Ο Πειραιώς Σεραφείμ απαντάει προς τον Δημοτικό Συνδυασμό «Το λιμάνι της αγωνίας-Πειραιάς η πόλη μας» αναφορικά με τις δηλώσεις του περί δήθεν, όπως τονίζει ο σεβασμιώτατος, «άγριας οικειοποίησης θρησκευτικού συναισθήματος με ευθύνη και της ηγεσίας της Πειραικής Εκκλησίας», τις οποίες και χαρακτηρίζει ως μία “αφαντάστου αμετροέπειας εμπαθή συκοφαντίαν”.
Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση του μητροπολίτη Πειραιώς
Η Ορθόδοξος Καθολική Εκκλησία, διαχρονικά και διιστορικά ουδέποτε απεδέχθη την στρέβλωση του Χριστιανικού ιδεώδους με τον Παποκαισαρισμό και ουδέποτε παραθεώρησε τον Κυριακό λόγο «η βασιλεία η εμή ουκ έστιν εκ του κόσμου τούτου» (Ιω. 18:36), ανιδρύουσα ως ιδιώνυμο κανονικό έγκλημα κολαζόμενο με την εσχάτη ποινή του αναθεματισμού, την ανάληψη κοσμικού αξιώματος και εξουσίας υπό εκκλησιαστικών προσώπων (7ος Κανών Αγίας Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου).
Ακόμα και στα πέντε μαύρα ατέλειωτα εκατόχρονα της δουλείας, η εθναρχεύουσα Εκκλησία, ουδέποτε παραθεώρησε την έκφραση της δημοκρατικής συλλογικότητος που οντοποιήθηκε στο κοινοτικό σύστημα με το οποίο επορεύθη το δούλο Γένος. Συνεπώς η απαράδεκτη αναφορά του Δημοτικού Συνδυασμού «Το λιμάνι της αγωνίας-Πειραιάς η πόλη μας» σε δήθεν «άγρια οικειοποίηση θρησκευτικού συναισθήματος με ευθύνη και της ηγεσίας της Πειραικής Εκκλησίας» αποτελεί μία αφαντάστου αμετροέπειας εμπαθή συκοφαντίαν, που δυστυχώς χαρακτηρίζει τους δηλούντες, οι οποίοι χωρίς να προσκομίσουν την παραμικράν απόδειξι προέβησαν σε μία τόσο δεινή καταγγελία που προσάπτει κομματισμό και ενδοκοσμική μεθοδεία στην Αγιωτάτη ημών Εκκλησία, η οποία διακονεί το ανθρώπινο πρόσωπο απροϋποθέτως και απροσωπολήπτως, όπως αποδεικνύουν στην πόλη μας τα 17 συσσίτια της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς και οι 6.000 μερίδες ημερησίως που προσφέρονται σε αυτά χωρίς διάκριση φυλής, χρώματος, γλώσσης και θρησκείας.
Είναι λοιπόν ενώπιον της αληθείας, της δικαιοσύνης και της νοημοσύνης των Πειραιωτών την οποία ασφαλώς υποτιμούν οι συγκεκριμένοι, υποχρεωμένοι να παρουσιάσουν τα πραγματικά περιστατικά που θεμελιώνουν την καταγγελτική τους αναφορά διότι άλλως αποδεικνύονται ως ανίκανοι να συμμετάσχουν στις δημοκρατικές διαδικασίες, εφ’ όσον αποδίδουν την αποτυχία τους να προσφέρουν πειστικό ουσιώδες πρόγραμμα δημοτικής διαχείρισης στον Πειραικό λαό σε κατασκευασμένους δήθεν εχθρούς και σε εικονική πραγματικότητα. Τούς προτρέπομε λοιπόν δημοσία να παρουσιάσουν έστω και μία δήλωση της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς υπέρ οιουδήποτε δημοτικού συνδυασμού που διεξεδίκησε την Δημοτική Αρχή ή έστω μία παρουσία του υπευθύνου Επισκόπου της Ι. Μητροπόλεως, σε οιανδήτινα προεκλογική εκδήλωση.
