Λειτουργίας τέλεσε και τον καθιερωμένο Αγιασμό για την Προόδο του Τιμίου Σταυρού.

Πριν την απόλυση ο σεβασμιώτατος τίμησε έξι ιερείς οι οποίοι καθ’ όλη την 20ετή διακονία του Σεβασμιωτάτου πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους στον πιστό λαό της Ημαθίας, στηρίζοντας εμπράκτως το ποιμαντικό, διοικητικό και κηρυκτικό έργο της Μητροπόλεως. Ο Σεβασμιώτατος τους απένειμε το παράσημο με τον χρυσό σταυρό των Κ’ Παυλείων.
Οι 7 ιερείς οι οποίοι πλέον είναι συνταξιούχοι αλλά ακόμα εργάζονται πρόθυμα στον αμπελώνα της τοπικής Εκκλησίας είναι οι εξής: αρχιμ. Γρηγόριος Σοφός, πρωτοπρ.Βασίλειος Μπαξεβάνης, πρωτοπρ. Σταύρος Παντσής, πρωτοπρ.Παύλος Ντακόπουλος, πρωτοπρ. Δημήτριος Κοψιδάς, πρωτοπρ. Χρήστος Βαρελάς. 

Ακολουθεί η ομιλία Παντελεήμονα: 

Εορτάζει σήμερα, α­δελ­φοί μου, η Εκ­κλη­σία μας «την πρόοδο του τιμίου Σταυρού», την έξοδο, δηλαδή, του Τι­μίου Σταυρού που εφυ­λάσσετο στο σκευο­φυ­λάκιο του ναού της αγίας Σοφίας και τη λι­τάνευσή τoυ στην Κων­σταντινούπολη, εις ανά­­μνηση της λιτα­νεί­ας που έγινε στην πόλη επί αυτοκράτορος Μα­νουήλ του Κομνη­νού προκειμένου να σωθεί από την επιδρομή των εχθρών της με την προ­στα­σι­α του Τιμίου Σταυ­ρού.

Δεν ήταν όμως μόνο η Κωνσταντινούπολη που σώθηκε από τους επιδρομείς με την επέμ­βαση του Τιμίου Σταυ­ρού. Είναι και όλος ο κο­σμος· είναι και κα­θε πόλη και κάθε άνθρω­πος που φυλάσσεται και προστατεύεται από τη χάρη του. Γιατί όλοι επικαλούμεθα την προ­στασία του· όλοι κα­νου­με το σημείο του Σταυ­ρού πολλές φορές την ημέρα και ιδι­αι­τερα στις δύσκολες στιγμές της ζωής μας. Καί το κάνουμε τόσο αυ­θορ­μητα, ώστε μπο­ρεί και να μην αντιλαμ­βανό­μα­­στε ότι το κα­νου­με. Τόσο συνδεδε­με­νοι ει­μα­στε, αδελφοί μου, με τη δύναμη και τη χάρη του Σταυρού. Τόσο συν­δεδεμένη ει­ναι η ζωή μας από την προστασία του και τη σκέπη του.

Με τη δική του δυ­να­μη βάδισαν οι άγιοι στο μαρτύριο. Με τη δική του δύναμη κατετρό­πω­­­­­σαν οι όσιοι και θεο­φόροι πατέρες και οι ασκητές της ερήμου τους δαίμονες και νι­κη­σαν τους πειρασμούς. Με τη δική του δύναμη κατόρθωσε και ο τιμώ­μενος σήμερα πολιού­χος μας άγιος Αντώνιος να αντιμετωπίσει τις δυ­­σκολίες και τις αν­τι­ξοότητες της ερη­μικής ζωής. Με αυτήν κατόρ­θωσε να ξεπερά­σει τους πειρασμούς και τις δαι­μονικές επιθέ­σεις, με τις οποίες ο διά­βολος προσπαθούσε να τον απομακρύνει από τον σκοπό που είχε θέσει στη ζωή του, την προ­σευχή και την απόλυτη αφιέρωση στον Θεό, αλ­­λα και με αυτή ως στη­ριγμα και βακτηρία κα­τόρθωσε να ανέβει την ουρανοδρόμο κλι­μα­κα και να φθάσει στην αγιότητα.
Η δύναμη του Σταυ­ρού είναι όμως, αδελ­φοί μου, αυτή που ενί­σχυε και ενισχύει παν­το­τε όσους την επικα­λούνται στον πνευ­μα­τι­κο αγώνα αλλά και στον αγώνα της καθη­με­­ρινότητος και της ζω­­ης.

