Περί του αβεβαίου της ώρας του θανάτου
Α’ Εκδόθηκε απόφαση. Πρέπει να πεθάνω. Αλλά δεν ξέρω το χρόνο. Θα πεθάνω αυτήν την ημέρα, αυτήν την ώρα.
Β’ Αλλά δεν ξέρω τον τόπο. Θα πεθάνω η εκεί που κοιμάμαι, η εκεί που περπατώ, η εκεί που στέκομαι και σε κάθε άλλον τόπο που περνώ τον χρόνο μου.
Γ’ Αλλά δεν ξέρω τον τρόπο. Θα πεθάνω αδιόρθωτος σε τούτη η σε κείνη την αμαρτία, και αμαρτάνω με τόση χαρά και αφοβία; Και μεταστρέφομαι με τόση ευκολία και δεν αποφεύγω καμία αιτία αμαρτίας; Ποια είναι η πίστη μου;
Πάρε απόφαση για να μην χάσεις το χρόνο. Γιατί ο χρόνος είναι ένα μέγα μέσον για να ζήσεις ενάρετα έχοντας καθορίσει τις πράξεις της ημέρας. Εκείνη η ώρα την οποία χάνεις μπορεί να είναι η ύστερη ώρα της ζωής και εκείνη η ώρα την οποία διαχειρίζεσαι καλά μπορεί να σου εξασφαλίσει την αιώνια σωτηρία της ψυχής σου.
