Η τηλεόραση δεν είναι το μόνο μέσο που ευθύνεται για τη διαστροφή της κοινωνίας μας, είναι όμως σίγουρα το πιο ισχυρό. Γι’ αυτό το λόγο ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός προείδε, πριν από 250 χρόνια περίπου (!), την εποχή που «θα μπει ο Σατανάς σε όλα τα σπίτια και θα έχει τα κέρατά του στα κεραμίδια»!
Μετά από τρεις περίπου δεκαετίες διεθνούς προβολής του αμερικανικού μοντέλου ζωής, σήμερα βλέπουμε χαρακτηριστικά ότι τα Μυστήρια του Γάμου και της Βαπτίσεως έχουν μετατραπεί σε κοσμικές δεξιώσεις μέσα σε ατμόσφαιρα επίδειξης και αλαζονείας, όπου χάνεται το πνευματικό νόημα και μαζί κάθε ίχνος σεβασμού.
Πόσοι άραγε συνειδητοποιούν ότι η εμφάνιση μιας συνηθισμένης κοπέλας των ημερών μας είναι συχνά περισσότερο προκλητική από αυτήν μιας πόρνης πριν από το 1960; Επί αιώνες μια γυναίκα ήταν σχεδόν αδύνατο να παντρευτεί, αν δεν ήταν παρθένα. Σήμερα και μόνο η ιδέα της διατήρησης της αγνότητας μέχρι το Γάμο χλευάζεται ως ταυτόσημη της ηλιθιότητας… Τέτοια υποτίμηση του θεϊκού Νόμου!
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι, ως ένα μεγάλο βαθμό το «θηρίο» της Αποκάλυψης ήδη προσκυνείται μέσω της εικόνας που του έφτιαξαν οι άνθρωποι (της τηλεοπτικής και ηλεκτρονικής γενικά – πρβ. Αποκ. ΙΓ΄14-15). Άραγε στα «χριστιανικά» σπίτια πόσο συχνά ανοίγει η τηλεόραση ή ο υπολογιστής και πόσο συχνά ανοίγει η Αγία Γραφή; Το «προσκύνημα» του Θηρίου προτού να επιβληθεί σε απόλυτο βαθμό από τον Αντίχριστο, ήδη γίνεται ήθος και επιβάλλεται νομοθετικά, με τη δική μας συναίνεση, ή ανοχή, ή αδιαφορία ή, στην καλύτερη περίπτωση με την αδύναμη αντίδρασή μας.
Η γενική αλλοίωση των ηθών καθρεφτίζεται σε μια σειρά νέων νόμων που θεσπίζονται και επισημοποιούν την ανθρώπινη αποστασία από τον αιώνιο Νόμο και τις εντολές του Θεού. Νόμων, που επίσης καταδεικνύουν την πολτοποίηση των παραδοσιακών πολιτισμών στη χοάνη της «Νέας_Τάξης_Πραγμάτων», κατά τον γνωστό, πολυχρησιμοποιημένο πια όρο.
Οι νόμοι της ηθικής μας κατάπτωσης
Τέτοιοι νόμοι και διακηρύξεις σημάδεψαν με τραγικό τρόπο τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, «φιλελευθεροποιώντας» το Οικογενειακό Δίκαιο, αποχαρακτηρίζοντας τη μοιχεία από αδίκημα, εισάγοντας αυτόματα διαζύγια και σύμφωνα συμβίωσης, προάγοντας τις αμβλώσεις και την ομοφυλοφιλία, νομιμοποιώντας την παρακολούθηση των πολιτών, πλήττοντας το τεκμήριο της αθωότητάς τους, αποδυναμώνοντας τα έθνη έναντι μιας διεθνούς ελίτ πλουτοκρατών, νομιμοποιώντας την ανθρώπινη ευθανασία και την χρήση ναρκωτικών ουσιών, καταργώντας την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες, θεσπίζοντας εορτασμούς παγκοσμίων ημερών έναντι των θρησκευτικών και εθνικών εορτών, προωθώντας ενιαία παγκόσμια φορολόγηση, ευνοώντας την καύση των νεκρών, μεταλλάσσοντας την εθνική παιδεία σε διαπολιτισμική, καταργώντας δικαιώματα της πλειονότητας για χάρη των μειονοτήτων, καταργώντας το απόρρητο της ιδιωτικής ζωής, ευνοώντας τη λαθρομετανάστευση και την κοινωνική αδικία, αποκαθηλώνοντας τα χριστιανικά σύμβολα, αντιμετωπίζοντας καταστροφικές λατρείες ως ισόκυρες με τις χριστιανικές “εκκλησίες”, επιβάλλοντας ελέγχους με βιομετρικά συστήματα, σκληρή στρατιωτική αστυνόμευση, διαστροφική σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, επιτρέποντας την βλασφημία ιερών και οσίων ως ελευθερία έκφρασης, επιτρέποντας την επικίνδυνη παρέμβαση στις διεργασίες του κλίματος, επιβάλλοντας επικίνδυνους εμβολιασμούς για ανύπαρκτες πανδημίες, καθιερώνοντας σταδιακά τις ηλεκτρονικές συναλλαγές…
Θα πρέπει ιδιαίτερα να αναφέρουμε τις διακηρύξεις που ανάγουν τον δήθεν υπερπληθυσμό σε παγκόσμιο πρόβλημα και τις πραγματικά αντίχριστες προσπάθειες για μείωσή του με ενιαία φορολόγηση των γεννήσεων και άλλες αθέμιτες, μέχρι φρικαλέες μεθόδους. Ενώ για την ανθρώπινη δυστυχία ευθύνεται στην πραγματικότητα η άνιση και άδικη κατανομή και χρήση του πλούτου της Γης, σήμερα στις «πολιτισμένες» χώρες οι άνθρωποι αποτρέπονται με κάθε τρόπο από την τεκνογονία, αυτοκαταργώντας τον ίδιο τους τον πολιτισμό και τη βιολογική συνέχεια.
Ο υπερπληθυσμός υφίσταται ως έννοια μόνο υπό την προϋπόθεση ότι ανάγουμε σε πρώτη ανάγκη μια ζωή υπερβολικών ανέσεων, κατασπατάλησης των αγαθών και ασυδοσίας των επιθυμιών μας.
Ο σύγχρονος άνθρωπος με το να μην αρκείται σε μια απλή ζωή, φέρει όλη την ευθύνη αυτής της απατηλής θεώρησης…
Απόσπασμα από το βιβλίο “Κόκκινο χαλί για τον Αντίχριστο”