Εκλογές για την ανάδειξη ηγουμένης πραγματοποιήθηκαν το περασμένο Σάββατο στην Ιερά Μονή Παναγίας Καλυβιανής, κατόπιν αιτήματος του Μητροπολίτη Γορτύνης και Αρκαδίας κ.κ. Μακαρίου. Αιτία της εντολής αυτής ήταν η λήξη της θητείας τόσο της Ηγουμένης, όσο και του Ηγουμενοσυμβουλίου.
Έτσι οι κάλπες στηθήκαν το περασμένο Σάββατο με μόνη μια υποψηφιότητα, αυτής της νυν Ηγουμένης γερόντισσας Τιμοθέης, η οποία και συγκέντρωσε και τις 35 ψήφους από τις μοναχές που ψήφισαν.
Για το Ηγουμενοσυμβούλιο δυο ήταν τα υποψήφια μέλη οι αδελφές Διονυσία και Μακρίνα, οι οποίες και αυτές συγκέντρωσαν το σύνολο των ψήφων.
Αμέσως μετά το τέλος της ψηφοφορίας οι καμπάνες του μοναστηριού χτύπησαν χαρούμενες και το νέο μεταδόθηκε αστραπιαία σε όλη την περιοχή.
Είναι ομολογουμένως μια παράξενη είδηση, που δεν ξέρουμε αν έχει συνέχεια και στα υπόλοιπα μοναστήρια της Ιεράς Μητροπόλεως Γορτύνης και Αρκαδίας και αν και εκεί στηθούν κάλπες για την ανάδειξη Ηγουμένων και Ηγουμενοσυμβουλίων.
Η Ηγουμένη Τιμοθέη
Για όσους ήταν κοντά στην Ιερά Μονή Παναγίας Καλυβιανής, η Ηγουμένη Τιμοθέη είναι ίσως ο πλέον κατάλληλη για την θέση ευθύνης που κατέχει. Άνθρωπος απλός αλλά δυναμικός, καλοσυνάτος και υπεύθυνος, γλυκός και αγαπητός ήταν η λύση που όλοι περίμεναν. Ήταν το δεξί χέρι της γερόντισσας Νεκταρίας και ο άνθρωπος που γνώριζε όσο κανένας άλλος τα προβλήματα του μοναστηρίου.
Η γερόντισσα Τιμοθέη (κατά κόσμο Ιοκάστη Γερακάκη) γεννήθηκε το 1936 στα Χανιά. Εκεί τέλειωσε το Γυμνάσιο και αμέσως μετά αφιερώθηκε στο Θεό. Ήταν από τις πρώτες μοναχές που στελέχωσαν την Ιερά Μονή Παναγίας Καλυβιανής στο ξεκίνημα της. Ο τότε Μητροπολίτης Γορτύνης και Αρκαδίας και νυν Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. κ. Τιμόθεος, βλέποντας τα διοικητικά της χαρίσματα την έστειλε στην Αθήνα (δόκιμη τότε), όπου και σπούδασε στην Ανωτέρα Σχολή Οικιακής Οικονομίας.
Μετά την περάτωση των σπουδών της επέστρεψε στο μοναστήρι, όπου και αφιερώθηκε στη διοίκηση των ιδρυμάτων της και κυρίως της Οικοκυρικής Σχολής της οποίας υπήρξε η ψυχή.
Βρίσκεται στο τιμόνι της Ιεράς Μονής Παναγίας Καλυβιανής από τον Ιούνιο του 2004 και με σύνεση οδηγεί το μεγάλο σκάφος που της εμπιστεύτηκε η Παναγία, η προστάτης της Μονής, στους δύσκολους και φουρτουνιασμένους καιρούς της εποχής μας!
Εξ άλλου δεν είναι τυχαίο ότι τόσο η ίδια όσο και το άξιο Ηγουμενοσυμβούλιο που βρίσκεται δίπλα της, χαίρουν της ΑΠΟΛΥΤΟΥ εμπιστοσύνης της Μοναχικής κοινότητας.