Υπάρχουν, δυστυχώς, άνθρωποι, που για να επιτύχουν αυτό που θέλουν, πηγαίνουν ακόμη και με το μέρος του σατανά.
Μύθος αναφέρει, ότι ένας ξακουστός μάγος θεραπευτής είχε υπογράψει συμβόλαιο φιλίας με τον «πονηρό» και σ’ ότι κι όποτε τον χρειαζόταν, τον καλούσε και εκείνος έτρεχε. Ποτέ δεν του είχε χαλάσει το χατίρι ο σατανάς…
Μια μέρα ο θεραπευτής ζήτησε από τον σατανά την έξης χάρη:
«Θέλω να με βοηθήσεις, να γίνω υπουργός».
Ο σατανάς του υποσχέθηκε ότι θα του κάνει ότι του ζήτησε και του είπε:
«Ναι, θα πάω και θα μπω στο αυτί της βασιλοπούλας και θα την κάνω να είναι άρρωστη και να πονάει πολύ. Κανείς δεν θα μπορεί να την κάνη καλά. Λοιπόν, θα παρουσιασθείς εσύ, θα κάνεις ότι την θεραπεύεις και εγώ θα την ελευθερώσω. Τότε θα ζητήσεις από τον βασιλιά ότι θέλεις και αυτός θα σε ικανοποιήσει».
Έτσι και έγινε. Η σατανική επήρεια έκανε τη βασιλοπούλα να πονά πολύ, χωρίς κανείς να μπορεί να τη θεραπεύσει. Μόνο ο μάγος την έκανε δήθεν καλά. Οπότε ο βασιλιάς, από ευχαρίστηση, τον έκανε υπουργό.
Δεν πέρασε όμως πολύς καιρός και έγινε πραξικόπημα. Συνέλαβαν και τον υπουργό και τον κρέμασαν. Στην κρεμάλα πάνω καλούσε το φίλο του τον σατανά. Αλλά ενώ εκείνος πάντοτε έφθανε αμέσως, τώρα αργεί. Καλεί ο άνθρωπος, φωνάζει, ικετεύει, αλλά ο σατανάς δεν φαίνεται. Όμως να, τις τελευταίες του στιγμές, τον βλέπει να έρχεται από μακριά, φορτωμένος ένα γεμάτο τσουβάλι.
– Έλα, του φωνάζει, γιατί χάνομαι!
Κι ο σατανάς έρχεται κοντά, αδειάζει στα πόδια του φίλου του το τσουβάλι που ήταν γεμάτο παλιοπάπουτσα και του λέει:
– Τα βλέπεις αυτά; Γι’ αυτό τα χάλασα τόσα χρόνια. Για να σε ανεβάσω στην κρεμάλα. Αυτό είναι το τέλος σου. Βοήθεια δεν έχεις πια.
Πράγματι, αγαπητοί, ο σατανάς ποτέ δεν γίνεται φίλος των ανθρώπων, ας το ξέρουμε καλά. Γιατί αυτός «ανθρωποκτόνος ην απ’ αρχής και εν τη αληθεία ούχ έστηκεν, ότι… ψεύστης εστίν» λέγει η Αγία Γραφή.