Επομένως η αναφορά τους σε δήθεν «άγρια οικειοποίηση θρησκευτικού συναισθήματος με ευθύνη και της ηγεσίας της Πειραικής Εκκλησίας» που δήθεν «διέπραξε» η «παράταξη Μώραλη-Μαρινάκη-Κόκκαλη» είναι ευθέως απαράδεκτος, αβάσιμος, ανεπέρειστος και έωλος και αποδεικνύει δυστυχώς την έλλειψη δημοκρατικής ευαισθησίας και σεβασμού προς τον ύψιστο θεσμό της Εκκλησίας και δεν νομίζομε ότι αποτελούν στοιχεία αποδεικτικά της αναφοράς τους η σπερμολογία ότι σε μία Ενορία του Πειραιά κάποια κυρία μαζί με τρόφιμα προς ενδεείς έδινε και συγκεκριμένα ψηφοδέλτια ή το πραγματικό γεγονός ότι ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος κ. Μαρινάκης εδώρισε εις μνήμη του πατρός του Μιλτιάδου στον Ι. Ναό Αγ. Νείλου Πειραιώς λειψανοθήκη για την τοποθέτηση των Ι. Λειψάνων του οσίου Νείλου.
Η αναφορά τους δε, προς τον απερχόμενο Δήμαρχο κ. Β. Μιχαλολιάκο ότι δήθεν «άνοιξε πρώτος αυτός τον δρόμο για την παρέμβαση της Εκκλησίας στα πολιτικά πράγματα της πόλης, αξιοποιώντας για μικροπολιτικές σκοπιμότητες το θρησκευτικό συναίσθημα των πολιτών» είναι εξόχως κωμική και ενδεικτική της αντιληπτικής τους ικανότητος συνεπεία της οποία δικαίως δεν κατόρθωσαν να πείσουν τον Πειραικό λαό, διότι ώφειλαν να γνωρίζουν συμμετέχοντας στο Δημοτικό Συμβούλιο διά των κ.κ. Καρδαρά και Σταθάκη, ότι ο αγαπητός κ. Β. Μιχαλολιάκος υπήρξε αρνητικός σε κάθε εύλογο αίτημα της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς και ενδεικτικώς αναφέρομε την μεγάλη δωρεά χώρου σταθμεύσεως προς το ογκολογικό Νοσοκομείο «Μεταξά» που θα κατεσκευάζετο υπογείως στον αύλειο χώρο του Ι. Ναού Αγ. Βασιλείου Πειραιώς από μεγάλο ευεργέτη και δωρητή και που θα ανεκούφιζε με 380 θέσεις σταθμεύσεως το τεράστιο πρόβλημα προσβασιμότητος, ασθενών και ιατρών στο μοναδικής σημασίας θεραπευτικό Ίδρυμα με αντισταθμιστικά οφέλη από την κατασκευάστρια εταιρεία προς την Ι. Μητρόπολη, την ανέγερση του 5ορόφου Πνευματικού Κέντρου του Ι. Ναού Αγ. Βασιλείου και 7ορόφου κτιρίου-κελλίων της Ι. Μονής Ζωοδόχου Πηγής Π. Κοκκινιάς.
Θα μπορούσαμε να απαριθμήσουμε και αρκετά άλλα όμως θεωρούμε ότι τα γεγονότα είναι γνωστά στον Πειραικό λαό που τα εξετίμησε ως απεδείχθη δεόντως, όπως είναι γνωστό ότι η Ι. Μητρόπολις επιτυχώς αγωνίστηκε μετά πολλής προσπαθείας να αποτρέψη την καταστροφή «εργολαβίας ένεκεν» !!! του Τινανείου κήπου με την κατασκευή τερατώδους πεζογέφυρας και παρά ταύτα από τον απερχόμενο Δήμαρχο σε διοργανωθείσα ημερίδα με θέμα την ανέγερση του κατεδαφισθέντος εμβληματικού κτηρίου «Ρολόι» ούτε καν εκλήθη να εκφέρει την γνώμη Της, εφ’ όσον η ανοικοδόμηση τοσούτο υπερμεγέθους κτιρίου στην προέκταση του Τινανείου κήπου θα κατέστρεφε την αισθητική των δύο ιστορικών Ναών της Μητροπόλεως Πειραιώς, του Καθεδρικού της Αγίας Τριάδος και του Πολιούχου Αγίου Σπυρίδωνος.
