«Κάποιος Μοναχός, απογοητευμένος από τον τρόπο της ζωής του, ρώτησε ένα πνευματικό πατέρα.
– Τι να κάμω; Οι λογισμοί μέσα μου φουντώνουν και μου λένε: “Πολύ αργά διάλεξες τη μοναχική ζωή. Δεν μπορείς να σωθείς” .
Τότε ο Γέροντας του είπε:
– Να ξέρεις, Αδελφέ , πώς και αν δεν μπορούμε να μπούμε στη Γη της Επαγγελίας, μας συμφέρει να αφήσουμε τα κόκκαλά μας στην Έρημο, παρά να επιστρέψουμε στην Αίγυπτο»!
Η απάντηση αυτή του Γέροντα έχει αγιογραφικό νόημα. Αναφέρεται στην Έξοδο των αρχαίων Ισραηλιτών από την Αίγυπτο, κατά την οποία, οι πολλοί, κυρίως η πρώτη γενεά, καθώς και ο Μωυσής, πέθαναν στην Έρημο, πριν εισέλθουν στη Γη της Επαγγελίας ( Δευτ. λβ΄48-51, Αριθ. ιδ΄23,29. Εβρ. γ΄16-17 ) .
Η απάντηση του Γέροντα έχει βαθύτατο πνευματικό νόημα. Συμφέρει να πέσει κανείς στο πεδίο της Μάχης, παρά να εγκαταλείψει τον αγώνα και να γυρίσει πίσω, στο στρατόπεδο του εχθρού.΄
Εκείνο που έχει σημασία, είναι, πρώτον, η απόφαση της ένταξής μας στο στρατόπεδο του Χριστού και , δεύτερον, ο αγώνας στο πεδίο της Μάχης. Η έκβαση της Μάχης βρίσκεται στα χέρια του Θεού. Η προσωπική καταξίωση είναι άσχετη με την έκβαση της Μάχης. Ο τραυματισμός , η πτώση ακόμη και ο θάνατος στο πεδίο της Μάχης καταξιώνει τον χριστιανό αγωνιστή ούτως ή άλλως. Το πεδίο της Μάχης είναι καταξιωμένο όσο και η νικηφόρα ή μη έκβασή της. Το πεδίο της Μάχης είναι τίμιο και ιερό.
Είναι τιμή στον χριστιανό αγωνιστή να συμμετέχει στο χριστιανικό στρατόπεδο και να αγωνίζεται τον καλό αγώνα. Είναι επίσης δόξα στον χριστιανό αγωνιστή να τραυματισθεί ή και να πέσει στο πεδίο της Μάχης ακόμη κι αν η Μάχη αυτή χαθεί για την χριστιανική παράταξη. Ο Χριστός είπε: «οὐδεὶς ἐπιβαλὼν τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπ’ ἄροτρον καὶ βλέπων εἰς τὰ ὀπίσω εὔθετός ἐστιν τῇ βασιλείᾳ τοῦ θεοῦ» ( Λουκ. θ΄62 ) .
Αυτό ακριβώς συνέβη και με τον ίδιο τον Χριστό. Ο Χριστός έδωσε την Μάχη στον λόφο του Γολγοθά. Τραυματίσθηκε και πέθανε στο πεδίο της Μάχης αυτής, η οποία φαινομενικά μόνο χάθηκε. Στην πραγματικότητα , η Μάχη του Γολγοθά είχε άμεσα και μακροπρόθεσμα θετικά αποτελέσματα για όλους τους ανθρώπους και για τον Ίδιο τον Πρωταγωνιστή. Ήταν μια περιφανής Νίκη που στεφανώθηκε με την δόξα της Ανάστασης. Είναι προτιμότερο να πεθάνεις πάνω στον αγώνα, στο πεδίο της Μάχης, παρά να εγκαταλείψεις την προσπάθεια και να γυρίσεις πίσω.
Από το βιβλίο: Μητροπολίτου Αχελώου ΕΥΘΥΜΙΟΥ (Κ. ΣΤΥΛΙΟΥ) ΟΙ ΑΕΤΟΙ – Ορθόδοξο Θεολογικό Αγιολόγιο – ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΤΕΓΗ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