Καί γι᾽ αυτό και ε­μείς, εορτάζοντας ση­με­ρα την πρόοδο του τι­μίου Σταυρού, και τι­μω­ντας συγχρόνως κα­τα την παλαιά παρά­δο­ση, μαζί με την αγία Σο­λομονή και τα επτά η­ρωικά τέκνα της που, αν και έζησαν πριν από την έλευση του Χρι­στού, υπέμειναν το μαρ­τύριο χάρη της πι­στε­ως στον Θεό και της ευσεβείας, και τον πο­λιούχο μας άγιο Αντώ­νιο που έδωσε και αυ­τος τη δική του μαρτυ­ρία πίστεως και ευσε­βεί­ας ζώντας ολόκληρη σχεδόν τη ζωή του στις ερημικές όχθες του Α­λιάκμονος, ας συνειδη­το­ποιήσουμε, αδελφοί μου, πόσο ευτυχείς και μακάριοι είμαστε, γιατί στον αγώνα της ζωής μας, στον αγώνα μας τον πνευματικό, δεν ει­μαστε μόνοι, έχουμε παν­­τοτε την ισχυρή και ακαταίσχυντη προ­στα­σία του τιμίου και Ζωο­ποιού Σταυρού, με­γάλο τμήμα του οποίου έχου­με την ευλογία να βρι­σκεται σήμερα στον ιε­ρο ναό του πολιούχου μας αγίου Αντωνίου προ­­ερχόμενο από την Ιερά Μονή της Πανα­γι­ας Σουμελά, στο ιστο­ρικό μοναστήρι της ο­ποί­ας αφιέρωσαν προ αιώνων οι αυτοκρά­το­ρες της Τραπεζούντος, οι Μεγαλοκομνηνοί.

Ει­μαστε ευτυχείς και μα­κάριοι, διότι ε­χου­με την ενεργό και ζώσα πα­ρουσία και ενί­σχυση των αγίων μας, οι οποίοι ποτέ δεν παύ­ουν να πρεσβεύουν υ­περ ημών στον Θεό. Ε­χου­με τα ιερά και χα­ρι­το­βρυτα λείψανά τους, στα οποία μπο­ρούμε να προστρέχουμε και να κοινωνούμε της χάρι­τος τους. Έχουμε τις ιερές και θαυματουργές εικόνες της Παναγίας και των αγίων μας, για να καταφεύγουμε σ᾽ αυ­τες και να επικα­λού­μεθα τη βοήθειά τους.

Καί να μην έχουμε κα­μία αμφιβολία, αδελφοί μου, ότι οι άγιοί μας και η Παναγία μας σπεύδουν πάντοτε να μας προστατεύσουν και να μας ενισχύσουν, ο­ταν εμείς αγωνι­ζόμεθα τον καλόν αγώνα. Ο τι­μιος Σταυρός γίνεται πύργος αρραγής που μας προστατεύει από τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού. Η Παναγία μας γίνεται σκέπη που μας καλύπτει και μας προ­φυλάσσει από παν­τος κινδύνου. Οι άγιοι μας συνοδεύουν στον αγώ­να μας και παρη­γο­ρούν την ψυχή μας με τη χάρη τους. Αρκεί να μην παραλείπουμε να τους το ζητούμε.

Αρκεί να μην παραλείπουμε να προστρέχουμε σ᾽ αυ­τους και να προσευ­χο­μεθα επικαλούμενοι τη βοήθειά τους.
Ιδι­αι­τε­ρως αυτές τις ημέρες του Δεκαπεν­ταυ­­γού­στου, οι οποίες είναι η­μέρες νηστείας και προ­ε­τοιμασίας προ­κει­με­νου να εορτά­σου­με την Κοίμηση της Υπε­ραγίας Θεοτόκου, ας μην ξε­χνούμε να ζη­τούμε τη βοήθειά τους, ώστε να ενισχύουν στον αγώνα μας να μι­μηθούμε και εμείς την αγία βιοτή τους.