Εάν ο συνδυασμός το «Λιμάνι της αγωνίας-Πειραιάς η πόλη μας» θεωρεί ως εμπλοκή της Ι. Μητροπόλεως το γεγονός ότι εδέχθη στα Γραφεία Της κατόπιν αιτήσεώς τους τους υποψηφίους Δημάρχους κ.κ. Β. Μιχαλολιάκο, Ι. Βουράκη, Α. Καλογερόγιαννη και Ι. Μώραλη αποδεικνύει την ιδεοληψία του να αντιμετωπίζει την πραγματικότητα σαν εικονική, που την διαμορφώνει με τις ιδεολογικές του αγκυλώσεις, αγνοώντας αφελώς ότι στην μικρή χερσόνησο του Πειραιά υπάρχουν 30 Ενορίες με 30 Πνευματικά Κέντρα και 30 Ενοριακά Φιλόπτωχα Ταμεία και 17 συσσίτια απόρων, υπάρχει δηλαδή τεράστιο πνευματικό και ανθρωπιστικό έργο της Εκκλησίας, που αναπόδραστα την αναγορεύει σε βασικό κοινωνικό εταίρο της Πολιτείας, έστω και αν αυτό ενοχλεί τους κάθε μορφής στρατευμένους στην απαξίωση του έργου Της και στην ιδιωτικοποίηση της παρουσίας Της.
Δυστυχώς όμως γι’ αυτούς η Εκκλησία έχει ζωή στον τόπο αυτό 2.000 χρόνων και δεν αναμένει εύσημα από το «Λιμάνι της αγωνίας-Πειραιάς η πόλη μας» διότι τα εύσημα τα έχει δώσει και τα δίνει η πραγματικότητα και η ζωή αφού η πόλη του Πειραιώς οφείλει την ύπαρξή της στην Εκκλησιαστική περιουσία και ειδικώτερα της Ι. Μονής Αγ. Σπυρίδωνος Πειραιώς, επί της οποίας δωρεάν και χωρίς κανένα αντίτιμο οικοδομήθηκε. Το αν λοιπόν το «Λιμάνι της αγωνίας-Πειραιάς η πόλη μας» δεν θεωρεί παρά τα ανωτέρω βασικό κοινωνικό εταίρο, όπως το Σύνταγμά μας τουλάχιστον αναγνωρίζει την Ορθόδοξη Καθολική Εκκλησία της Ελλάδος στην οποία οφείλει την ύπαρξη και την ιδιοπροσωπεία του ο λαός μας και δεν θέλησε να επικοινωνήσει μαζί Της για να την ενημερώσει για το πρόγραμμά του και να ακούσει και να συνεκτιμήσει και τις απόψεις Της, αποδεικνύει την μονοδιάστατη, κοντόθωρη, ανιστόρητη, στρατευμένη, αντιδημοκρατική, αγκυλωμένη και με παρωπίδες, στρεβλή θεώρηση της πραγματικότητος και καταδεικνύει το αποτυχημένο μαρξιστικό-λενινιστικό κοσμοείδωλό του, που 70 χρόνια στις χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού προσέφερε γκουλάγκς, μυστικές αστυνομίες, ψυχιατρεία και τις περίφημες δίκες της Μόσχας με τις αλλεπάλληλες εκτελέσεις των πρώην συντρόφων.
Λυπούμεθα ειλικρινώς για την αμετροέπεια και την ακρισία του «Λιμανιού της αγωνίας-Πειραιάς η πόλη μας».
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ
