«Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν»

Ομιλία του Σεβασμ. Μητροπολίτου Νέας Σμύρνης κ. Συμεών κατά τον Εσπερινό της Αποκαθηλώσεως τη Μεγάλη Παρασκευή

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ και πάλι σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί. Το θείο δράμα φτάνει στην κορύφωσή του. Ο Κύριός μας, ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού, βρίσκεται καρφωμένος πάνω στο ξύλο του σταυρού. Στα Ιεροσόλυμα. Έξω της πόλεως. Στο λόφο του Γολγοθά. Τότε. Επί Ποντίου Πιλάτου.

Γιά ποιό λόγο; Γιά ποιό σκοπό; «Δι᾽ ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν», όπως ομολογούμε οι Χριστιανοί στο Σύμβολο της Πίστεώς μας.

Ο Χριστός σταυρώθηκε για χάρη μας. Γιά να λυτρώσει το γένος μας από την αμαρτία· για να νικήσει τον θάνατο με τον θάνατό Του. Γιά να μας απαλλάξει από τη φθορά και να μας προσφέρει την αφθαρσία. Γιά να μας χαρίσει τη δυνατότητα να μετάσχουμε στην αιώνια και αληθινή ζωή.
* * *
ΣΥΝΑΓΜΕΝΟΙ ΣΗΜΕΡΑ, Μεγάλη Παρασκευή, στους ορθοδόξους ναούς μας, κυκλώνουμε το Σταυρό του Κυρίου και ακούμε να εξαγγέλλεται η σταύρωσή Του : «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου…» ! Αυτό το «σήμερον», αδελφοί μου, δεν αποτελεί ένα χρονικό προσδιορισμό που χρησιμοποιεί τυχαία ο υμνογράφος. Εκφράζει τη συγκλονιστική εμπειρία της συναγμένης Εκκλησίας, η οποία βιώνει το γεγονός της σταυρώσεως του Χριστού μας κάθε ώρα και κάθε στιγμή. Το ίδιο και ο καθένας από μας τους πιστούς· αγωνιζόμαστε να βιώσουμε μυστικά και σήμερα και πάντοτε το μυστήριο του Σταυρού.
Ο Σταυρός του Χριστού αποτελεί το θεμέλιο της χριστιανικής μας πίστεως. Ο Σταυρός του Χριστού φωτίζει τις καρδιές μας. Ο Σταυρός του Χριστού εμπνέει τη ζωή μας. Ο Σταυρός του Χριστού είναι η ταυτότητά μας. Ο Σταυρός του Χριστού αποτελεί το Α και το Ω της χριστιανικής υποστάσεώς μας. Εκκλησία χωρίς το Σταυρό δεν νοείται. Χριστιανοί χωρίς το Σταυρό δεν υπάρχουν. 

«ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ…». Ακούστηκε και πάλι σήμερα. Το ακούσαμε όλοι μας. Αρκεί αυτό όμως; Τι άλλο χρειάζεται; Μας το υποδεικνύει ο ιερός ποιητής στον ίδιο συγκλονιστικό του ύμνο : «Προσκυνούμέν σου τα πάθη, Χριστέ»! Οι Χριστιανοί προσκυνούμε τα άχραντα Πάθη του Χριστού μας. Ανεβαίνουμε νοερά στο λόφο του Γολγοθά. Στεκόμαστε συγκλονισμένοι κάτω από το Σταυρό του Κυρίου. Ατενίζουυμε με δέος το ακήρατο σώμα Του καρφωμένο στο ξύλο του Σταυρού. Το προσκυνούμε ευλαβικά. Καί ασπαζόμαστε με δάκρυα κατανύξεως στα μάτια τα τρυπημένα από τα καρφιά πόδια Του. Αυτή είναι η στάση, στάση προσκυνητών, που παίρνουμε οι Χριστιανοί μπροστά στο σταυρό του Κυρίου μας. Καί η στάση αυτή εκφράζει την πίστη μας στον εσταυρωμένο Λυτρωτή. Την αγάπη μας. Την αφοσίωσή μας. Την ευγνωμοσύνη μας για όσα υπέμεινε για χάρη μας· για τη δική μας σωτηρία.
Γι᾽ αυτό είναι τρομερό, αδελφοί μου, κάποιοι —βαπτισμένοι χριστιανοί, ωστόσο— ν᾽ ανοίγουν το απύλωτο στόμα τους και  να  Τον  υβρίζουν.  Να βλαστημούν χυδαία το άγιο όνομά Του και τον Τίμιο Σταυρό, πάνω στον οποίο έχυσε το αίμα Του για τη σωτηρία όλων μας.
* * *
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ δεν έπαθε μόνο. Δεν ανέβηκε και δεν απέθανε πάνω στο σταυρό, αλλά και αναστήθηκε μετά τρεις ημέρες. Γι᾽ αυτό και οι Χριστιανοί καθώς προσκυνούμε τα άχραντα Πάθη Του· καθώς ασπαζόμαστε το Σταυρό Του, ταυτόχρονα Τον παρακαλούμε να μας δείξει και την Ανάστασή Του. «Προσκυνούμέν σου τα Πάθη, Χριστέ, δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν».

Ο Σταυρός του Κυρίου οδηγεί στην Ανάστασή Του. Καί η Ανάστασή Του επισφραγίζει τη σταυρική Του θυσία. Με το Σταυρό και την Ανάστασή Του μαζί ο Χριστός μας πραγματοποίησε την απολύτρωσή μας. Νίκησε τον θάνατο. Χαρίζει σε όλους μας το πλήρωμα της αληθινής ζωής.
Γι᾽ αυτό κι εμείς, πιστοί και ευγνώμονες μαθητές Του, ατενίζοντάς Τον πάνω στο Σταυρό, Τον ικετεύουμε :
«Προσκυνούμέν σου τα πάθη, Χριστέ,
δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν».

Με πολλή πατρική αγάπη
ο Επίσκοπός σας

† Ο ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΣΥΜΕΩΝ